Murat Başaran

Bir büyüğüm demişti ki; "İnsan eğer samimi ise, sözü de tesirli olur. Yaşadığını ve inandığını söylüyorsa eğer..." Mahallenin cami imamından örnek vermişti:

Sanki ülkem işgal altında... Sanki zulüm var... Sanki millet açlıktan kırılıyor... Sanki salgın hastalık, sanki yokluk, sanki hırsızlık, sanki uğursuzluk almış başını gidiyor... İtibarımız ayaklar altında da... Bir galeyan hali...

Türk Dil Kurumu'nun "Güncel Türkçe Sözlüğü" zaten bildiğimiz tanımı yapıyor "Cumhur" için... "Halk, topluluk..."

Cağaloğlu'ndan sahile inip, Yenikapı üzerinden devam ediyorduk her gün. Manzara tek kelime ile faciaydı...

Salon loştu... Kasvetliydi... Masada iki adam, bir yandan içiyorlar, bir yandan Padişah'a ve "Devlet-i Al-i Osmaniye"ye hakaretler yağdırıyorlardı...

Hayır... Aynı gözükmüyor hayat... Dünya... Neresinden bakarsan bak farklı... Ve ne kadar farklı bakarsan, o kadar şaşırtıcı...

Ne acayip milletiz! Evet bu kimseyi şaşırtmıyor çünkü alışığız... "Acayip millet" olduğumuz iddiasını, bir şaşırma, bir hayret ve öfke serzenişi olarak hepimiz dillendirmişizdir...

Hangi sıfat, insan olma şerefini bir kenara bıraktırıp üstünlük adına kıstas olabilir? Yazar olmak, gazeteci olmak, zengin olmak? Veya futbolcu olmak? Artist olmak?

a zaman, eskiyi aratacak kirlenmişlikler getirdi bana... Ya da zaman, kirlenmişlikleri görecek bir seviye armağan etti...

Yıllar önce oturduğum apartmanda büyük bir hukuk mücadelesi yaşanmıştı... Girişteki dükkânların sahiplerinden biri, apartman yönetimine kızıp bütün daire sahiplerini dava etti. Dava konusu balkonların camekânla kapatılmasıydı. Ve bu eylem imar mevzuatına aykırıydı...

lpaslan Anadolu'ya niye gelmişti? Ondan önce Bizans'ın surlarına Arap Yarımadasından dayanan şanlı askerlerin zoru neydi? Veya Fatih'in?

Hani ben alabildiğine özgürlük, kuralsızlık taraftarı falan değilim zaten... "Onu yapacağına, asıl şunu yap" yollu akıl vermek niyeti de taşımıyorum... Belki şu sıralar çokça adınız geçtiği için, uygun zamandır diye, gerçekten hayret, şaşkınlık ve en önemlisi korku ile karşıladığım bir hususa dikkatlerinizi çekmek istiyorum...

Bilgi her şeydir... Hayır! Hiçbir şeydir...

Hayata gönül gözüyle bakardık... Açısını matematiğin tarif edemediği bir sonsuzlukta... Rüzgârı hisseder, kokusunu duyardık toprağın...

Kitabın ismi bu: Rüyadan İmparatorluğa Osmanlı... Doğrusu tarih kitaplarında bu kadar güzel isme alışık değiliz.

Eylül serinliğinde hüzün sıtmasındayım... Bırakın öyle kalayım.

Evvel zaman içinde... Bulamadığımız, yaşayamadığımız, anlayamadığımız ne varsa... Ahir zamanda... Aynısı olacak ihtimal... Çünkü bugün bize küs!

Bütün pencerelerim kapalı... Perdelerim çekili... Eşyalar benden önce küsmüş hayata...

Şöyle bir geriye yaslanın... Kapatın gözlerinizi... Bugüne kadar kaç kitap okuduğunuzu düşünün... Elbette belli bir rakama ulaşmak, bunu adet olarak hesaplamak kolay değil ve zaten önemli de değil... Ama bir düşünün...

Daha dört gün var... Acaba 2007'ye ulaşmak nasip olacak mı bana? Hadi ulaştım... 2007'nin 365 gününü de görebilecek miyim? Merak işte...