Halime Gürbüz

Bazen hatırlandığınıza dair hoş kokulu bir işmar, bazen bir sevgi fısıltısı, bazen pratik bir özür metodu, kimi zaman da doğal bir tatlandırıcıdır bir buket çiçek...

İleri yaşlarda "kötü kolesterol"ün sebep olabileceği sağlık problemine tedbir almak için doymamış yağlar tercih edilmeli. Sağlıklı bir beslenme için haşlanmış sebze ve meyvelerin yanında; yağsız et ve balık seçilmeli, tavuğun derisinden de uzak durulmalı, katı yağların yerine zeytinyağı kullanılmalı.

Havaların sıcak yüzünü yavaş yavaş göstermeye başladığı şu günlerde, yazlıklarına göz atıp yenilemesi gerektiğini düşünenler için 2006 İlkbahar-Yaz modasına dair birkaç ipucunu sizlerle paylaşalım istedik...

Günün belli saatlerinde belli besinleri alarak özel bir rejim uygulayabilirsiniz. Sadece ne yediğinizi değil, neyi ne zaman yediğinizi de dikkate alarak uygulanan bu rejimle; hem favori yemeklerinizden vazgeçmek zorunda kalmayacak, hem de zayıflamayı başaracaksınız!

Seminerler verdim, sunuculuk spikerlik yaptım... Daha beş yaşında kitabı ezberleyip, ev halkına bayıltana kadar şifalı terkipler üzerine nutuklar attım. Duyduğum her sese beste yaptım, sabahlara kadar şarkı söyledim... Yedi aylıkken konuşmaya başlamış ve o günden beri hiç susmamıştım. Taa ki şişene dek!

Ben açık yaşarım hayatı. Oyunsuz, riyasız, basit... Hesap etmem hiç; fil oraya geçerse çaprazdan piyon yer mi atı. Zaten gerek de yok. Hayatın kendisi biçerdöver... Başakların düzlüğüne, eğriliğine, boyuna, posuna aldırmadan... Hasat zamanı göğe kalkar toz duman; nan olur. Bilirim; nankörler aç kalkar sofradan! Aaa, bu da ne? Al işte yeni bir çile! Ninem de yapardı, geçirirdi de böyle bileklerine. Kah dolarım döndüre döndüre, kah bakakalırım renklerine. İster çorap örsün başıma, ister battaniye. İster yumak olarak kalsın, oynasın benimle...

Vekil sıra altlarında tığ ve yumaklar, rakip partinin kafasına örülen çoraplar, kendi kendine sinir yapanlar, sinirden tansiyonu oynayanlar, kürsüde bağırırken "ağustos böceği" misali çatlayanlar, sonu gelmeyen beyanatlar, "Kimse beni sevmiyor" diye meclisi fesh etmeye kalkanlar, her dem geç kalan vekiller sayesinde mesai saati bitime doğru başlayan oturumlar, muhalefeti cırmıklayanlar, yumruk yerine meclis semalarında uçuşan terlik, toka ve yolunmuş saçlar... İşte tamamı bayanlardan oluşan bir meclis olursa olacaklar...

Kendilerine aynada eleştirmeden bakan ve kusurlu bölgelerinin yanında beğendikleri bölgeleri de görmeyi bilen kadınların kendi bedenleriyle barışık olduğu, öz saygılarının ve güvenlerinin arttığı, depresyon oranının ve diyet çabalarının azaldığı görüldü.

Hani bazı çocuklar vardır, iki insan görünce kudurur. Şımarır, şımarıııır; pedagojik analizini şu aralar pek de yapamayacağım bir şov yapma iştahı kabarır.

- Merhabalar, ben Psikoloğunuz Ruhi Ruhuna. Siz de Pembe Zamanlar olmalısınız. Buyrun rahat olun. Halime hanım, son zamanlarda köşesinin garip davranışlar sergilemesinden dolayı oldukça endişeli. Paylaşmak istediğiniz bir şey var mı?

