Yılmaz Öztuna

Bayramınız Kutlu Olsun! En büyük ve en uzun dinî bayramımız, 2009 yılının sonuna isabet etti. Nasıl bir Türkiye olarak 4 bayram gününe giriyoruz?

Yetersiz maaşlı, çalışkan, fedakâr, şerefli öğretmenlerimiz, evvelsi günkü Öğretmenler Günü'nü, sükûnet ve vekar içinde kutladılar. Dün ise Türkiye, tarihinin en kapsamlı grevini yaşadı.

Başbakan Sayın Tayyip Erdoğan, Libya'da. Libya 1.760.000 km2 büyük kısmı çöl, 6.3 milyon nüfuslu (yüzde 97 Sünnî Müslüman) bir Arap ülkesi. 1969'da 27 yaşında bir yüzbaşı, Muammer Kaddâfi, kolayca ele geçirmişti. Şaşırmadık, zira bizim Enver de gene 27 yaşında binbaşı iken, Libya'nın 30 eyaletimizden biri olduğu muazzam Türkiye imparatorluğuna el koymuştu. Ve bu imparatorluğu tam 10 yıl içinde yerle bir ederek kaçtı. Enver'den çok daha akıllı olan Kaddafi, 40 yıl içinde nice bâdireler geçirdi, devirler değişti, benim diyen politikacılar maziye karıştı, hâlâ ayakta ve hâlâ dünya gündemindedir.

Avrupa Birliği ve Amerika Birleşik Devletleri ile uyum içinde bir Türkiye, Asya'ya, hattâ Afrika'ya çok kolay açılır. AB ve ABD ile uyumsuz bir Türkiye'nin doğuya ve güneye doğru yolları olmadık engeller oluşturularak tıkanır.

Dünya tarihinde ilk defa Avrupa kıt'asının en büyük kısmını oluşturan 27 devlete ortak bir AB (Avrupa Birliği) başkanı seçildi, yanına bir de AB dışişleri bakanı verildi. Böyle bir pozisyonu ne Sezar, ne Şarlman, ne Kaanûnî, ne Hitler, hayal bile etmemişlerdi.

Amerika Birleşik Devletleri'nin, dünyanın en şümullü polis (emniyet) teşkilâtı olan ve adı filmlerde pek çok geçen FBI'ın başkanı James Mullard'ın Ankara ziyareti dikkat çekti (FBI=Federal Bureau of Investigation=Federal Tahkikat (Araştırma) Bürosu).

Fazla gürültülü bir Türkiye oluştu. Reform dönemleri böyledir. Nizâm-ı Cedîd (1793), Vak'a-i Hayriyye (1826), Tanzîmat (1839), Islâhât (1856), Meşrûtiyyet (1908), Cumhuriyet (1923) reformları çoktan unutuldu. Halkımız, çok daha ılımlı açılımların atmosferini yadırgadı. Ama dikkatle izliyor. Beğenisini, 2011 baharı seçimlerinde açıklayacak.

Türkiye'de konuşulsun konuşulmasın, evrensel olsun yerel olsun bütün dillerin öğrenilmesi ve öğretilmesi tamamen serbesttir. Herhangi bir kısıtlama antidemokratiktir.

Türk kelimesi şu manalara gelir: 1- Türk: Dünyada Türkçe'nin herhangi bir lehçesi ile konuşan ve kendini Türk sayan herkes. En geniş ve en çok kullanılan mana budur. Ancak yalnız Türkiye Türkleri için de kullanılmış, hattâ (Osmanlı Türkü, Anadolu Türkü, Türkiye Türkü, Batı Türkü) şekillerinde de vurgulanmıştır.

Millî Mutâbakat ve Demokratik Açılım adı verilen önemli reform, Türkiye Büyük Millet Meclisi'nde cuma günü müzakereye başlandı (mutâbakat= uyum, uyuşma). İktidar bu projeye (millî birlik), muhalefet (millî ayrışma) dediğine göre, iki taraf arasındaki konuyu algılama mesafesi büyüktü. Buna rağmen müzakereler pek de olay çıkmadan yapıldı. CHP ve MHP, AK Parti'yi şiddetle itham etti, fakat eleştirilerini kişi adı söylemeden yaptılar. Bu yolda karar aldığı anlaşılan iktidar grubu, soğukkanlılığını bozmadı.

Kuzey Irak'taki PKK çetelerinde vuruşan Kürtlerin yalnız Türkiyeli değil, 1500 kadarının Suriyeli olduğu biliniyor. Suriye Cumhurbaşkanı Beşar Esad, bunların yargılanmaksızın Suriye'ye alınacağını söyledi. Gerçekleşirse, elbette Türkiye'nin yararınadır.

Türkiye Büyük Millet Meclisi'nin salı oturumu, iktidar ile muhalefetin en aşırı dozda çarpıştıkları celselerden biri olarak demokrasi tarihimize geçecek.

İslâm Konferansı Teşkilâtı Ekonomi Konseyi Zirvesi, yıllık toplantısını İstanbul'da yaptı.

Bugün Atatürk'ün ölümünün 71. yıl dönümü... Atatürk, tarihimizin son deha sahibi askeri. Ondan önceki deha sahibi son askerimiz Mareşal Gazi Osman Paşa'nın vefatı 1900 yılındadır.

Geçen hafta İngiltere'nin 44 yaşındaki dışişleri bakanı Miliband, Türkiye'de idi. Özetle şöyle dedi: "Türkiye'ye Avrupa Birliği (AB) üyeliği için taahhütlerimizi bir defa daha vurgulamak için geldim. AB kriterleri yönündeki reformlarınızı İngiltere olarak destekliyoruz. Türkiye reformlarını tamamladığı zaman üyeliği onaylanmalıdır."

Domuz gribi, hafta sonunda hâlâ gündemin başındaki yerini korudu. İsteyen aşı oluyor, istemeyen olmuyor, her ikisi için de bir müeyyide yok. Bu kadar basit bir tercih, manşetlere çıktı.

İstanbul'da Bosphorus (Boğaziçi) Konferansı'nın çok seçkin iki davetlisi vardı: Eski Amerika Başkanı Bill Clinton ve eski Almanya Şansölyesi (federal başbakanı) Gerhard Schröder.

Doğu ülkelerine açılmamız, dış mihrakların ilgisini çekti. Az abartarak, endişeye sevk etti bile diyebilirim. Bu da, dış politikamız bakımından olumludur. Zira Türkiye'yi Avrupalı değil, Akdenizli, hattâ Asyalı sayarak tecrîde yeltenen AB gafillerini belki uyarabilir. (Türkiye hem Avrupalı, hem Asyalı, hem Akdenizlidir, üstelik hem Balkanlı, hem Kafkasyalı, hem Orta Doğuludur.)

Dış politikada açılım, dikkate değer boyutlara ulaştı. Dünyanın ilgisini çekiyor. Bazıları birbirine zıt türlü çeşitli tefsirlere konu oluyor. Her devlet Türkiye'yi gözlemeye başladı.

PKK'lıların, ayrıldıkları bu aziz topraklara edeple dönmeyi öğrenene kadar gelmelerine ara verildi. Kürt açılımına gelince, elbette devam edecektir, asla terör örgütü bağımlısı değildir. Zaten Türk Devleti'nin demokratik açılımının bir parçasıdır. Avrupa Birliği kriterleri, resmî dil dışında mahallî dil konuşan vatandaşlarına hangi statüyü veriyorsa, biz de aynen vereceğiz.