Yılmaz Öztuna

ABD Kongresi'nin 178 Temsilciler Meclisi üyesi milletvekili ile 31 Senato üyesi senatör, toplam 209 parlamenteri, Başkan George W. Bush'a mektup yazdılar (Kongre 2 yıl için seçilen 435 milletvekili ve 6 yıl için seçilen 100 senatörden oluşur.)

Amerika, Afganistan ve Irak'tan askerini çekmek için, bu ülkelerde seçimle gelen demokratik meclislerin ve hükümetlerin teşekkülünü bekliyor. Ne biçim demokrasi? diye sual buyurursanız, o biçim! cevabımı lütfen mazur göreceksiniz.

PKK'nın Kürt asıllı vatandaşlarımıza korku salarak eylemlerini yeniden canlandırması, şehirlere musallat olması, seçimle gelen bazı densizlerin bir türlü PKK'dan vazgeçememeleri, bu sorunu yeni bir safhaya soktu.

Sosyal Güvenlik ve Terör kanunları gibi temel yasalar kabûl edildi. Uygulama aksaklıkları çıkarsa şüphesiz düzeltilir.

İsrail'de, İran'a bağlı terör örgütlerinin intihar saldırısı yeniden başladı. İsrail, Filistin'de iktidarda bulunan HAMAS hükûmetini sorumlu tuttu. Karşılığını da vermek üzeredir. Bu suretle karşılıklı kanlı eylemler sürüp gidecek. ABD, Türkiye'nin güneydoğu illerinin güvenlik bakımından Amerikan vatandaşları için sakıncalı bulunduğunu bildirdi. Bu illerimizi, Kürt eylemcilerinin harekât sahası olarak teker teker sayması ilgi çekicidir.

Batı düzenine kafa tutmanın şampiyonu el-Kaide ve onun başı bin Lâdin idi. Şimdi Batı karşıtlığının lideri İran ve onun cumhurbaşkanı Ahmedinecad'dır.

Her devletin özel şartları vardır. Demokrasilerde ve aynı dili konuşan ülkelerde bile böyledir. Benimseyen toplumlar için demokrasi, vazgeçilmez yönetim biçimidir. Alternatifi yoktur. Bir hayat tarzıdır. Ama meselâ Amerika Birleşik Devletleri ile İngiltere'deki uygulamaları arasında büyük farklar mevcuttur.

2000'li yıllara girerken dünya, komünizm denen insan ve insanlık düşmanı büyük afetten geniş ölçüde kurtulmuştu. Korkunç azamette bir Sovyet Rusya ve minyatür hacminde Yugoslavya imparatorlukları ebediyen yıkılmıştı.

İsrail, bir gün Araplar birleşip Yahudiler'i Doğu Akdeniz'e döküp Filistin'i geri almaya kalkışırlarsa, engellemek üzere, atom bombası kullanacak. Bu maksatla atom bombası sahibi oldu. Pakistan, Keşmir'i bırakmayan Hindistan, Hint kıt'asının bütünlüğünü ileri sürüp Pakistan'la birleşmeye teşebbüs eder endişesiyle atom bombası yaptı.

İtalya'da 630 milletvekili ile 315 senatörden oluşan parlamento yenilendi. Merkez Sol lideri Romano Prodi, 1 milletvekili fark atarak, iktidarı Merkez Sağ'ın lideri Silvio Berlusconi'den aldı. Mamafih daha yeni hükûmet kurulmadı.

Fransızlar çok ferdiyetçidir. Bütün Avrupa'yı -Türkiye dahil- altüst eden ihtilâlleri ünlüdür, biz dahil her ülkenin okullarında çocuklara okutulur.

Amerika Birleşik Devletleri, NATO kontenjanından, Afganistan'a yeniden 1000 Türk askeri istedi. Genelkurmayımız, bir süper tugay göndermeye karar verdi. Elbette çok isabetli bir karar. Türk askerinin ve bayrağının Orta Asya'da varlığından tabii ne olabilir?

PKK eylemleri sona ermiş, eşkıya Kuzey Irak'ta bir dağa sığınmıştı. Hükümet kararı olan 2 no'lu tezkere Yüce Meclis'e gerektiği tonda sunulmadığı için sonuç alınamadı. Kesinlikle söylüyorum, Atatürk, cumhuriyet rejimini Türkiye Büyük Millet Meclisi'ni iyidir, güzeldir, ancak şu ve bu sakıncaları da vardır yüksek takdirlerinize arz ederim şeklinde sunsa idi, reddedilirdi. Hiç değilse Yüce Meclis'in 2. dönem milletvekilleri şimdilik dursun, bir müddet daha eski rejimle yönetelim diye düşünebilirlerdi.

Hükûmet, Amerika Birleşik Devletleri'nin Irak'taki PKK'yı silâhsızlandırıp tecridini istemekte devam ediyor. Bu istek yıllardan beri hemen her Türk-Amerikan görüşmesinde tekrarlanıyor.

Amerika, haydut devlet ilân ettiği Libya, Suriye, Irak, İran, Kuzey Kore, Küba gibi devletlere yakın duran ülkelerin tutumunu hasmâne olarak algılamıştır. Saçma değil mi? Ne çare ki Amerika ya ben ya onlar diyor. ABD, Necmettin Erbakan'ın Libya'da üstelik gizli cihad ordusunun başkomutanı olduğu söylenen Kaddafi'yi çok gösterişli ziyaretini affetmedi.

Çok ümit verici ekonomik göstergelerle Türkiye'nin yeni bir yükseliş dönemine girmesine seviniyorduk ki, Diyarbakır'da PKK eylemleri başladı.

2005'te yüzde 7.6 kalkınma hızı ile 361 milyar dolar gayri sâfî millî hâsıla (GSMH) elde etmişiz. Per capita (kişi başına) 5008 dolar eder. İştirâ değeriyle (satınalma gücü) 9000 doları geçer.

Anadolu tarihinin en büyük projesi olan GAP'ı engellemek için PKK ortaya çıkarılmıştı. Birkaç yüz milyar dolar hasar, zarar, ziyan ve 40 bin kurban verdikten sonra PKK sona erdi, Irak'a def oldu. Şimdi yeniden hortladı. Büyük Kürdistan ve Büyük Ermenistan'a kadar yol alacak bir gelişmenin ilk provaları yapıldı. GAP'ı tamamlayamadık. Şimdi AB ile ilişkilerimiz tehlikeye girdi.

Sudan'ın başkenti Hartum'da, 18. Arap Zirvesi toplandı. Başbakanımız konuşmacı olarak davetli idi. Konuşmasını yaptı, güzel şeyler söyledi. İnşallah Araplar'ın bir kulağından girip diğerinden çıkmadı.

Ukrayna seçimleri, Moskova kadar Brüksel'de ve Washington'da, bir o kadar Ankara'da dikkatle izlendi. Ukrayna'nın rejimi ve hangi blokta yer alacağı önemlidir. Bizim Karadeniz'in kuzeyindeki büyük deniz komşumuzdur.