Ragıp Karadayı

Kısa bir zaman içinde de ağlayarak vedalaştık çekip gitti Tanju. Nereye, niçin, neyle gitti tam bilemiyordum...

Yanlış anlamayın. “Babam bizden hürmet bekliyor” diye laf atmayın. Bu okuduklarımız herkes için...

Tanju'ya dedim ki: "Pek çok kişi at gözlüğü takarak evleniyor, hiçbir şeyin ters gitmeyeceğini düşünüyor."

"Bir anne olarak aklım başımdan gitti çocuklar! Neler duyuyorum aman Allah’ım!.."

“Sopayla kilime vuranın gayesi kilimi dövmek değil, kilimin tozunu almaktır..."

Bir gün, bir araya geldiğimizde, kitap okumaya başlamadan kafama takılan suâllerden bazılarını sordum Tanju’ya.

Hazreti Mevlânâ’mızdan bir veciz sözle güne başlamıştım. Çok tesirinde kalıyordum bu çeşitten yazıların. 

Asırlar evvelinden ecdat “Ne doğrarsalar çanağına onlar da gelirmiş kaşığına…” diyerek son noktayı koyuvermiş.

"Hatırlamak istemediğim bir geceyi sana anlatmamın ne faydası var? Şimdi yeri geldiği için şöyle bir dokundum kıyısından!"

Bu fâni dünyaya gelen herkesin yolcu olduğunu, haddini, hakkını iyi bilmesi lazım geldiğini anlatıvermiş iki kelimeyle.

"Tanışıp evlendiğimiz günden beri ilk defa baş başa kalmıştık..."

"Biz de çok şaşırdık, kuyruktakiler de! Bir müddet derin bir sessizlik oldu..."

Bu kadar menfiliklere rağmen içimde tarifsiz bir muhabbet hasıl olmuştu dini bütün insanlara karşı...

“Sizlere minnettarız arkadaşlar! Şimdiye kadar ayrımız gayrımız yoktu. Yine de ayrı kalmak istemezdik lakin çocuklarımız var..."

Tanju, gülerek yanıma yaklaştığında ben hâlâ nefsimle mücadele hâlinde ve bana ait düşünce okyanusumda sörf yapıyordum.

Sanırım, bu dünyanın böyle olmasının tek müsebbibi benim. Aklım bir türlü durulmuyordu, ifrat ve tefrit arasında gidip geliyordum.

Doktorumun dediği gibi hep NEFSİMİZİN peşinden koştuk, bir de KÖTÜ ARKADAŞLARIN kurbanıyız!

Beyin göçü ve ölümü gerçekleşti mi? O millet bir daha iflah olmuyor Jale.

Tanju, yan gözlerle benim halet-i ruhiyemi ölçüyordu. Kontrolündeydim anlayacağınız.

"Tehlikeyi sezer de kendiliğinden gitmeye kalkarsa çıkarken ceplerini yoklamayı unutmayınız! Muhakkak bir şeyimizi çalmıştır!.."