Osman Ünlü

Oruç tutarken günâh işleyenler, "benim orucumun kıymeti yok" diyerek orucu terk etmemeli, Allahü teâlâya yalvararak af dilemeli ve işledikleri günâhlardan yüz çevirmelidirler.

Doğru ve hâlis ibâdet edenleri, âdet üzere, bozuk ibâdet edenlerden ayıran fark, Allahü teâlânın emirlerini gözetmektir. Çünkü, namâz ve orucun hâlisi de, bozuğu da görünüşte berâberdir.

Oruç tutan kimse, aç birinin çektiği ızdırâbı, bizzat hissederek fakîr insanlara yardım etmek ihtiyâcını duyar. Bu da, insanların birbirlerine yardım etmelerine sebep olur...

Oruç tutanlarda, gündüz kan hacminin, doku suyunun azaldığı ve sonuçta minima, küçük tansiyonun düştüğü, kalbin rahatladığı tetkikler sonucu anlaşılmıştır...

İmâm-ı Rabbânî hazretleri buyurdu ki: Bu aya saygısızlık edenin, günâh işleyenin bütün senesi, günâh işlemekle geçer.

Yanlış, bid'at olan yollardan ve kötü huylardan kurtulmak için, doğru itikadı, doğru yolu ve güzel ahlâkı bildiren ehl-i sünnet âlimlerinin kitaplarını ve hayatlarını okumalıdır...

Ucub sâhibi yani kendini ve yaptığı iyilikleri beğenen kimse, hep ben, ben der. Her türlü sözünün kabûl olunmasını ister.

Ucbun yani kişinin kendisini ve yaptıklarını beğenmesinin zararları, âfetleri çoktur.

Îmân bilgilerini, farzları ve harâmları öğrenmek, bilmek farzdır. Îmân edip, farzları yapıp harâmlardan sakınana Müslümân denir.

Îmânı gideren hâlleri bilmek lâzımdır. İslâmiyetin îmânsızlık alâmeti dediği sözleri söyleyen ve işleri yapan, kalbinde tasdîk olsa ve inandığını söylese de, îmânı gider...

İmân etmek için vergi vermek, mal ödemek, yük taşımak, ibâdet zahmeti çekmek, zevkli tatlı şeylerden kaçınmak gibi sıkıntılara katlanmak lâzım değildir...

Allahü teâlânın takdîrine râzı olmak, Ona tevekkül etmek, güvenmektir. Tevekkül, bütün işleri Allahü teâlâya ısmarlamak, bir işe başlarken Ona güvenmektir.

Rızık, mala, mülke bağlı değildir. Dolayısı ile bunların elden çıkmasına da üzülmemelidir. Allahü teâlâya karşı böyle itimat edebilmek, güvenmek kolay değildir.

Allahü teâlâ, her insanın ve her hayvânın rızkını ezelde takdîr etmiş, ayırmıştır.

Allahü teâlânın işlerinin faydasını, insanlar anlayamayabilir. Fakat, en faydalı, en iyi şeklin, Onun yarattığı şekil olduğuna ve takdirine inanmak lâzımdır.

Tevekkül, kalbde hâsıl olan bir hâldir ve Allahü teâlânın lütuf ve ihsânının pekçok olduğuna îmân etmekle hâsıl olur.

Tevekkül, kendisine, kabiliyetine ve sermâyesine güvenmemektir. Bunun alâmeti de, sermâye elden giderse, kalbinin hiç sıkılmaması, rızkından ümît kesmemesidir...

Namaz, dünyâdan âhırete yükselten bir merdiven gibidir. Namâzda sanki dünyâdan çıkıp, âhırete gidilir ve âhırette kavuşulacak olan şeylerden haz, zevk alınır...

Mi'râcı, herkes inkâr ederken veya tereddüt geçirirken Hazret-i Ebû Bekir, hemen ve tereddüt etmeden tasdik etti ve Sıddîklık makâmına yükseldi. Çünkü Mi'râcı kabul etmek, îmânın başladığı yerdir...

Resûlullah efendimizin Mekke'den Kudüs'e götürüldüğüne inanmayanın kâfir olduğu söz birliği ile bildirilmektedir. Göklere götürüldüğüne inanmayanlar ise, bid'at ehli olmaktadır...