Behçet Fakihoğlu

Hipermarketlerde 5 kalem mal ucuz, diğerleri el yakıyor. Fırınlar kafasına göre çalışıyor. Ne kalite denetleniyor, ne gramaj?

İşsizlik çığ gibi büyüyor, hayat pahalılığı almış başını gidiyor. Biz gençler geleceğe umutlu bakamıyoruz zira düzenini kurmuş esnaflar ve memurlar bile ağlıyor. Türk lirası gittikçe küçülüyor. İç borç, dış borç gün geçtikçe daha da artıyor. Yoksulluk sınırı 700 milyon olmuş, aileler dağılıyor, psikolojik rahatsızlıklar artıyor. Borç yüzünden intihar edenlerin haberleri gazete sütunlarında bile yer bulamıyor.

Cerrahpaşa Hastahanesine kan bağışında bulunmak için gittim. Bana kanımda ciddi bir rahatsızlık olduğunu söylediler ve ünlü bir hastahanenin adresini verdiler.

17 Ekim tarihinde yapılan DMS sınavını kazandım ancak neredeyse hakkımızı kaybetmek üzereyiz yetkililer hiçbir şey yokmuşçasına işlerine bakıyorlar.

Okuyucu Köşemize her gün onlarca mektup yağıyor. DMS'yi (Devlet Memurları Sınavı) kazananlar haklı olarak tayinlerinin yapılmasını istiyor.

Sayın Çalışma Bakanım! Tam 15 gündür Çankaya Sigorta Müdürlüğü ve Ankara Sigorta Müdürlüğünden "Borcu yoktur!" yazısı almaya çalışıyorum. Kiminin daktilosu yazmıyormuş, kiminin bilgisayarı görmüyormuş.

Behçet Bey ben ağırlaşan ekonomik şartlar nedeniyle işyerimi kapattım. Elimde bir tek 35.9 İveco kamyonetim kaldı. Şimdi onunla nakliyecilik yapmaya çalışıyorum.

Eğer bu ülkede ezan sesi susmuyor ve dini değerler hâlâ ayakta duruyorsa herhalde bunu Diyanet Teşkilatının çalışmalarında değil halkımızın samimiyetinde arasak gerek.

Ben küçük bir kırtasiyeciydim. Kimseye borcum yoktu, kimsenin hakkını yemedim. Sadece Bağ-Kur primlerini yatırmakta zorlanıyordum. Ülkemizin üstünden kara bulutlar gitsin diye devletime bir katkı yapmaya karar verdim.

Bizler, devletimizin yurdun her köşesine adil hizmet ettiğine inanan insanlarız. Fakat gel gör ki Adıyaman merkeze bağlı Büklüm Köyü'nün, son birkaç yıldır yol yüzünden çektiği ıstırabı bir türlü yetkililere anlatamadık.

Allah'a şükürler olsun ben 600 milyon lira maaş alıp ayakta kalmayı başaran nadir insanlardan biriyim ama etrafım çekirdek parası ile geçinmeye çalışanlarla dolu. Yağmur gibi yağan zamları gördükçe asgari ücretlileri düşünüyor, onlar adına rahatsız oluyorum.

Ben bu memlekette ikinci sınıf insan sayılan özürlülerden biriyim. Ortopedik Özürlüler okulu Cild ve Serifgrafi bölümünden mezun oldum. Hükümetimiz 01.10. 2000 tarihinde özürlüler için Daimi İşçilik Sınavı açtı ve imtihana giren bütün özürlüler imtihanı kazandı.

Bizler motosikletli kuryelik yapıyoruz. Elbette sık sık Boğaz köprülerini kullanıyoruz. Zam yapılmadan önce geçiş ücretimiz 750 bin liraydı. Şimdi 2 milyon TL ödüyoruz.

ÖSS sınavındaki görevim çocukluğumu geçirdiğim okula çıkınca çok mutlu olmuştum. Aradan geçen 15 yıldan sonra tekrar o eşiğe ayak basmak beni heyecanlandırmıştı.

Sormak istiyorum. Neden kamuda işçi sınıfına tabi olan şoför ve odacılar 800-900 milyon lira ücret alırlarken 657'ye tabi teknisyenler 210 milyonla geçiştiriliyor?

15. 01. 2001 tarihinde kural tanımazın biri ters yoldan gelip duran arabama çarptı. Trafik raporunda karşı taraf tam kusurlu bulundu ve kusursuzluğum teyid edildi. Hemen ertesi gün (16. 01. 2001) istenen tüm evrakları İzmir'deki sigorta merkezine faksladım. Ardından dilekçemi ve evrakların asıllarını iadeli teahhütlü olarak yolladım. 24. 01. 2001 tarihinde teslim alınmasına rağmen iş uzadı.

Geçen geceyarısı evine dönen bir polis memuru ile aynı minibüsün koltuğunu paylaştık. Genç adam yorgun ve bitkin görünüyordu. Meğer sabah 08.00'de başlayan mesaileri gece 23.00'te bitiyormuş. 15 Saat çalışıyor, işe git eve gel derken 2 saati de yolda harcıyorlarmış. Şu anda beyni zonkluyor ve gözleri biber gibi yanıyormuş.

Ben Romen uyruklu (Türk vatandaşı oldu) eşim ve üç yaşımdaki kızımla yıldan yıla Romanya'ya gidiyor. Eşimin anne ve babasını ziyaret ediyoruz. Bulgar gümrüğü tambir rezalet. Adamlar bizi hem aşşağılıyor hem de adam başı 52 dolardan 156 dolarımızı alıyorlar. Şimdi buna bir de bizim hükümetin almayı düşündüğü 150 doları eklersek etti mi 306. Yol parasını da katarsanız bizim gibi insanlar için ortaya bir servet çıkıyor. Askari ücretin 85 dolar civarında dolaştığı bir ülkede zorunlu bir ziyaret için 306 dolar fonlara kaptırmak çok ağırımıza gidiyor.

Geçtiğimiz hafta, "Yerel Medya Eğitim Semineri" için Akçakoca'ya gittik. Basın Yayın ve Enformasyon Genel Müdürü Aydın Sezgin ve aynı kurumun Basın Yayın Daire Başkanı Hasbi Akal'ın gayretleriyle, şimdiye kadar Türkiye'nin çeşitli köşelerinde yapılan panel için bu defa "Deprem Bölgesi" seçilmişti.

Sayın Behçet Fakihoğlu, Okuyucu Köşenizde "Komiser Adaylarının Haklı Talepleri" başlığı altında çıkan yazınız incelendi.