Ünal Bolat

"Merak ediyorum; bizim verdiğimiz bu paralar kime veya kimlere gidiyor? Bizim gibi para ödediği halde kayıtlı olmadığı söylenerek hakkı gasbedilen kimseler var mı?.."

"Bu kurultayda, dünyada söz sahibi olmuş, ülkelerinde başarılı yatırımlara imza atmış iş adamlarıyla görüşecek tanışacaktık. Türk diasporası deniliyordu bu kurultaya katılanlar için..."

"On gün sonrası için 1400 dolar lazımdı. Maaşı alır almaz, ne olur ne olmaz düşüncesiyle bunu hemen alıp, bir köşeye koymak istiyordum. Kızılay'daki bürolara uğradım."

"Bak baba, kaza yaptın, adamı bir sözüne inanıp gönderdin. Şimdi de mahkemeye vermeme engel olmaya çalışıyorsun. Bunlar zoruma gidiyor!.."

"Aradan bayram geçti... Oğlum aracı servise bakıma götürecekti zaten. Şimdi bir de arkadaki vuruk çıkmıştı. Neyse bize çarpan adamın telefonunu aradı..."

"O an insan bir tuhaf oluyor. Çektik el frenini indik aşağıya... E-5 ki Arefe gününün yoğunluğu... Ortalık ana baba günü... Trafik dura kalka ilerliyor."

"Yanımda, hastalık derecesinde şişman bir adam vardı. Sık sık soluyordu. O da sigara içiyordu. Tramvay Şehzadebaşı'ndan, Beyazıt'tan geçti. Çemberlitaş'a vardık..."

"Telefonuna sarıldı. Birisiyle konuşmaya başladı. Ben de olanları izlemeye başladım... Görüşmesi bitince merakım iyice arttı. ‘Ne oldu?' diye sordum..."

"Arabayı sattı. Bir daha hakikaten gitmedi İran'a... Ben ise tam elli sene kamyon üstünde direksiyon çevirdim. Allaha şükür hiç kaza yapmadım..."

"Hayvan telef olacaktı. Ne etrafta çoban vardı. Ne de ha deyince hayvanın sahiplerini arama imkânımız vardı. Hayvanı oracıkta boğazladım..."

"O benim Birleşmiş Milletlerde bütün dünya ülkelerinin liderlerine meydan okurken, annesinin mevlidinde de Kur'an-ı kerim okuyan Başbakanımdır..."

"Benim abim de emniyet amiri. Onu aramak istedim. Arayamadım. O iki kişi komiser karşısında beni suçlu duruma düşürmeye çalışıyorlardı."

"Ninemin annesi ve babası kimdir, hiç bilmedim. Kendisi de pek bahsetmezdi. Fakat Ahmet Hamdi Akseki diye bir dayısı vardı. 1950 yıllarında Diyanet İşleri Başkanıydı..."

"Şimdi düşünüyorum da, o günkü hayat ve yaşayış tarzımız, sanki günümüzün Kızılderili, Afrika ve Avustralya yerlileri olan Aborjinlerin hayatlarından birer kesit gibi geliyor bana..."

"Senin duvarındaki de benim sana hediye ettiğim takvim bak..." dedi. Baktım, bana "sağol" diyen esnafın duvarında, onun misafiri olan şahsın duvar takvimi asılıydı gerçekten..."

"Babaları Fransa'da sokağa atılmış halde. Bütün servetleri gitmiş durumda... Kocası ise onu bir çocuğuyla bırakıp Fransa'ya gitti..."

"Fransız kadın ölmüş... Yakınları geldi. Kendi usullerine göre cenazeyi alıp götürdü... Yahya Amca artık kirayı tam ödeyecekti. Keşke öyle olsaydı..."

"Bu bir insanlık göreviydi. Ama kesin bir durum var mıydı? İşte onu bilmiyorduk. Bilmeden de Türk komşumuzu böyle hayali bir suçlamayla şikâyet etmek çok yanlış olurdu..."

"Yahya Amcanın Fransız ev sahibi zaten yaşlı bir hanımdı. Kulakları iyi duymazdı. Fazla konuşamazdı. İki aydır iyice rahatsızlanmış. Artık hiç konuşamaz olmuş. Hatta yatalak haldeymiş..."

"Ben tayin olduğum yere çoluk çocuğumla gitmek arzusundayım. Rızıkları varsa benimle birlikte gelirler. Rızkımız yoksa ben de gidemem, siz de gönderemezsiniz!.."