Engin Atay

Garip huylu bir yeğenim var. Orta sonda okuyor, daha doğrusu okumuyor. Okulla alakası yok... Geçen gün derslerini sordum, bana cevabı şu oldu: "Boşver dayı dersleri şimdi. Saat tut, tuvalete kaç dakikada gidip gelicem ona bak."

Gecenin en klas hareketi, maçın dışında olanıydı... Sakarya tribünleri, hemşerileri Hakan Şükür'le Orhan Ak'ı tribünlere çağırıp, öpücüklerle destek verdi. Bu manzara en az goller kadar güzeldi.

Stada girer girmez caaart diye bir pankart: "Dağdibi cehennemine hoş geldiniz..." Vay anasına. Hem dağın dibiymiş, hem de cehennem (!)

Maç iki takımın birbirine gönderdiği maillerle başladı... G.Birliği açık ve netti: "Bu gece buradan sana kan kusturmadan ayrılmam..."

"Ölümümden kimse sorumlu değildir..." İşte Bursa, G.Saray'ı dün ilk 45'te kurşuna dizerken, sarı-kırmızılıların eline böyle bir kağıt tutuşturmuştu. Çünkü, o 45 dakikalık periyotta G.Saray öldürülmedi, intihar etti. İşte sebepler: 1- Kadro uyumsuzluğu 2-Halsizlik, bitkinlik, bıkkınlık 3-Teknik heyetten futbolcuya ve yönetime kadar yaşanan bozuk düzen...

Oy oy ooyyyy... Cüneyt Çakır düdüğü çaldı, ortalık yangın yerine döndü... Şimşekler çaktı, yıldırımlar düştü...

Avrupa'dan 3 yıldır elini eteğini çeken Aslan, maça hafif mayışık girdi. Fransızlar durumun farkına varınca, biraz daha artistliğe kaçarak üzerimize gelmeye başladılar. Hatta başlarda, "Bir yanak verir misin?" şeklindeki tavırları asap bozacak cinstendi. Neredeydi bu devlet, nerede Gerets? Olaya müdahale edecek diye beklerken, gencecik Arda silahını kuşandı ve 15 ile 16. dakikalarda bir sağdan bir soldan Necati'yi hareketlendirerek Fransızlara pabucun pahalı olduğunu gösteriverdi.

Aklının büyük bir köşesinde Liverpool'lar, Bordeaux'lar, PSV'ler uçuşan G.Saray'ın, beyninin geri kalan kısmı Antep'e yetmedi.

Belli ki; M.Boleslav hırpalayacak, G.Saray tırtıklayacaktı... Sonunda turu kapan da bu işe neresinden bakarsanız bakın tabi ki; Cimbom olacaktı.

Geçen yıl arabadan garip sesler geliyordu... Tamire götürdüm sağ ve sol aks körükleri patlamış yağ kaçırıyordu... Değiştirdim...

İki takım çıktı meydane, ikisi de birbirinden dürdane!.. Daha maçın başında bir Manisa, bir G.Saray, birbirinden korkuları yüzünden mutlak golleri kaçırdı. Sahadaki 22 futbolcunun da dizleri tir tir titriyordu. Belli ki, birbirlerinden tırsıyorlardı.

Kayseri, G.Saray için ligde ne kadar güzel görüneceği ile ilgili boy aynasıydı. Ankara'yı unutmayan Cimbom, kılığını kıyafetini düzeltip geçti ayna karşısına. Hikaye bu ya; "Ayna ayna söyle bana Türkiye'de benden daha güzeli var mı?" diye seslendi.

G.Saray'a bir Avrupalı göstermeye gör. Hele ki, Ali Sami Yen arenasında eline düşersen adamın anasını ağlatır, paramparça eder alimallah.

Ankara'da ava çıkan Aslan, üç puan yerine az kalsın havasını alıyordu. Defans dört başı mamur değil, dört adamı da baştan sona memurdu. "Bugün git yarın gel" olsa neyse. Sürekli "gel" diyordu. Ankara da geliyor ama, beceriksizlikleri yüzünden daha ilk yarıda 4 farklı galibiyeti kaçırıyordu.

Yıl 1993-94... Mayısın ilk, ligin son günleri... Galatasaray Gençlerbirliği'yle final gibi bir maça çıkıyor. Yenerse şampiyonluk gelecek, aksi taktirde kulüp karışacak!..

Dile kolay... Bir tarafta Brezilya diğer tarafta Meksika, Hollanda ve İngiltere... Dördü de kupa öncesi favoriler arasında yer alırken, Fransa ve Portekiz'in esamisi okunmuyordu... Ve esamisi okunmayan Fransa Brezilya'yı, Portekiz de Meksika, Hollanda ve İngiltere'yi auta yolladı.

İki demirin sürtüşmesi gibi bir şeydi. Brezilya'yı bir an unutacak olursak, erken final de denilebilirdi. Çilingir ustalarının çok olduğu bir oyundu. Riquelme, Ayala, Crespo'ya karşı Ballack, Klose ve Podolski... Peh... Peh... Peh... Analar ne topçular doğurmuş!

Ukrayna, Tunus derken şimdi de Suudiler... İspanya, "Önüme çıkma çeşidim olursun" havasında... Yedek boğalar bile acayip tehlikeli.

Ne yalan söyleyeyim dün Ekvador'u tuttum... Hatta bana kalırsa topyekün hepimiz Ekvadorluyduk. Bu durumda Almanya yalnız Ekvador'u değil hepimizi yendi. Ama Latinler belli ki cıvıtmış. O ilk iki maçtaki hızlarına biraz da bilerek fren yaptılar. Nasıl olsa gruptan çıkmışlardı...

Ekvator, dün bizi bir kere daha şaşırttı... Hayır hayır, Kosta Rika'yı yendiği için değil. Futbolu bu kadar biliyor olmalarıydı şaşırtan. Bu adamlar, bu işi ne zaman görmüş, ne zaman duymuş, topla ne zaman böyle oynamaya başlamış? Hayret doğrusu!