Gürbüz Azak

ÜZEYİR Garih bugün toprağa veriliyor. Çirkin ve şerefsiz saldırı, fevkalâde önemli, zor kazanılan bir beyni aramızdan aldı.

SONUNDA; yemez, içmez, giyinmez, gezmez, konuşmaz hâle varıp dayandık. Niye? Yukarıdakiler öyle istedi.

İLKOKUL beşte iken aynı sınıftaki havâi bir arkadaşıma (babasının ricasıyle) türkçe ve matematik dersleri verdim. Akşamları evlerine gidiyor, bir-iki saat çalışıyorduk. Üç ay sonra ikimiz de ilkokulu bitirdik.

DEVE: Her yükü kaldıran, yıllarca çalışan, çile çeken, gene de "Gık" demeyen mazlum ve fedakâr mahlûk.

ORDA bir kamyon var uzakta Orda bir TIR var uzakta Orda bir araba var uzakta, üç aydır tozlu O araba bizim arabamızdır

NEYMİŞ?... Cem Karaca: "Şevket Eygi Bey'i sever ve takdir ederim" demiş. Al sana bir büyük suç. Bazı gazeteler mitralyözleri ânında Cem Karaca'ya çevirip bol gümbürtülü salvolara girişti. Ayıba bakın.

BAZI uluorta adamlar, Mustafa Denizli ile Fatih Terim'e çatıyor. Diyorlar ki: "Her ikisi de yerlerine adam yetiştirmedi. Belki de işlerine gelmedi."

YILLAR önce yazmıştım. Gene vakti. Çocukluğum Acıpayam'da geçti. Denizden 900 metre yükseklikte çok geniş bir ovası olan Acıpayam, hem iklim hem verim yönüyle bereketlidir. Halim selim insanları ise son derece gayretli, yufka yürekli ve edepli bilinir.

ŞU adam kırk yıllık hâkimdir. Aman ne güzel. Şu adam kırk yıllık müteahhit. Aman ne cesaret. Şu hanım kırk yıldır resim yapar.

HEMEN çöküvermeyelim... Türkiye öyle netâmeli bir coğrafya üzerindedir ki, dört dönmekten hiçbir kuşağın dinlenmeğe vakti olmamıştır. Asırlar boyu Avrupa'da, Asya'da vuruşmadığımız ülke mi kaldı? Kuzey Afrika'da, Hind ve Atlas Okyanusu'nda kan kaybeden, sırf Anadolu'da kök salabilmek için gün gelip yedi cephede savaşmak zorunda kalan kim? Elbette biz.

BÜTÜN sıkıntılarımız ondan... Senelerdir örfün insanını yetiştiremedik. Değişip duran eğitim sistemlerimiz, okul kitaplarımız, medyamız, heveslerimiz daima yaban örflerin kucağında. Deyin bakalım...

İstanbul, üst üste, burun buruna, omuz omuza yaşanan ve her gün dörtyüz bin kişinin trenle, otobüsle, uçakla çıkageldiği, pek sıkışık bir coğrafyadır.

BİRDENBİRE farkettim. Bizler ha bire koşuyoruz. Nişana, nikâha, düğüne koşuyoruz en azından. "Genç bir tanıdık daha göçtü" diyorlar, alelacele cenâzeye koşuyoruz. Oysa daha dün aynı gencin doğumuna koşmuş, kalb hizâsına nazarlıklar takmıştık.

GELİN de şaşırmayın. En fakir ve en düşkün yanımız, kendini "Bir şey" zannedenleri bizim de "Bir şey" sanmamızdır. Bu dert beni öldürecek.

TÜRKİYE, yeni hamamlar ve yeni taslar özlüyor. Yepyeni ufukları ve taze heyecanları. Millî Kalkınma Partisi, Köylü Partisi, Millet Partisi, Hürriyet Partisi... Bunlar 1950'li yılların yenilikçi partileri idi.

GÜRCİSTAN ve Ermenistan dışında bütün Kafkasya müslümandır. Güney Kafkasya ile Kuzey Kafkasya'nın Doğu bölümü (Dağıstan ile Çeçenistan) Şafii; Güney Kafkasya'nın doğusu, Şii; Batı Kafkasyalılar ise (Adigeler, Asetinler, Abhazlar) tamamen Hanefî'dir.

Dedem, "Mecîdiye ve dirhem" denilen mâdenî paralarla alış-veriş ederdi. Babam on paralarla ev çevirirdi. Bendeniz kuruş ile büyüdüm. Çocuklarım lirayı tanıdı. Torunlar ise milyondan, milyardan sözediyor.

BERGAMALI köylüler bu defa da Tarişbank'ın kapatılmasına karşı çıkmış. Kağnı ve at arabaları eşliğinde İzmir'e kadar yürümeğe başlamışlar. Onların işi yürümek.

RAHMETLİ Turgut Özal, evet, böyle bir söz söyledi. Şimdi bu "Benim memurum işini bilir" hükmü ile acaba kastedilen ne idi?

KIZABİLİRSİNİZ, burun da kıvırabilirsiniz ama gerçek şu: Türkiye bu ihtiyar dünyanın farkına yeni yeni varıyor.