Seçkin Başkan

Faruk son derece durgundu. Handan gittiğinden beri öfkesini saklamaya çalışıyor, küçük kızının Handan'la ilgili en ufak bir kelime dahi konuşmasına müsaade etmiyor ve şiddetle bağırıyordu. Kendini işine vermeye çalışıyordu. O sabah her zamankinden erken gelmişti ofisine. Âdeta kaçar gibi çıkmıştı evden. Hiçbir yere sığmadığının farkındaydı. Sabah dokuzu biraz geçe ofisin kapısı açıldı ve Turgay girdi içeriye. Gelip Faruk'un masasının karşısındaki koltuğa oturdu teklifsizce:

Ozan her zaman müdavimi olduğu bardan içeri girer girmez dip tarafta bir masada oturmuş oldukça kilolu, iri yarı adamın yanına gitti:

Handan yeni uyanmıştı. Mutfağa gidip çayını koydu. Dolapta hiçbir şey yoktu. Gelirken bakkala uğrayıp kahvaltılık birkaç parça şey almıştı. Onları dizdi masaya. Aslında canı hiçbir şey istemiyordu. Zaman geçtikçe yaşadığı olayların hazımsızlığı içini daha sıkıyor, çaresizlik ve kendini savunamama girdabında çabalayıp duruyordu. Kapının zilini duyunca irkildi. Hemen koşup açtı. Gelen Selma idi:

Faruk elindeki kahve fincanını yavaşça yanı başındaki sehpanın üzerine bıraktı. Karşısında gözleri fal taşı gibi açılmış bir şekilde kendisine bakan Selma'ya döndü:

Handan evine gelir gelmez bavullarını olduğu yerde bırakıp önce bir duş aldı, ardından divana uzanıp gözlerini kapattı. Onuru zedelenmişti. Haberinin bile olmadığı bir konu hakkında çaresiz duruma düşmüş, korkunç bir iftiraya uğramıştı. Onu en çok yaralayan Faruk'un tavrı olmuştu. Sormadan, dinlemeden, araştırmadan kararını vermişti. Acı bir gülümseme belirdi dudaklarında:

Ozan gözlerini kısarak baktı Funda'ya: - Bu kadın var olduğu sürece bizim seninle mutlu olmamız söz konusu değildi hayatım! Kimse bizim beraberliğimizi engelleyemez. İcap ederse seni alır götürürüm buralardan. Benimle gelir misin?

Faruk gözleri kısılmış, şakakları zonklar bir şekilde yatağın kenarına oturmuş yerdeki mektuba bakıyordu.

Funda eve gelir gelmez odasına çıktı. Servisi yine bir şekilde atlatmasını bilmişti. Cebindeki mektubu çıkartıp baktı.

Ozan sigarasını söndürdükten sonra saatine baktı. Beş dakika kalmıştı zilin çalmasına. Okulun kapısına doğru hareketlendi. Çok geçmeden zil sesi duyuldu ve bir süre sonra Funda koşar adımlarla delikanlının yanına geldi:

Funda itiraz edemedi, allak bullak olmuştu. Handan titrediğini hissetti. Kızın koluna girdi ve bu havasız ve izbe yerden dışarıya çıktılar. Açık havayı derin bir solukla ciğerlerine doldurdu genç kadın. Funda'ya döndü:

Handan akşamüzeri aceleyle giyinip Funda'nın okulunun önüne gitti. Bir köşeye çekilip beklemeye başladı. Sabah Faruk servis şoförüne akşam Funda'nın servise binmeyeceğini, bunun kendi bilgisi dâhilinde olduğunu söylemişti. Okulun paydos zili çalar çalmaz bir anda bütün öğrenciler oluk gibi kapıdan boşalmaya başladılar. Handan daha zilin sesi duyulur duyulmaz nasıl bu kadar çabuk dışarıya çıkabildiklerine hayret etmişti. Çok geçmeden genç kız göründü. Handan gözlerine inanamadı. Saçlarını açmıştı Funda, üzerindeki okul gömleğini değiştirmişti. İyice gizlendi bulunduğu yere...

Handan akşam yemeğinde durgundu. Fulya her zamanki gibi okulda olanları hiç nefes almadan anlatıyordu. Faruk dudaklarında sevgi dolu bir tebessümle dinliyordu onu. Funda ise heyecanlı görünüyordu. Sonunda Faruk dayanamadı:

Faruk oldukça geç döndü o gece. Handan uzun süre uyumadan onu bekledi ama sonunda günün yorgunluğuna yenik düşerek gözleri kapanıp gitti.

Funda bir ok gibi fırladı uzandığı yerden, edepsizce feryat etmeye başladı: - Utanmıyorsun değil mi? Beni takip ettin ha!

Handan, bir arabaya binip eve geri döndü. Ne yapacağına karar veremiyordu. Faruk'a olanı biteni anlatamazdı. Bu Funda için iyi sonuç vermezdi. Sessizce, kimseye haber vermeden halletmek zorundaydı bu olayı...

Handan saklandığı otobüs durağının arkasında gözlerini kısmış, tam karşısındaki lisenin kapısına dikkatle bakıyordu. Bir yandan da Funda'nın servisini kontrol ediyor, eğer bir gözden kaçırma olursa o tarafta yakalayabilme umudunu taşıyordu...

Faruk hiddetle ayağa kalktı: - Zehrini ne zaman dökeceğini merak ediyordum anne! Ama buna izin vermeyeceğim. Sevsen de sevmesen de karıma saygı duymak zorundasın.

Şaheser Hanım Faruk'un gelmesiyle bambaşka bir kişiliğe bürünmüştü. Oğluna karşı son derece masum, onun mutluluğundan başka bir şey istemeyen bir anne tablosu çiziyordu.

Kızların gelmesi, oluşan gergin havayı biraz olsun ortadan kaldırmıştı. Fulya koşarak babaannesine sarıldı: - Babaanneciğim, özledim seni!

Şaheser Hanım Fatma'ya asabi bir şekilde bağırdı: - Biraz dikkatli ol, al şu ceketimi, düzgün as. Evin yeni kraliçesi yok mu?