Behçet Fakihoğlu

YÖK'te denklik konusunda çok büyük haksızlıklar yapılmaktadır. Özellikle Balkan ve Türk Cumhuriyetleri'nden mezun olanlar için, sonuç tam bir felaket.

Şimdiye kadar gelen siyasetçilerimiz görevlerini tam yapmadılar. Vaktinde atılması gereken adımlar atılmadı, yapılması gerekenler yapılmadı. Problemler birike birike bugünkü halini aldı, hepimizi inim inim inletiyor...

Ben 1999 yılında yapılan DMS'yi kazananlardan biriyim. Yetkililerin yaptığı vaatlere inanıp, güvenip sınava girdim ve kazandım. 2 yıllık geçerlilik süresi doldu, ama bu sürenin uzatıldığı belirtildi. Biz 300 bin aday hâlâ umutla bekliyoruz...

Aşağıda arz edeceğim satırlarda dile getireceğim sorunlar, çağdaş demokratik rejimlerde bulunmayan, ibret konusu olaylardır. Ben burada bunları belki de kanun gereği uygulayan belediyeleri suçlamak istemiyorum; ama bir gerçeği vurgulamak istiyorum.

Abraham Lincoln fakir bir çocuktu. Hayvan bakıcılığı yaparken kitap okudu, bakkal çıraklığı yaparken kitap okudu. Ortaokul, lise ve Hukuk Fakültesini dışarıdan bitirdi. İhtiyaç duyduğu bir kitap için 50 kilometre yürüdü. Sonunda ABD Başkanı oldu...

İstanbul Valiliği'ne;Ben Fatih'te oturan kendi halinde bir öğretmenim. Geçenlerde bir gün akşama doğru saat 4.00'te gelerek arabayı park edip, eve girdim. Ancak, iki saat sonra çıktığımda arabam yerinde yoktu. Sonra arabanın park yasağı nedeniyle çekildiğini öğrendim. Biraz dolaştıktan sonra arabayı buldum. 20 milyon lira İstanbul Trafik Vakfı'na zorunlu bağış yaptım. Ayrıca 3 milyon lira daha ödeyerek arabayı kurtardım. Olay bu yönü ile gayet normal bir trafik olayı gibi gözüküyor. Belki de öyle ama öyle olmayabilir de.

İstanbul Ticaret Odası üyesiyim. Bağ-Kur'la ilgili olarak şu taleplerimizi sıralamak istiyorum: Vergi Mükellef Sicil Numarası ile Oda Sicil Numarasının esas alınarak, geriye dönük borçlanmanın sınırlandırılması engellensin.

Çoğumuzun sadece ismini duyduğu, bir kısmımızın da çok az bilgi sahibi olduğu; gezip görmediğimiz, güzelliklerini bilmediğimiz nadide bir ilimizden bahsetmek istiyorum; Mardin ilimizden...

ÖSS yapıldı, sonuçlar açıklandı, tercihler yapıldı, yerleştirme sonuçları açıklandı, kayıtlar yapıldı; yerleşemeyenler de büyük bir umutla gelecek seneyi bekleyecekler. Ya üniversiteyi bitirenler? Eğitim ve Tıp Fakültelerini bitirenler şanslıdır. Bu durum puanlara da yansıdı, yükseldi. Her yıl binlerce öğretmen alımı yapılmakta, doktorlar için de iş bulmada fazla bir zorluk yok...

Aylar önce, "Balina, paraşüt" gibi isimlerle anılan operasyonlarla Türkiye adeta sarsılmıştı. Basınımız günlerce sayfalarını bu konuya ayırdı, zamanın İçişleri Bakanı çok iddialı açıklamalarda bulunmuştu. Çok sayıda gümrükçü'nün alındığı, soruşturmanın derinleşmesiyle birlikte bu sayının da kabaracağı iddia edilmişti.

23 yıllık eğitimciyim. Mesleğimin büyük çoğunluğunu idarecilikte geçirdim, 6 yılı öğretmenliktir. Ailece; dedem, amcam, halam ve halen diğerlerimiz de, mukaddes görev olan "öğretmenlik"le uğraşarak toplumu eğitmeye çalışıyoruz...

Dört-beş sene öncesinden bugüne kadar gelen ve kimsenin de uğrayıp "sizin şu kadar borcunuz var" demediği; bugün 600 milyona yaklaşan bir elektrik borcumuz ortaya çıktı.

Yöneticilerimiz yaşadığımız acıları görmüyor, söyleneni duymuyor; vatandaşın halini anlamak istemiyorlar. Vatandaş bitti, eridi, tükendi, yok oluyor; umurlarında değil... İyi ki bazı koltuklara geldiler, bu yeter onlara. Vatandaş ne yer, ne içer, nasıl geçinir, umurlarında bile değil. Enflasyon halkımızı kemirmeye devam ediyor. Yetkililer yıl sonuna kadar enflasyonun %60'larda olacağını söylüyor. Oysa enflasyon şimdiden %75'i geçti.

Sağlık Bakanlığı'nın dikkatine; 1998'de Kırklareli 60. Yıl Sağlık Meslek Lisesi'nin Sağlık Memurluğu Bölümü'nden yatılı olarak, "Sağlık Memuru" ünvanı ile mezun oldum.

Her ülkede olduğu gibi, yurdumuzda da zaman zaman tabii afetler yaşanıyor. Milletçe acılara ortak olur, elimizden gelen yardımı yaparak acıları paylaşır, gereken desteklerde bulunuruz. Ülkemizi bizim adımıza yönetmekle görevli Hükümet de çeşitli kararlar alarak afetzedelere yardımcı olur, onları rahatlatır.

Şu anda, DMS'yi kazanan yüzbinlerce kişi mağdur edilmiş bir durumdalar. Ben de kendim ve tüm DMS mağdurları adına yetkililere sormak istiyorum; bizlere bu hakkı niçin verdiler, gaspetmek için mi, yoksa yüzbinlerce kişiyi umutlandırıp bir oy potansiyeli olarak kullanmak için mi?

Bu satırları üzüntüler içinde yazıyorum. Anadolu Üniversitesi Açık Öğretim Fakültesi İngilizce Öğretmenliği Birinci Sınıf öğrencilerinin başarısızlığından bahsetmek istiyorum. Bu bölüm yeni açıldı, bizler ilk öğrencileriz ve ne yazık ki, aşağı yukarı hepimiz kaldık...

Yetkililer birçok probleme sessiz kalarak, işi geçiştireceklerini sanıyorlar. Halbuki bıçak kemiği kesmeye başladı. Memurun feryadı geçiştirilemez. Tatminkâr bir açıklama, ikna edici bir cevap, mukavemetlerini arttıracak bir moral gerek. Devlet, sürünen dar gelirli memurunu görmezden gelemez, sessiz kalamaz.

İlk gününden beri işe 6.30'da başlıyor, akşam 19'a kadar çalışıyor. Bütün enerjisini sorumluluğu altındaki şirketlerin büyümesi, gelişmesi için harcıyor. 35 yıl önce işe başladığı holdingte her kademeden geçerek, tepe noktasına kadar gelmiş...

Kriz çıktığı günden beri tasarrufa gidileceği, özelleştirmenin hızlandırılacağı, hazine arazilerinin satılacağı söylendi durdu. Hatta hiçbir ülkede rastlanamayacak kadar çok olan kamu araçları ve lojmanlarının da elden çıkarılacağı, bunlarla bütçe açığının kapatılacağı, borçlanma ihtiyacının azaltılacağı en yetkili ağızlarca dile getirildi.