Yavuz Bülent Bakiler

İddia ediyorum, kesin bir sonuçla yazıyorum: Türkiyemizde bir iktidar günün birinde şu veya bu sebeble mesela 30 Ağustos zafer bayramımızı rafa kaldırırsa, bu yasaklamanın üzerinden de yüz yıl gibi bir zaman geçse ve o yüzyılın sonunda birtakım insanlar ortalığa çıkarak "Biz ABAKA kavmindeniz!

Sivas'ta Madımak faciası meydana geldiğinde yine bu sütunda yazmıştım: Yakıştı mı sana ey koca Sivas başlıklı makalemde demiştim ki: Madımak faciasını öyle gaflet, cehalet, dalalet, ihanet...

Adıyaman manevî dünyası zengin şehirlerimizden biri. Adıyaman bu büyük zenginliği, sahabe ve evliya türbelerine borçlu.

Türkiye'nin 81 şehri mi var? Ben bu 81 şehrin 71'inden davet aldım ve o şehirlerde kürsülere çıktım. Gidemediğim, daha doğrusu hiç dâvet edilmediğim 11 şehrimiz, Doğu ve Güneydoğu Anadolumuzdadır.

Size önce, Fatih Sultan Mehmet Han'ın muhteşem bir fermanını hatırlatmak istiyorum. Ben bu fermanı önce, Şam Büyükelçilik binamızın salon bölümünde görmüştüm.

Yukarıdaki başlığın yanlış olduğunu biliyorum. Doğrusu şöyle olmalıydı: Türkiye'de, İslâmiyetten ödleri patlayan Müslümanlar. Çünkü bir şeyden korkmak başka, ödü koparcasına korkmak daha başka bir hâldir.

Lütfen açın okuyun Yılmaz Öztuna'nın BÜYÜK TÜRKİYE TARİHİ isimli 14 ciltlik muhteşem eserinin 4. cildini. Orada, 488. sayfada göreceksiniz ki, 3. Sultan Murad devrinde, 1595 yılında, devletimizin yüzölçümü 23 milyon 337 bin 600 km2 idi.

İstanbul'da, geçen hafta yapılan Hocalı Mitingine katıldım. Hasta olmama ve kalabalıklardan çok korkmama rağmen yola çıktım.

Kuşluk vaktine kadar geceler boyu Savrularak okuduğum yine Şehriyar. Ala ceylanlara benzer hep Azerî türküler Dinlediğim tar.

Yarın Hocalı Vahşetinin 20. yıl dönümü Hocalı, Azerbaycan'ın Karabağ bölgesinde bir şehir. Çok yakınında Ağdam şehri de var. Kuzey taraflarında ise Gence merkezi bulunuyor. Ruslar, bin yıllık Gence ismini değiştirerek yerine Kirovabat koymuşlardı.

Hz. Ali diyor ki: "Hakikati duyarak değil, görerek ve okuyarak öğreniniz!" "Kişi, bilmediğinin düşmanıdır!" Ben de Türkiye'nin birtakım ana meselelerini, elli yıldan beri görerek ve okuyarak öğrenmeye çalışıyorum.

Başbakanımız: "Dindar ve demokrat nesiller yetiştirmek istiyoruz!" deyince, çeşitli çevrelerden âdeta bir yaylım ateşine tutuldu. Ben de bu konuda yazmak istiyordum. Araya değerli tarihçimiz Yılmaz Öztuna'nın vefatı girince gecikme oldu...

Yılmaz Öztuna artık yok. 82 yıllık ömrünü, 60 eserle ve binlerce makaleyle değerlendirerek, güzelleştirerek, ebedileştirerek göçüp gitti. İslâm inancına göre, onun sevap defteri hiç kapanmayacak, kıyamete kadar açık kalacak. Çünkü o, geride bıraktığı tarihî eserlerle, gelecek nesillere de ışık tutacaktır.

Haberi, Ankara'dan telefon açan çok aziz arkadaşım Rıza Akdemir'den aldım: -Çok üzüleceğini bildiğim halde söylemek mecburiyetindeyim: Yılmaz Öztuna rahmet-i rahmana kavuştu! dedi. Birdenbire bir boşluğa düşer gibi oldum. Sonra

Başbakanımızın bir cümlesiyle beraber, devlerimiz homurdanmaya başladılar: "Dindar bir nesil yetiştirmeye çalışacağız. Muhafazakâr fakat demokrat bir nesil!"

İslamiyete göre, en büyük günahlardan biri, Allah'a Kur'an'a, Peygambere inanan birini kâfir diye suçlamaktır. Böyle hallerde suçlama geri döner ve suçlayan kimse kâfir durumuna düşer.

Dünkü yazımda demiştim ki, Ermeni iddialarını kabul eden İsviçre ve Fransa meclislerine öfkelenmek hakkımız yoktur.

Fransa Meclisi, Ermeni Diasporasının soykırım iddiasını kabul etti. Daha önce İsviçre Meclisi de benzer bir kararla karşımıza dikilmişti.

Her milletin aptalı olur da Türk'ün olmaz mı? Kendi tarihini bilmeyen, okumayan, öğrenmeyen, başka milletlerin karşısında, tam bir aşağılık duygusuyla iki büklüm eğilip kalan Türkler, aptal kere aptaldırlar.

Adını bile anmak istemiyorum: Bir akılsız, aptal, bir cahil, hayır, hayır bir zır cahil adam, Hrant Dink'i öldürdü. Kim bir insanın öldürülmesini alkışlayabilir?