Resul İzmirli

Almanlar tuttuğunu koparan bir millettir. Asla vazgeçmez ve sonuna kadar gayret ederler.

Orakçıoğlu "motive etmede ödüllendirme önemli" diyor ve ekliyor: "objektif kriterlerin belirlenmesi şartıyla!"

Uzaktan akrabamız olan Evren Paşa'yı her Ağustos'ta bir defa hatırlar, sonra unuturduk. Mesela amcaoğlunun askerliği rahat olsun diye (anlarsınız hani ya şöyle ufaktan bir ricacık için). Sonunda amcamın oğlu Hozat Jandarma Taburu'nda bulduydu kendini, biz de rica talebinden vazgeçmiştik. Derken sonradan iş bayağı ciddileşti, kendileri Devlet Başkanı oldular.

Zeytin dalı yalnızca barışın simgesi değil; aynı zamanda meyvesi ülkemizin yüzakı...

Unilever, CNBC-E ve Management Centre Türkiye organizasyonuyla, 18 Ekim 2001tarihinde 4 bin 500 üniversite öğrencisi, zihinsel beceri ve beyin sporları alanlarında dünya çapında ünlü eğitimci Tony Buzan ile buluşuyor.

Bilirsiniz zamanaşımına uğrayan şuçlardan dolayı ceza verilmez. O halde bir suçumu rahatlıkla itiraf edebilirim.

"Sektörümüzde mesela 6 ay eğitim almazsanız yeniliklerin dışında kalıverirsiniz" diyen INDEX'in Genel Müdürü Atilla Kayalıoğlu, hem şirketler hem de kişiler için ‘kendine yatırım'ın önemle altını çiziyor

Bu hafta yine kendimizi Anadolu'nun müşfik kucağına atmak mümkün oldu bir günlüğüne de olsa. Samsun'da, iş dünyasıyla beraberdik. KOSGEB ve Samsun İş Adamları Derneği'nin birlikte düzenledikleri bir konferansta bilgi paylaşmaya çalıştık.

Yönetim bilimleri çalışmalarında örnek olaylarla (case study) çalışmak adettendir malûm. Aslında konuyla ilgili örnek olayları bulmak da bayağı zor bir iştir. Bu işin ustalarından biri de Harvard İş İdaresi Okulu'dur. İş dünyasının gelişmesinde önemli katkıları olan bu okulda okumak kısmet olmadı. (Hani "Alaşehir'de Harvard vardı da okumadık mı?" derler ya!)

"Yüksek devinime sahip bir endüstrideki şirketin rekabet avantajı geçicidir, o yüzden sürekli avantajlar sunmayı ilke edindik" diyen Arena Bilgisayar konsepti bu iki kelimeyle özetliyor

Hâlâ o adet var ya, köylerde ip çekecek gençleri ya da atları yarıştırmak. Ama bundan daha da ilginç olan; aynı marka, beygir gücü ve model traktörleri arka arkaya zincirlerle bağlayıp yarıştıran insanları seyretmek.

Destek Patent A.Ş Genel Müdürü Yamankaradeniz, krizden tek gerçekçi çıkış yolunun ihracat olduğunu hatırlatarak, markasını oluşturanların geleceği kazanacağını vurguluyor.

Biz yaşlılarımızdan şöyle duyardık: "Bizim zamanımızda idadî (ortaokul) mezunları bile daha bilgili ve kültürlü idiler. Hele rüşdiye (lise) mezunları bugünün üniversite mezunlarını ceplerinden çıkarırlardı."

İş dünyamızın başarılı kuruluşlarından MAS ve DAF'ın başarılı ve genç Genel Müdürü Efkan Çeviker'i konuk ediyoruz bu hafta. Etrafına olumlu enerji yayan ve yüzü gülen bir profesyonel ile iş yönetimi üzerine sohbet ettik.

Onu ilk defa hangi salatanın ve ekmeğin bendenize ait olduğu problemini henüz çözemediğim bir high-society sofrada tanımıştım. İzmir Enternasyonal Fuar Müdürü idim. Gençtim ve İstanbul'a gelen her taşralı gibi ürkektim.

İşe kafasını, elini ve yüreğini koyan insanlar hep başarılı olacaktır. Ama en önemlisi yüreğini işe koymak. Bu da işletme liderinin çalışanları motive etmesine bağlıdır. İnandırmak, birlikte hedeflere, amaçlara yönlendirmek, mutluluk ve başarıları paylaşmak gerek. Güven veren örnek liderler gerek. Böyle insanlar yüreklere can katar, yürekleri işe katar.

Okan Aras büyük bir özgüvenle, kuruluşunun dünya lideri olacağını söylerken modern yönetim anlayışına sahip olduklarını belirtiyor ve şirket kültürü ile yoğrulmuş çalışanlar ile sürekli eğitimin önemine vurgu yapıyor.

Küreselleşme denilen olayın; siyasi, kültürel ve ekonomik açıdan makro planda tartışılabilecek birçok yönleri vardır. Zaten tartışılmakta, hatta bu tartışmalar bazen çok sert de olabilmektedir. İtalya'da yaşananlar hâlâ hafızalarda olmalı.

İnsanları kendi hedeflerimize ortak etmeli; eğlenceli bir ortamda, saygılı, disiplinli ama sıkıcı olmayan çalışma şeklini benimsemeliyiz. Kazandığımızdan onlara da verdiğimizi, zorlandığımızda yekvücut olduğumuzu onlara hissettirirsek gönüllerini işe katabiliriz.

Hepimizin en azından küçüklüğümüzde bir satış maceramız olmuştur. En azından üç düğmeye bir bilye vermek tarzında barter yoluyla satış yapmışızdır. Peki o zamanlarda satıcı ve satış denilince aklımıza ne geliyor? Öncelikle ağzı iyi laf yapan, durmadan konuşan, renkli, hareketli, enerji dolu bir kişinin bir kalabalık karşısındaki şovu değil mi?