Hasan Sarıçiçek

Yine deprem!.. Yine büyük acı ve yine korkunç yıkım!..  17 Ağustos, kıyametin provası gibiydi... Saniyelerin uzunluğunu öğrendik o gece, 'arz'ın korkunç uğultusu içinde... Sanki gökle yer birleşiyor gibiydi... Ardından 12 Kasım kâbusu!... Bu iki büyük felaketten dersler çıkaramadık... Bu kez, Bingöl'deki acı bilançoyla karşılaştık. Şiddeti 6.4 ve süresi 17 saniye olan bu deprem, Japonya'da olunca, kimsenin burnu kanamıyor. Ama Türkiye'de toplu ölümlere sebep oluyor!

"Prova" diye çıktık Çekler'in karşısına... Ama, daha 2. dakikada boyumuzun ölçüsünü aldık! Bu ders bize yeter mi bilemem? Ama; dünya üçüncüsü bir takımın ne hale getirildiğini herkes görüp, bilmeli!  Sorarım size, bu oyun, bu sonuç, bu takıma yakışır mı hiç? Yakışmasına yakışmaz da Türkiye bunu maalesef hak etti...

G.Saray yüksek gerilim hattında riskli biri gösteri yaptı dün gece. Ve Adanaspor, G.Saray'ın "baskın basanındır" anlayışındaki oyununa aynı şekilde büyük bir cesaretle karşılık verince, ortaya seyrine doyum olmayan bir futbol çıktı Ali Sami Yen'de. Maç ve goller şahaneydi. 90 dakikalık mücadelede güzel olmayan iki şey vardı. Biri maçın hakemi Bülent Demirlek'in yönetimi, diğeri de G.Saray'ın savunmasıydı.

Ne güzel bir söz, "Büyük beyinler fikirleri, orta beyinler olayları, küçük beyinler ise kişileri konuşur."  Futbolda moda, Ersun Yanal'dı... Efsane, Türkiye Kupası'yla demode olmasa da tecrübenin önemini fark etti!.. Şimdi projektörler, Trabzonspor'a kupa kazandıran Samet Aybaba'ya çevrildi. Dilerim, Trabzonspor'u dağınık bir toplulukken güçlü bir takım havasına kavuşturan Aybaba bu yalancı bahara kanıp da saf ve tarz değiştirmez!

"Futbol üç ihtimalli bir oyun" diye bilinir. Ama Beşiktaş, D.Bakırspor maçına kadar bu oyundaki ihtimal sayısının iki olduğu fikrine hepimizi inandırmıştı. "Kazanacaksınız" ya da "Kaybetmeyeceksiniz!" Nitekim, Beşiktaş düne kadar hiç yenilmemişti.

Şov gecesiydi dün G.Saray'ın.. Bir 'Volkan' gibi patladı Altay'a.. Tempo, sürat, çabukluk, dayanışma, pas ve yarım düzineye yakın gol. Ne ararsanız vardı G.Saray'da dün. Son iki haftada yıldızı parlayan Hüseyin Kalpar'ın cilaladığı Altay, bir balon gibi sönüverdi dün gece.

İyi - kötü, zengin ve yoksul ! Ateş çemberi yanı başımızda... Bağdat'ta bir tarihin üstüne bombalar düştü, çok canlar yandı, hâlâ yanıyor da... Ama biz, bir tiyatro oyuncusu gibiyiz... Savaşın gölgesinde olsak da spor yazmak mecburiyetindeyiz.

Sezonun flaş takımı G.Birliği, dün gemiyi Karadeniz'de karaya oturtmak üzereydi ki, Ahmet Hasan imdadına yetişti.  Kırmızı-siyahlılar, idari yönetimi, teknik kadrosu ve heyecan veren futboluyla Süper Lig'in altını üstüne getirmekle birlikte Türkiye Kupası'nda da dün Ç.Rizespor'u altın golle yenerek, üçüncü kez finale ulaşmayı başardı.

