Mehmet Oruç

Dün cahil, ahmak kimselerin özelliklerinden bahsetmiştik. Bugün de akıllı kimselerin alâmetlerinden bahsedelim... Hikmet ehli zatlar akıllı kimselerin özelliklerini şöyle bildirmişlerdir:

Hazreti Ebû Hüreyre anlatır: Bir gazâda aç kalmıştık. Resûlullah efendimiz bana buyurdu ki: - Yiyecek bir şeyler var mı?

Şu altı özellik, cahillik alâmetidir. Câhiller, ahmaklar bu alâmetler ile belli olur: Birincisi: Cahiller, yerli yersiz her şeye hemen öfkelenirler, sinirlenirler. İnsana, hayvana ve hoşlanmadıkları her şeye hemen kızıp öfkelenirler. Hattâ cansız varlıklara bile kızarlar, onlara zarar verirler.

Hazreti Ebû Hüreyre, bir gün Peygamber efendimize sordu: - Kıyâmet günü şefâate kavuşacaklar kimlerdir yâ Resûlallah? Peygamber efendimiz buyurdu ki:

Hz. Ebû Hüreyre buyurdu ki: Kur'ân-ı kerîm okunan eve bereket, iyilik gelir. Melekler oraya toplanır. Şeytanlar oradan kaçar. Kıyâmet günü, kul, Allahü teâlânın huzûruna getirildiğinde, cenâb-ı Hak ona buyuracak ki: "Ey kulum, sen benim için dostlarımı sevdin mi? Tâ ki, ben de, o dostlarım için seni seveyim." Resûlullahtan işittim. Buyurdu ki:

Şakya Eshahi anlatır: Bir defasında Medîne'ye Ebû Hüreyre'yi ziyâret için gelmiştim. Ebû Hüreyre, Resûlullahın kıyâmet gününe dâir bir hadîs-i şerîfini rivâyet ederken, birdenbire feryât edip, kendinden geçti.

Hazreti Ebû Hüreyre anlatır: "Bir gün Resûlullah efendimize bir kâse süt hediye getirildi. Ben o gün çok açtım. Resûlullah efendimiz bana, "Git Eshâb-ı Soffayı çağır!" buyurdu.

Hazreti Ebû Hüreyre, kedileri çok severdi. Bir gün kaftanının içinde küçük bir kedi ile Resulullahın huzuruna gitti. Resûlullah efendimiz, "Nedir bu?" diye sordu.

Tufeyl bin Amr hazretleri, Peygamber efendimizin duâsı ve emri üzerine kabîlesini İslâma davete başlayınca, ilk kabûl eden Ebû Hüreyre olmuştu. Bundan sonra Tufeyl bin Amr, îmân edenlerle birlikte Yemen'den ayrıldı. Yetmiş kişiden fazla Müslüman, bir kâfile hâlinde Medîne'ye geldiler.

Dün, teknolojik gelişmelerin günlük hayatta büyük kolaylık sağladığından fakat beraberinde bazı olumsuzlukları da getirdiğinden bahsetmiştik. Bu gelişmelerde din ihmal edildiğinden, hatta dine meydan okunduğundan insanların ruh dengesi bozuldu. On kişiden birinin kişiliği bozuk bir toplum haline geldik.

Hayatın tamamının "sabır" olduğu gerçeğini unutup incir çekirdeğini doldurmayan şeyler yüzünden bir kaşık suda fırtınalar kopartan insanlar haline geldik...

Ebu Zer-i Gıfari hazretleri artık son anlarını yaşıyordu. Fakat çölün ortasındaydı. Çevresinde hanımından başka kimse yoktu. Bu durum hanımını korkuttu. Yalnız başına ne yapacağı endişesine kapıldı. Ebu Zer-i Gıfari hazretleri rahattı.

Uzun yıllar Şam'da İslamı anlatan Ebû Zer'i, halîfe Hazreti Osman, Medîne'ye davet etti. Ebû Zer, Medîne'ye geldiğinde, evlerin Sel Dağına dayandığını ve refâhın arttığını gördü. Halîfenin huzûruna çıkınca, Hz. Osman'a, niçin insanların biriktirdikleri malları dağıttırmıyorsun, diye sordu. Bunun üzerine Hz. Osman buyurdu ki:

Ebû Zer-i Gıfârî hazretleri dünyaya hiç değer vermezdi. Son derece kanaatkâr, fakîr ve yalnız yaşardı. Peygamber efendimiz bu sebeple ona, "Mesîh-ül-İslâm" lâkabını vermişti.

Resûl-i Ekrem efendimiz Ebû Zer'i çok sever, ona, husûsî iltifât buyururdu. Çok zaman gece geç vakte kadar Resûlullahın huzûrunda kalırdı.

Ebû Zer-i Gıfârî hazretleri bir gün kabîlesine, Allahın bir ve Muhammed aleyhisselâmın onun Resûlü olduğunu ve bildirdiklerinin hak ve tapmakta oldukları putların bâtıl, boş ve manasız olduğunu söylüyordu. Kendisini dinleyen kalabalıktan bir kısmı, "Olamaz" diye bağrışmaya başladılar. Bu sırada kabîlenin reisi Haffâf, bağıranları susturdu ve dedi ki:

Ebû Zer-i Gıfârî, günler sonra Hz. Ali vasıtasıyla Peygamber efendimize kavuşmuştu. O'na sordu: - Yâ Muhammed! İnsanları neye davet ediyorsun?

Ebû Zer-i Gıfârî, olup bitenleri öğrenmek, Peygamber efendimizi görmek için her gün Kâ'be'ye gidip geliyordu. Hz. Ali, o gece yine oradan geçerken, Ebû Zer'i görünce:

Evliliğin insan hayatında çok önemli bir yeri vardır. Çünkü, neslin devamı buna bağlıdır. İnsanların ruhen ve bedenen rahat ve huzur içinde yaşamalarında evliliğin, ailenin büyük rolü vardır. Dün, evliliğin ruhi, bedeni ve sosyal yönden faydalarına değinmiştim. Bugün de, evliliğin dinimizdeki yeri üzerinde durmak istiyorum... Peygamber efendimiz;

Mekke'de olup bitenleri öğrenmesi için gönderdiği kardeşi Üneys dönünce, Ebû Zer sordu: - Ne haber getirdin?