- Hicran? Yine sarkmışsın camdan! - Hıh!.. - Ne o afra tafra şekilleri, ha?! Silkme omuzunu öyle şarkı arasında ritim tutan as solist bozuntuları gibi! Adamı hasta etme kız!

Tavan yapmış koruma içgüdüsünden kaynaklanan paranoya bazlı tembihler... Tıpkı diğerleri gibi annemde de bolca mevcut.

Esas kız mışıl mışıl uyuyordu. Hayır olsun; rüyasında 'Hayat Savaşı'nın tam ortasındaydı. Otuzbayırı Meydan Muharebesi'nde postalları ayağını vuran şaşkın bir askerdi.

Psikoloji bölümünde okuyan kardeşimin "Çocuklar ve Renkler" üzerine yaptığı araştırmaya yardımcı olmuştum bir tarihte. Sokakta, eşte dostta bulabildiğimiz bütün 4-6 yaş arası çocuklara, "Annen ne renk?... Baban ne renk?..." diye sormuştuk.. Çocukların büyük bir çoğunluğunun cevabı aynıydı: "Annem; pembe, babam; siyah"... Hiç düşünmeden verilen bu cevaplarda anneler, sevginin ve yakınlığın rengi pembe, babalar ise gücün ve sarsılmazlığın rengi siyahtı...

Harçlık Canavarı: Kapı çalınır, mercekten bakılır. Bir şey görmüyorsanız onlardır! Bunlar; bayram, neşe, hediyeleşme üçlüsünü keşfetmiş, mevcut otorite boşluğundan faydalanıp ceplerini tombikleştirmeye ant içmişlerdir! Ufak çetecikler halinde gezerler.

Ders: Hayat Bilgisi Önsöz: Bıyık, sıradan bir kıl yumağı değildir... Giriş: "Sakız çiğnersen bıyığın çıkmaz" Kim bilir kaç dizi bereli erkek çocuğu bu tehdit karşısında sündüre sündüre sakızını çıkarıp isteksizce yere atmıştır. Ya "Aldım verdim, ben seni yendim" diye başlayan adımlama oyunu? Kimbilir kaç çocuk rakibe "babanın bıyığını kesmeye geldim" dedirtmemek için o minik adımlarıyla strateji çıkmazına girmiş, aksi halde de travma geçirmiştir?

"Yeni yıl kapıda... Bu yıl iyice eğlenin, kendinize gerçekten vakit ayırın, çakraları makraları boş verin doğaya açılın, karların üzerinde yuvarlanın, kardan adamın burnunu yiyin... Sırıtın... Perhizi bırakın... Metroda turnikenin üzerinden atlayın... Cep telefonunuzu kapatın... Yağmur yağarken şemsiyenizi evde bırakın... Konsere biletsiz girin... Balığa limon sıkmayın... Bir sabahı da köprü altında karşılayın...

Kupa mı fincan mı? İnce belli mi, Ajda bardağı mı? Demi iyi mi, açayım mı? Sırta yastık dayayalım mı? Kuru kuruya gitmiyorsa size börekler açayım mı? Bu çırpınışlar boşa. Misafiri mest eden bir ev sahibi olabilmek için tek bilinmesi gereken "Lisan-ı Ayak!"

Günlerden bir gün, Redhouse Büyük Sözlük'ü (İngilizce-Türkçe) karıştırırken alfabemizin 23'üncü harfi civarında gerilmiştim. Güzide 'Ş' harfimizin sayfasında ikinci kelime Şaban, anlam karşılığında yazan ise; Stupid (aptal) idi... İçimde kaldı o zamandan beri. Yumuşak bir giriş olsun diye var bu paragraf...

Her evin kendine has bir kokusu vardır. Kimi tütün, kimi bodrumda su almış tahta parçası, kimi içine sabunlu bez katlanmış beslenme çantası, kimi gül suyu, kimi bol soğanlı patates yemeği, kimi ise eskimiş saman kağıdı gibi kokar. Halbuki sakinlerine dair kokudan çok daha belirleyici bilgiler içeren başka bir şey vardır her evde. Orada. Telefonun yanında. Orada yoksa çekmeceye bak. Her şeyi ben mi bulacağım?