Mustafa Selçuk

Türkiye'de benim çocukluk devremde insanların kamplaşmalarından bahsedilirdi. Fikirleri kesin hatlarla birbirinden ayrılanları tarif etmek için kullanılan bu tabiri, 25 yıl sonra tekrar kullanacağız herhalde.

Eğer ekonomi yorumcusu iseniz ve yaşadığınız ülke de birkaç yılda bir kriz sürecine giriyorsa, en garantili yol, mütemadiyen olumsuz yorumlar yapmaktır. Zira, varsayımsal olarak ülke eninde sonunda bir ekonomik çalkantı yaşayacaktır ve siz de "Ben söylememiş miydim?" diyebilme imtiyazına sahip olacaksınız.

Türkiye'de verginin, hem alan hem veren açısından tam bir fiyasko olduğu duygusuna kapılıyorum. Hatırlayın, devlet geçen yıl bütçesindeki deliği yamamak için taşıt sahiplerinden bir defaya mahsus ek vergi almaya kalktı.

IMF'nin ısrarla istediği, ekonomiyle ilgili olanların da ümitle beklediği Kamu Mali Yönetimi ve Kontrol Yasası nihayet yürürlüğe girdi.

Bir ülke düşünün ki, ekonomisinin yarısı hiçbir resmi kayda dayanmasın. İktisadi politikaları nasıl belirlersiniz, vergiyi nasıl toplarsınız, denetimi neye göre yaparsınız.

Türk insanının son üç yılda en sık kullandığı kelimelerin hangileri olduğu araştırılsa, "kriz" herhalde ilk beşte olurdu.

Yıllardır Türkiye'nin derdidir işsizlik. Gerçi gelişmiş dünyada da, artan nüfus ve gelişen teknoloji yüzünden işsizlik var ama, oralarda iş bulamayanlara hiç olmazsa yaşayabileceği bir para veren sigorta sistemleri var.

Açıklanan yeni vergi tasarısını okumuşsunuzdur. Bunları tekrar etmeyeceğim. Ben başka bir noktaya dikkatinizi çekmek istiyorum.

Belki duymuşsunuzdur, Himalaya dağlarında yaşadığına inanılan bir yaratık vardır: Yeti. Kendisini gören hiç olmamakla birlikte, bazen ona ait olduğu sanılan devasa ayak izleri bulunur.

Haftalardır Kıbrıs'la yattık, Kıbrıs'la kalktık. Öyle bir sonuç çıktı ki, evlere şenlik. Kıbrıs seçmeni tam ortadan ikiye bölünmüş durumda.

Üç nesil boyunca Türkiye'nin ekonomisini sömürdü enflasyon denen illet. Daha doğrusu sabit gelirlilerin, şirketlerin, ticaret ve yatırım yapan herkesin sahip olduğu net varlığı azalttı, eritti.

Ekonomik iyileşme iyimserliği artırır, iyimserlik ekonomik iyileşmeyi hızlandırır. Son aylarda yaşanan toparlanma, bu ikili mekanizmanın piyasada işlediğini gösterdi.

Günlerdir herkesin dilinde olan Kıbrıs seçimlerini, muhtemel sonuçları itibariyle analiz eden çok sayıda "uzman" var.

Dövize yatırımı sevenlerin yüzü bir yıldır gülmüyor ama, ABD dolarını güvenli yatırım olarak görenlerin durumu tam bir trajedi.

Kıbrıs'daki statükonun değişmesi, daha doğrusu uluslararası kabul gören bir çözümün kalıcı olarak şekillenmesinin, Türkiye ekonomisine mutlaka olumlu tesir edeceğini yazıp duruyorum.

Hiçbir dönemde, son üç yıldaki kadar yasa çıkartılmamıştır. Hiçbirimiz de çıkan yasalara bu derece önem atfetmemişizdir.

Aralık'ta sonucu merakla beklenen seçimler var Kıbrıs'ta. Piyasada dahi en fazla konuşulan mevzulardan bir tanesi. Neden?

Mart ayında tezkerenin reddinden sonra, "eyvah, ABD artık yüzümüze bakmaz!" paniğinin doruğunda iken ortaya çıkan "8,5 milyar dolar krediye çevrilebilir 1 milyar dolar hibe", o gün bugündür gündemimize oturdu kaldı.

DDK ve batık alacaklar hakkında dün yazdıklarımla ilgili çok farklı yorumlar aldım. Bankacılık sisteminin ekonomiye verdiği zarar ile bankalarda batan para kavramlarının farklı olduğu konusunda çok şükür ki okuyucularımla hemfikiriz.

Liberal ekonominin piyasaları oluşturulurken, her ekonomik bireyin doğru bilgiye, etkin ve çabuk ulaşımı hedeflenir.