Ünal Bolat

"Ramazan günü... Hava sıcak... Bilmediğim trafik cezası borcumu öğrenebilmek için öğleden sonra tekrar Yayla'ya gittim. Karakola gidip durumu anlattım..."

"Dörtlüyü yakıp sağa sola rastgele araç bırakanlar, nasıl olsa trafik polisi yok diye keyifle araç kullananlar, keyfiliğin cezasını muayene günü görüyormuş!.."

"Sokağın başına gelince ikna ettim, yormak istemedim. Ben gözden kaybolana kadar gitmedi. Karanlıkta, o derin silüeti hiç gitmiyor gözlerimin önünden..."

"Narin yerinden fırladı kardeşine su getirip içirmeye başladığında çocuğun ateşler içinde yandığını fark etti. Artık dayanamıyordu ağlamaya başladı..."

"Annesinin sesi sanki inliyordu. Hızla içeriye girdiğinde onu bitkin bir vaziyette beşiğin başında buldu. Yanına koşup elini tuttu, korkuyla inledi!.."

"O günlerin acı dolu yaşanmış bir hatırasıydı bunlar... Ankara'nın gecekondu bölgesinde, yüksek bir tepede iki göz derme çatma bir evde büyümüştük..."

"Tam 100 battaniye parasını peşin gönderdim. Amcaoğlu üç gün sonra gönderdi battaniyeleri... Bir açtım baktım hiç unutmuyorum tam 77 tanesi defoluydu."

"Yaşadığımız ramazanı şerif günleri ayrı bir tat, ayrı bir manevi âlemdi. Anlatamadığım ama tadına doyamadığım mutlu günlerdi hepsi..."

"Ramazan günüydü. Akşam evde iftar ettik. Ben akşam namazını kıldım, çıktım. Benden sonra evde hanımla annem namaz sonrası çay faslına başlıyorlar..."

"Kiracımız kendi de dâhil; annesi, hanımı ve iki yavrusu enkaz altından sağ çıkmışlar. Kiracımız çocuklarını alarak memleketine gitmiş. Nasıl, sevindim anlatamam..."

"İftarda heyecan içindeydi... Sofradaki yiyecekleri gözüyle süzerek iftarı beklerken bir yandan da diyordu ki: Şimdi ben bugün oruç tutmuş oldum değil mi?"

"Ben inanıyorum ki, duanın tesiri çok büyüktü ve her zaman ümitlerin tükendiği yerde, gönülden yapılan bir dua gelir birden ferahlatıverirdi insanı..."

"O an ne yapacağımı şaşırdım. Şoktaydım!.. Telaşla içeri girip poşetleri bıraktıktan sonra ‘acaba düşürmüş olabilir miyim?' diye umutsuzca yolları aradım..."

"Kulakları sağır edercesine çalmaya başlayan yerli mi yabancı mı olduğunu anlayamadığım zangırtı, kulaklarıma resmen zulüm yaşattı desem yeridir!.."

"Kapıyı açtım ki bir de ne göreyim Allah'ım... Süper bir iftar sofrası beni beklemiyor mu? Nefis çorba kokusu içime sinerken ‘Allah'ım şükürler olsun' dedim..."

"Benim göremediğim bu gönül işlerinin aynaya yansımasını bize ‘ayıp' diye niteliyorlardı. İyi de, biz çocuk oyunu oynuyorduk, kalp oyunu değil ki!.."

Bekir Usta'nın aklından geçen rızkı için bir sebep halk olması... Dolayısıyla o 1944'lü yıllarda Kayseri'de araba sayısının az olması, caddelerde iki arabanın karşı karşıya gelmesinin pek ender görülecek olması umurunda değil. O rızkının peşinde...

"Evdekiler Bekir Usta'nın tekrar eve döndüğünü görünce şaşkınlıkla karşılıyorlar. Hanımı durumu öğrenince panikliyor: Şimdi biz işsiz ne yapacağız?.."

"Hatim okunurken gördüm ki bizim ülkemizin insanı Allah'a kul olmakta gerçekten samimiydi... Kim bilir çokları şartlar gereği bu resmin dışında kalıyordu..."

"Sayın Valim, ben kendime istemediğim için rahattım. Hatta bakın Müftülük için bile istemedim. Burası şehrin mezarlığı. Komutan da duyarlılık gösterdi..."