Resul İzmirli

Bizler ilk bilgisayarı randevu alarak, ayağımıza galoşlar giyerek görmek için kuyruklarda beklemiş nesiliz. O zaman koca salonları dolduran bilgisayarların yaptığı işlemleri şimdi minicik hesap makineleri yapıyor. Artık bilgisayarlar hayatımızın her alanına girmiş durumda.

Oniki Eylül'ün bizim eve yansımasını anlatayım önce, sonra ben de kafama göre bir yorum yapayım bugün. Böylece güncel yazarlardan geri kalmayayım...

İzmir'e dün akşam geldim. Bir haftadır ihmal ettiğim tansiyon hapımı yazdırmak için Alsancak'ta bir sağlık ocağına gittim bu sabah.

Rekabet o kadar şiddetlendi ki, biraz yavaşlayan şirketler bile sıkıntıya düşüyor. Düşünün dünyayı sarsan Black-berry dün bir bakıma havlu attı.

Bütün spor dallarında belli kurallar geçerlidir. Ama en önemli kuralların başında belirlenen alanın dışına çıkılmaması gelir.

'Ben mi abartıyorum bu yönetim işini, bu konuda memleketin hiçbir problemi yok mu?..' Elimde olmadan bu soruyu soruyorum kendi kendime. Katıldığım memleket meseleleriyle alakalı toplantılarda, izlediğim panellerde bu konunun pek gündemde olmadığını görüyorum.

Eğitimle ilgili tartışmalar can sıkıcı olmakla beraber, memleket için hayatî önemi olan bu konunun büyük çapta gündeme gelmesi taşları yerinden oynattı.

Yıllardır kafamı kurcalayan bir konu bugün tamamen aydınlandı. Hani bir konferans dinledim, bir kitap okudum hayatım değişti derler ya o hesap.

Bugün sevgili İsmail Kaya kardeşimizin konusuna burnumu sokacağım. Ancak sonunda mevzuyu yine ona ve ekonomik hayatın gidişatına kafa yoranlara havale edip aradan sıyrılacağım...

Bendeniz yetmişli yıllarda Almanya'da üç yıl yaşadım. Eğitim sistemini derinlemesine incelemiş değilim. Kulaktan dolma aklımda kalanları sizlere aktarayım, belki bugünlerdeki tartışmalara katkısı olur...

Atom altı parçacıkların yani 'quantların' keşfedilmesi bütün bilim dallarında büyük düşünce değişikliklerine sebep oldu. Bu köşenin kafa yormaya çalıştığı 'Yönetim Bilimi' de Quantum Fiziği'nin bakış açısından, daha doğrusu atom altı parçacıklar dünyasında olup bitenlerden etkilenmeye başladı.

Millî takım son yıllarda epey sıkıntılı günler geçirdikten sonra, yeni bir 'hoca' ile 'yeni bir başlangıç' yapmak üzere yola çıktı. Abdullah Avcı uzun vadeli bir perspektifle takıma yeni genç ve tecrübesiz oyuncuları aldı. Çok kısa sayılabilecek bir hazırlık safhasından sonra çıkılan ilk maçta yenildik.

"Beden dili" konusunun bizim taraftaki uygulamasının "İlm-i kıyafet" olduğunu öğrendiğimde bayağı bir rahatlamıştım. Zira yönetim konusunda bütün dünyayı saran Amerikan kültürü "Body language" ile yıllarca kafamızı ütülemişti.

Memlekette çok büyük paradigma (zihinsel kalıp) değişimleri yaşıyoruz. Yıllar yılı horlanan ve adam yerine konulmayan 'Anadolu İnsanı' genlerinde tabiî olarak var olan 'Hizmetkâr liderlik' vasfını uygulama imkânı buldukça kaynaklarımızı daha etkili ve verimli kullanmaya başladık.

Hindistan denilen koca ülkeyi 1987 ve 2004 yıllarında iki defa ziyaret ettim. Her iki ziyaretim de resmî davetli olarak gerçekleşti.

Şimdi şöyle düşünelim! Şirketlerin hepsi büro işleri yapılan bütün binaları kapatsınlar. Büro işi yapan herkese evinden veya istediği yerden yaptığı hizmete devam etmesini sağlayacak haberleşme ve ulaşım kolaylığı sağlasınlar. Bu satırları okur okumaz 'Olur mu kardeşim böyle şey?' diyenlerinizin oranını yüzden çıkarınca bulduğumuz sayı memleketin bilgi çağına ayak uydurma kabiliyetinin yüzde oranını verir.

"Sizin dükkândan artık bahsetmiyorsun!" diyenler son zamanlarda arttı. Her ne kadar bazı arkadaşlar da "Çık artık şu babanın dükkânından, biraz güncel ol, bir marangoz dükkânı bu kadar abartılır mı?" diyorlarsa da, bugün yine dükkânın kokusu burnumda tüttü hoşgörün...

Biz malum altmış sekiz kuşağıyız. Bendeniz o kuşağın 'ne sağcıyım ne solcu futbolcuyum' ya da 'ot' tabir edilen, kavgadan gürültüden hazzetmeyen, meseleleri konuşarak görüşerek çözme taraftarı olanlardandım.

Su gerçekten muhteşem bir şey. İnsana hemen her konuda ilham verecek yaradılışa sahip. Bugün de benim aklıma dağların tepesinde oluşan damlacıkların macerası geldi.

İş dünyasında son yıllarda yaşanan en önemli paradigma değişimlerinden biri 'ürün odaklılık'tan 'müşteri odaklılığa' geçiş olmuştur. Aslında bizim 'ahilik' kültürümüzde asırlardır var olan 'Müşteri velinimetimizdir' anlayışı Batı dünyasında yeni anlaşılmaya başlanmış sayılır. Batıda bu durum 'Customer is the king' (müşteri kraldır) tarzında formüle edilmiştir.