Behçet Fakihoğlu

Okula devam etme imkanı bulamamış binlerce kişi için "Açık Lise" imkanı getirilerek, büyük bir iş başarıldı. Bir çok insanımız bu fırsattan faydalanarak, eksik kalan tahsilini tamamlıyor, devamını da getirerek bir üniversiteyi bitirebiliyor.

Bu hükümetin sadece sağlık alanında getirdiği yenilikler bile başlı başına bir devrimdir. SSK'lı, Bağ-Kur'lu vatandaşların da sevksiz olarak diledikleri sağlık kuruluşuna gidip tedavi olabileceklerini, ilaçlarını istedikleri eczaneden alabileceklerini birkaç yıl önce kaç kişi hayal edebiliyordu?

Okullar yaz tatiline girdi, 15 milyon öğrenci karnelerini aldı. 2 milyona yakın lise mezunu genç de bir yüksek öğrenim kurumuna kapağı atmak için bugün ter döküyor. Eğitim sistemimiz, problemli, sağlıksız bir gençliğin yetişmesine yolaçıyor. Çocuklarımızın istikbali, birkaç saatlik bir imtihana bırakılıyor.

Okulların kayıt dönemi başlayınca sürtüşmeler de başlıyor, şikayetler geliyor. Yetkililer, kimseden zorla kayıt parası alınamayacağını kesin bir dille açıklıyor. Ama okul dernekleri ve yöneticileri de dolaylı yollarla bu parayı tahsil ediyor. Çocuğunu kaydetmek zorunda kalan vatandaş da iki arada bir derede kalıyor. Ya istenen parayı verecek ya da çocuğunun kaydında bazı engellerle karşılaşacak...

Ben, Kadifekale Topaltı İlköğretim Okulunda ve Zübeyde Hanım İlköğretim Okulu'nda ücretli öğretmenlik yapan bir vatandaşım.

14 Mayıs 2007 tarihinde Türkiye Bilimler Akademisi (TÜBA) konferansları dizini çerçevesinde, İTÜ öğretim üyesi Sayın Prof. Dr. Derin Orhon, "Devlet üniversitelerinin durumu ve geleceği" konusunda ilginç bir sunumda bulundu. Sayın Orhon, ülkemizde yaşanan bir çok gelişmeyle toplumu cahilleştirdiğimizi ve bundan da üniversitelerin sorumlu olduğunu belirttiler.

Emniyet teşkilatımız artık çağın gereklerine göre suç ve suçluyla mücadele etmekte. Emniyet Genel Müdürü Oğuz Kağan Köksal'ın belirttiğine göre, polis akademilerimizde birçok ülke polisi de eğitim görmekte, kontenjanların arttırılması için o ülkelerden sürekli talep gelmektedir.

Küçülen dünyamızda, geleceğe yönelik umutlarımız her geçen gün azalıyor. Ortalık suç ve suçludan geçilmiyor. İnsanlar sokakta gezmekten korkar hale geldi. Can güvenliğinin bulunmadığı bir ortamda hayatın anlamı mı kalır?

Yozlaşma bu kadar mı olur? Artık sınır tanımıyor, özürlülerin aldıkları üç-beş kuruş harçlığa bile göz diktiler. Şifreleri kırarak banka hesaplarını boşaltmak sıradan iş haline geldi. Hayali satışlar, düzmece evraklarla insanları çarpmalar da günlük olaylardan. Ama özürlünün nafakasına göz dikmek... Bu kadar mı alçaldılar? Osman Özkan'ın işaret ettiği "kravatlı eşkıyalar" cirit atıyor, aman dikkat: "2005 yılının Eylül ayında kız kardeşime 2002'den özürlü maaşı için baş vurduk. %40 özürlü raporuyla kardeşime maaş bağlanmış.

Henüz teknoloji bu kadar ilerlememişti, ozon tabakası delinmemiş, küresel ısınmanın adı konulmamıştı. Kimyasal atıklar çoğalmamıştı, su bu kadar kıt değildi, kirlenmemişti dünyamız.

Kira gelirinden yeterli miktarda vergi alınmadığı, bu alanda büyük bir vergi kaybının bulunduğu sık sık tekrarlanıyor.

