Ahmed Doğrusözlü

İn­san­la­rın i­lim sâ­hi­bi ol­ma­la­rı il­mi, ki­tap­la­rı ve â­lim­le­ri sev­me­le­ri ve on­la­rı o­ku­yup din­le­me­le­riy­le müm­kün o­lur...

Tarihte "Câhiliye Devri" denilen bir dönem vardır. Bu dönemde, Arabistân Yarımadası'nda, insanlar putlara tapıyor, fıçılarla içki içiyor, sabahlara kadar kumar oynuyorlardı. Yine o devirde kuvvetli olan haklı sayılıyor, kadınlar bir ticâret eşyâsı gibi alınıp-satılıyor, kız çocukları diri-diri toprağa gömülüyorlardı.

Müslümanlar içinde, terbiye ve aydınlatma işiyle görevli husûsî muallimlerin bulunması gerekir. İslâm nazarında öğretmen yetiştirilmesi, her türlü ihtiyâçtan önce gelmektedir...

Son üç aylık makâlelerimiz, özel günlere, gecelere ve aylara rast geldiği için, biz de o gün, gece ve aylardan bahsetmeye çalıştık. Misâl verecek olursak, "Üç Aylar, Receb-i Şerîf, Regâib Gecesi, Mi'râc Gecesi, Şa'bân Ayı, Berât Gecesi, Ramazan Ayı ve Oruç, Namaz, Sadaka-i Fıtır, Kadir Gecesi ve Ramazân Bayramı..." gibi konular, -sizin de ta'kîb ettiğiniz gibi- yoğun bir şekilde ele aldığımız konulardan bir kısmıdır. Bugünkü makâlemizde, gündemi değiştireceğiz ve yine çok önemli bir konuyu ele alacağız. Bugünkü konumuz, makâlemizin başlığında da belirtildiği gibi, "Ucub (kendini beğenme)" konusudur.

Üzerinde oruç kazâsı olanlar, Şevvâl ayında ve diğer mübârek günlerde tuttukları oruçlara niyet ederken, kazâya kalan oruca niyyet etmelidirler...

Şüphesiz ki bayram günleri, dînî ve millî bakımdan çok önemli olan, milletçe hep birlikte sevinç ve huzûr içerisinde kutladığımız günlerdir...

Bazı mekânlar emsâline göre daha mukaddes, bazı insanlar akrânına nisbetle daha muhterem olduğu gibi, bazı zamanlar da benzerlerine nazaran çok daha kudsî, mukaddes ve mübârektir...

Müslümanlar bayram günlerine ayrı bir önem verirler. Zîrâ bu günler, günâhların affedildiği, birlik ve berâberlik duygularının pekiştirildiği günler olması bakımından sevinç ve neş'e kaynağıdırlar.

Bazı mekânlar emsâline göre daha mukaddes, bazı insanlar akrânına nisbetle daha muhterem olduğu gibi, bazı zamanlar da benzerlerine nazaran çok daha kudsî, mukaddes ve mübârektir...

Bayramın birinci günü sabâh namâzı girdiği ânda, nisâb miktarı kadar mala mâlik olanın fıtra vermesi vâcib olur. O ândan sonra nisâba kavuşanın fıtra vermesi vâcib olmaz...

Namaz, ibâdetlerin en kıymetlisidir. Namaz kılmak, kulun âcizliğini, Rabbine i'tirâf etmesidir. Yanî Allahü teâlânın büyüklüğünü düşünerek O'nun karşısında kendi küçüklüğünü anlamaktır...

Her zaman tok olan; sert ve katı kalbli, şefkatsiz ve merhametsiz olur. Onun için atalarımız "Tok, acın hâlini bilmez" demişlerdir...

Hadîs-i şerîfte buyuruldu ki: "Farz namaz, sonraki namaza kadar; cuma, sonraki cumaya kadar; ramazân ayı da, sonraki ramazâna kadar olan günâhlara keffâret olur."

İdrâkiyle şereflendiğimiz mübârek ramazân ayına hürmet etmek lâzımdır. Hürmet etmek için de, Allahü teâlânın emirlerini yerine getirmeli, yasaklarından kaçınmalıdır...

"Ramazân" kelimesi, "yanmak" demektir. Çünkü bu ayda oruç tutan ve tevbe edenlerin günâhları yanar, yok olur...

Sultân Alparslan'dan sonra tahta geçen Melikşâh, çok halîm-selîm, affedici, fakat devlet ve millet işlerinde ciddî, müstesnâ bir şahsiyetti...

Tuğrul Bey 1063'te vefât etti. Oğlu olmadığından, kardeşi Çağrı Beyin oğlu Muhammed Alparslan Selçûklu sultânı oldu...

Sultân Alparslan, Malazgirt zaferinden sonra, Selçûklu şehzâdelerini Anadolu'yu fetihle görevlendirdi. Türkler, kısa zamanda Anadolu'ya hâkim oldular...

Bizans İmparatoru Romen Diojen, Îrân'ın içlerine ilerleyip, Türkleri doğuya sürmek, hattâ başşehirlerini zaptetmek istiyordu...

Böyle gecelerde, Allahü teâlânın ihsân ettiği bütün ni'metlere şükretmeli, yapılan hatâlar, günâhlar için de tevbe-istiğfâr etmeli, Cehennem ateşinden kurtulmayı istemelidir.