Muammer Erkul

İşte o ilaçları, koruyucu aşıları üreten, pazarlayan birileri var... Suya atılan dalgalar gibi, facia haberlerinin dünya yüzeyinde yayılmasını sağlayanlar var.

Deli dana hastalığına yakalananımız olup olmadığı ise açıklanmadı, zaten bunu kimse beklemiyordu...

HIV virüsü vakalarına önce Maymun Gribi, sonra AIDS dediler. Hastalığın haber ve yankıları öyle bir tsunami dalgası halinde vurdu ki memleketimize; insanlar tir tir titremeye, rezil halde AIDS'ten ölürüm korkusuyla intihar etmeye başladı. Hatta bazı yayın organları özel dergiler basarak; kıyametin en büyük alametlerinden "dabbetül arz"ın işte bu olduğunu, ilan ettiler! Ünlü bir sapık, erkek, Amerikan oyuncuyu da bu hastalık bitirince; basınımız, en azından o dönemde benzeri ters ilişkileri reklam etmekten vazgeçti! Ülkemizde ilk AIDS teşhisi 1985'te konmuştu. 2009 başına kadar geçen 24 sene boyunca 3.300 HIV'liye rastlandı ve bunlardan sadece 696'sı AIDS vakası idi...

Azerbaycan herkesle dost olsa bile Türkiye ile bozuşsa ne kazanabilir! Ermenilerin hali ortada: Herkes dostlarıydı ama makam arabalarındaki stepne öküz arabasından çıkma!

Tarihin her diliminde en paralı/kârlı iş hep korku satmak oldu! Korkutabilmeyi becerenler istediklerini aldı, korkanlarsa birilerinin oyuncağı oldu...

Birtanemdin... Gelirdin...

Cihad etmek; elbette çete kurmak, terör yapmak, insan öldürmek değildir...

Cazıları "İslam adına" diye başlayan her lafın peşinden koşuyor ki, vah! "Uçak kaçırıp gökdelene çakalım!", "Aykırı yazanları patlatalım!", "Her yerde eylem yapalım!"

Körpecik kasları ezildikçe gururlanıyoruz çocuklarımızla. Ve (ömür boyu sıkıntı sebebidir) omurga yapıları bozuldukça, kemikleri yamuk şekillendikçe; her biri her gün eve biraz daha yorgun döndükçe!

Tarihin az gördüğü sel suları geldi üstümüze. İlk panik aşıldıktan sonra, bilenler dediler ki: "Hemen sürüklenenleri kurtaralım, bir an evvel kaybolanları bulalım, derhal hasarları tespit edelim, en kısa zamanda yaptığımız yanlışlardan vazgeçip kusurlarımızı telafi ederek aynı hataları bir daha yapmayalım!.."

Tarihçiler doğru söylemiyor!

Dün bir film satın alıp gece seyrettim. Üç özelliği şunlardı benim için: Bir tren vagonunda geçiyordu, başrollerde iki Türk kızı oynuyordu ve fiyatı 2.49'a inmişti...

Birkaç yıl önce; "hepimiz Ermeni'yiz" diye yırtınanlar, birkaç gün önce; "hepimiz Osmanlıyız" diyemediler! Çünkü bazıları iki kaşık fasulye yese gazdan kıvranır ama ömür boyu yuttukları yalanlardan "hazım" şikâyetleri yoktur!

Cengiz Han: Dünyanın en meşhur zalimlerinden olan bu Moğol; birleştirdiği kabilelerden büyük bir yağmacılar ordusu kurdu. 1227'de ölünceye kadar, medeniyet adına rastladığı her şeyi yıktı, yaktı. Milyonlarca Türk ve Müslüman öldürdü... Unuttuk!

Kutup ayılarına çok üzüldük ve foklara, balinalara... Aşağılanan Kızılderili, zenci, pigmelere ve savaşı bitmeyen milletlere çok üzüldük; hatta dünyanın öbür ucunda Koreliler için çok canlar verdik.

Sultan Süleyman Han bir gün devletinin ihtişamına baktı. Üç kıtaya yayılmış, okyanusları tutmuş Osmanlı'nın yıkılma ihtimalinin olup olmadığını merak etti.

Çoğu kimse şunu bilmiyor: "Osmanlı" ismiyle anılan dedelerimiz, kuzeyden güneye ve doğudan batıya kadar bütün toprakların sahibi olmak; bütün denizlerin hâkimi olmak; bütün insanları köle, bütün hayvanları mal yapmak ve bütün hazineleri bir araya toplamak derdinde değildi...

Bayram günlerinde herkes herkese selam verir. Bayram günlerinde herkes herkese şeker, mendil, çorap, çeşitli hediyeler, bir şeyler verir...

Ramazanın son yazısı... Bu mübarek ayın her günü, gecesi ve saatinde söylenecek her sözü, okunacak her satırı, çekilecek her tespihi, edilecek her duası o kadar mühim ve kıymetli ki... İşte bu önemli zamanlar tükenirken ve söylenmesi lazım bunca söz varken; şu avuç içi kadar ve elbette gayet kıymetli köşemizde işlemek zorunda kaldığımız konu, gene televizyon...

Avizesini parlatıyor sahibi ve ışığı binlerce huzmeye ayırsın diye kristal toplar sarkıtıyor boşluğa...