Murat Başaran

Bahar geliyor... Günler uzayacak... Güneş yüzünü daha çok gösterecek...

Bir mısra söylemek. Öyle bir mısra ki, bir damla su; çölün ortasında, sıcağa inat ve başı dik...

Inanmak ve şüphe... İkisi arasında "akrebin kıskacında" kalmışçasına kıvranmak...

Sabır öğretilen bir şey midir? Veya acıya dayanmak... Olgunluk için bir müfredat veya hızlandırılmış kurs düşünülebilir mi? Veya aşkın dersi olur mu?

Dün itibariyle, bütün sevgililer birbirlerine olan sevgilerini çerçeveleyip duvara astılar... İş bitti...

Bülbüller boyun bükmüşlerdi... Gülizâr işgâl ve tehdit altındaydı... Kendini "bülbül"e benzetmiş bir hain karga, bütün gülleri ve en güzelini sahiplenmiş, bahçeyi de boydan boya tel örgüyle çevirmişti... Yakın dallara konan garip bülbüller, rüzgâra dua ediyor, sevgilinin kokusuyla avunmaya çalışıyorlardı...

Ağır misafirimiz Bill Gates demiş ki; "Dijital fotoğraf makineleri artık çok kolay bir şekilde kullanılıyor, çok kolayca değişiklikler yapılabiliyor. Dostlarınızla arkadaşlarınızla fotoğraflarınızı paylaşabiliyorsunuz. Dijital müzik artık çok kolaylaştı.

Öldük, bittik..." sızlanmalarının bir işe yaramadığı ve yapınca olabildiği gerçeğini yaşıyoruz şu günlerde... Bir zamanlar Türk Sineması nadiren ürettiği filmlerini oynatacak salon bulamayıp ağlıyordu...

Bazen garip bir şekilde, dünyada ve Türkiye'de yaşanan manşetlik gelişmelerin tamamının saçma sapan olduğunu ve beni hiç ama hiç ilgilendirmediğini düşünüyorum...

Şimdi biz, evrensel standartlar peşine düşüp, bize ait olan ne kadar değer varsa eğip bükme, sonra ortaya çıkan ucubeyi de yok etme ameliyesi içindeyiz...

Bayramlarda hatırlarız hep eski bayramları... Hatırlarız ve hüzünleniriz. "Eskiden her şey daha güzeldi."

Rahmetli Tarık Buğra ölümünden kısa süre önce yaptığımız röportaj sırasında, Türkiye'nin çok tanınmış ve bol ödüllü bir yazarı için, önce yüzünü ekşitmiş, sonra mecbur kaldığı için söylüyormuşçasına bir sıkıntı içinde "Kardeşim, adamın romanlarında simitçiyle profesörün dil farkı yok... Bunlar edebiyatçı değil..." demişti...

Bir yıl daha geride kalırken, geleceği düşündüm... Ölümü...

Türkiye'de 400 kütüphaneye karşılık, 400 bin kahvehane olduğu rivayet ediliyor... Bu tabloya bakıp "Öldük, bittik, perişan olduk. Ne kadar cahil milletiz. Okumuyoruz. Kahve köşelerinde harap oluyoruz" tantanası koparmak çok gerçekçi değil...

"Kurbağayı kaynar suya atmaya kalktığınızda sıçrayıp kendisini dışarı atar ve hayatını kurtarırmış kurbağacık; ama normal ısıda bir suya atıp suyu yavaş yavaş ısıtırsanız o da suya yavaş yavaş uyum sağladığı için kasları gevşermiş ve farkına bile varmadan haşlanarak ölürmüş..."

Büyük romancı Dostoyevski'nin en önemli eserlerinden "Karamazov Kardeşler" tam 782 sayfa... Kitap okumakta zorlananlar için bu hacim ürkütücü olabilir. Ama fiyatı ürkütücü değil.

Kelimeler, cephane gibidir... Tabanca gibidir... Kurşun gibidir...

Sefaleti yaşayan bir toplumdan, yüksek medeniyet ışıkları saçan edebiyat ve sanat eserleri beklenemez...

"Türkiye'de milliyetçilik ve İslamcılık artarsa yurt dışına kaçarım" diyen Orhan Pamuk, manevi duygularımızın üst seviyede olduğu mübarek ramazan ayı, Kadir Gecesi ve Ramazan Bayramı heyecanının tam ortasında, sizce ne demeye çalışıyor?

Bu basit ve ama bir o kadar anlamlı ikaz, Başbakanımızın ağzından çıktığı için güncel bir hatırlatmadır ve gündemdedir şimdilerde... Ve herkes için geçerlidir: "Herkes işine baksın!"