Caarttt!... Kırmızı kart!... Kritik maçta iki kırmızı kart... İlkini anlayabilmiş değilim... Beni, kartın kime, hangi takımın oyuncusuna gösterildiği hiç ilgilendirmiyor. Ama niçin gösterildiğini merak ediyorum. Çünkü hakemlik, bu tercih noktasında başlıyor.  Hasan Şaş dün oyunda kaldığı süre içinde G.Saray'ın en iyisiydi. Ama, onun gibi iyi bir oyuncu, bu kadar ucuz ve basitçe oyundan atılır mı? Olmadı be Hasan!. Eline - diline hakim ol artık! G.Saray'ın seni kazandığına inandığı bir anda böyle basit davranışlarla kaybettirme kendini. ... Bravo Mustafa hoca... Bravo Koray Gencerler! O eli, çok iyi süzdüğünüz için!... Ancak!... D.Bakırsporlu Evren'in atılmasında Cihan'ın bu futbolcuyu yaka-paça indirişi ve oyundaki benzer bir kaç pozisyon, niçin göz ardı edildi?  Klasik bir söz vardır ya, "Zor maç", diye... D.Bakırspor - G.Saray mücadelesi bu tür bir "Hamlet" oyunuydu. Ama G.Saray, üstün tecrübesi ve Ümit Karan'ın erken golüyle, zoru kolaylaştırdı. Futbola, basket tarzı yorum getiren Ümit Kayıhan'ın maç stretejisi - oyuncu seçimi, erken golle sekteye uğradı. Doğu temsilcisinin kısa bir süre de olsa psikolojisi bozuldu, oyun disiplini ve kazanma arzusu kayboldu. Orta sahayı ayakta tutan üç isimden ikisi; Cengizhan ile Celalettin de sakatlanınca, denge iyice bozuldu. Ama 10'ar kişiyle oynanan bölümde, oyuna sonradan giren Ergin ile Abdullah, Volkan'ın G.Saray'ı 2-0 öne geçirmesine rağmen D.Bakırspor'u toparlayan oyuncular oldu. Murat Hacıoğlu da arkadaşlarına golüyle eşlik etti, ama bu galibiyete yetmedi... Sahanın en çalışkanlarından biri olan Cihan, o şık vuruşuyla D.Bakırspor'un ümidini tümüyle kırdı. Böylece maç üstüne "kaç gol atacağı"ndan çok, "Nasıl kazanacağım" diye tedirginlik içinde hesaplar yapan G.Saray, iki kilit adamı Ergün ve Revivo'nun yokluğuna rağmen haftayı üç gol ve üç puanla kapadı. Ya da başka bir deyişle... Lukunku'lu G.Saray bir maçı daha kaybetmedi...  Bundan sonra ne mi olacak? Beşiktaş, G.Birliği ve G.Saray'ın zirvedeki yarışı soluk soluğa devam edecek. Bu yarışa, son haftaların flaş takımı Altay nasıl mı katkı sağlayacak? Bekleyip görelim... Ama, o gün Hasan Şaş'ın yokluğu çok aranacak, onu bugünden söyleyelim.

Spor!... Ya da... Savaş! Artık ne farkı var!... İkisinde de büyük balık küçük balığı yutmuyor mu? İkisinde de, aynı slogan tekrarlanmıyor mu? "Ölmek var, dönmek yok!"

..Ve dediğimiz oldu. İnatlaşmalar, gurur bir tarafa bırakıldı, G.Saray, Elazığspor maçına Hasan Şaş'la çıkmanın açık farkını gördü. Hasan Şaş'lı G.Saray daha olumlu, daha atak, daha tempolu bir takım olarak güven verdi.

Hepsi yalan, bu sahi. Efsane bitti. Tıpkı bir masal gibi. Bir dudağı yerde, bir dudağı gökte olan dev Ersen Martin adlı bir genç yıktı. Dakika 60... Ersen Martin, Servet'in kafayla aşırdığı topa, öyle bir çaktı ki; Mondragon'un seyretmekten başka şansı yoktu. İşte o gol, G.Saray'ın bütün hayallerini yok etti.

Diyorlar ki, "G.Saray gündüz maçlarını oynayamıyor..." Yahu yarasa mı bunlar? Kötü futboluna daha geçerli bir mazeret arasın G.Saray..

Roberto Mancini haklı çıktı... Beşiktaş, Roma'da lokum gibi zevkle yenilip yutulmadı. Aksine, Lazio'nun midesine oturmaya niyetli olduğunu maçın her anında rakibine hissettirdi. ..Ve, tur için kuru bir dal gibi görünen ümitleri filizlendirip, yeşertti...

F.Bahçe'de cadı kazanı yine kuruldu, yeni kurbanın adı da Oğuz Çetin olarak konuldu. Tıpkı, Mustafa Denizli, Werner Lorant ve geçmişteki bir çok örnek gibi, Oğuz Çetin için de yaylım ateşi başladı.

Bir tohumun filizlenip başak vermesi mi önemli, yoksa o başağın mahsûl kalitesi mi? Türk futbolu, A Milli Takımı'yla dünya üçüncüsü oldu. Ancak hepimizi gururlandıran bu başarı, spor kültürümüze aynı ölçüde kalite olarak yansımadı.

"Zengin ve yoksul!"Bir dönemler TV dizisiydi, dün gece İsmetpaşa Stadı'ndaki maçı özetleyen "tekerleme" oluverdi.

İki adam... Fatih Akyel ve Ahmet Dursun... F.Bahçe'ye dün geceyi zehir ettiler. ..Ve, lider Beşiktaş'ı da 100. yılda şampiyonluk hayâline bir adım daha yaklaştırdılar.

Ertelenen ama ikinci yarının futbol galası gibi görünen F.Bahçe-Beşiktaş derbisi, ABD-Irak gerginliğini bile gölgede bırakacak sıcaklıkta... Herkes bu maça kilitlenmiş... Pekii, nedir bu maçı cazip kılan şey... Tarihi dostların, "üç puan"la özetlenen rekabeti... Sadece 3 puan mı? Evet, sadece üç puan! Ya, ilk yarıyı 41 puanla lider bitiren Beşiktaş farkı açacak... Ya da 35 puanlı F.Bahçe zirveye biraz daha yaklaşacak.

12 Dev Adam'ın, Hollanda zaferine içinizde sevinmeyen var mı? Hayır, olamaz!.. Ama? O gece, içimde iki büyük acı vardı. Biri, "adı" var "kendisi" yok olan Sponsorluk Kanunu... Diğeri, spor sahalarımızdan tabelaları inen Simtel, Büyükdere Boronkay, Vinyleks ile Basketbol Ligleri'nden çekilen Eczacıbaşı, Tofaş, Çukurova, Meysu ve Beslen gibi kulüplerimiz. Sahi, neden buharlaştı bu kulüpler?