Türk Telekom'un uyguladığı yeni tarife faturalara yansıyınca, vatandaşın tepkisine yolaçtı. Telefon faturalarının, beklenenden yüksek geldiğini ifade eden birçok vatandaş, daha makul bir tarife uygulanmasını, aksi halde sabit telefonlarından vazgeçebileceklerini söylüyorlar.

29 Mayıs günü saat 21 sularında, Ankara'da Göksu Restaurant'ta bazı politikacı dostlarım ve Hukuk Fakültesi'nde öğrenci olan kızımla yemek yiyorduk. Az ötemizde bulunan masada da CHP'nin ağır topları Ali Topuz, Kemal Anadol, Ali Kemal Kumkumoğlu, Haluk Koç ve müteahhit olduğunu sandığım bir kişi bulunuyordu.

Keşan'da esnaflık yapan Ahmet Tezcan, 2001 yılında emeklilik için Bağ-Kur'a müracaat eder. Maliye'den, dernekten ve ilgili bütün kuruluşlardan gereken belgeleri alır. Dilekçesine iliştirir. Evraklar incelenir, hiçbir eksiklik görülmez ve Ahmet Tezcan 2001 yılında Bağ-Kur'dan emekli edilir. Emekli maaşını alarak mütevazı bir hayat yaşayan Ahmet Beye, ilgili kurumdan 09.05.2007 tarihli resmi bir yazı gelir:

Ülkemizde son dönemlerde basında sıkça yer alan; Kırım Kongo Kanamalı Ateşi, Şarbon ve Kuduz gibi bulaşıcı hastalıkların ortak özellikleri "Zoonoz" karakterli yani hayvanlardan insanlara bulaşan hastalıklar olmalarıdır. Dünyamızda insan ve hayvanları ilgilendiren 200'den fazla zoonoz hastalığın varolduğu bilinmektedir. Ülkemizde ise çoğu sığır, koyun ve kanatlılarda olmak üzere 40 civarında zoonoz hastalık mevcuttur. Yabani hayvanlar da bunların bulaşmasında rol oynarlar.

Mahalli idarelerin yaptıkları bazı işlere akıl erdirmek mümkün değil. Bazı kararlar alabiliyor, plan değişikliğine gidebiliyorlar. Ama bu alınan kararların kaç vatandaşı mağdur edebileceğini pek düşünmüyorlar. Tapu, mülkiyet hakkı, kazanılmış haklar bu kadar kolay mı çiğnenir?

Biz, Milli Eğitim Bakanlığı'na bağlı kurumlarda 657'ye 4/C'li Sözleşmeli Öğretici olarak 2006/2007 eğitim öğretim dönemi ve daha önceki dönemlerde görev yaptık.

Milli Eğitim Bakanlığı (MEB), sınavda başarısız olan öğrencilerin öğretmenlerini belirlemek ve hangi öğretmenin konuları anlatmadığını ya da dersleri programa göre işlemediğini ortaya çıkarmak için öğretmenleri, okullar arası veya il genelinde yapılacak ortak sınavlar aracılığıyla ifşa edeceğini açıkladı.

Bu dönemin Toplu İş Sözleşmesi'ne imza atacakların dikkatine; Geçtiğimiz dönem (01.01.2005-31.12.2006) Toplu İş Sözleşmelerinde, biz alt gelir grubunun beklentileri gerçekleşmedi, haksızlığa uğratıldık. Bu durum, maddi ve manevi yönden mağdur olmamıza yolaçtı. 01.01.2007-31.12.2008 dönemi Toplu İş Sözleşmesi'nde, bütün bu olumsuzlukların giderilmesi için gerekli adımların atılmasını bekliyoruz. Özellikle alt gelir grubunda bulunan kesimin mağduriyetinin giderilmesini istiyoruz. Ücretler arasındaki uçurum, iş barışını tehdit edecek noktaya varmıştır. Alt gelir grubunda olanlar, temel ihtiyaçlarını karşılayamaz duruma gelmiştir.

İlköğretim ve lise son sınıf öğrencilerini imtihan heyecanı sardı. Hayatlarının rotası tek bir imtihanla belirlenmeye çalışılan çocuklar, aileleri ve yakınları büyük bir stres altında. Bu imtihandan başarılı çıkmak için, çocuklarımıza adeta bir yarış atı muamelesi yapılıyor.