Fuat Bol

Obama ilk seçildiğinde Türkiye'ye gelip TBMM'de veciz bir konuşma yapmıştı. Parlamenter olarak ben de orada bulundum ve her parlamenter gibi ben de Obama'dan; dünya barışı adına çok şeyler bekledim. İdealist Obama göreve hızlı başladı ve Filistin'i devlet olarak tanıyacaklarını söyledi. ABD derin devleti ve İsrail lobisi devreye girerek; bu söylemini Obama'ya unutturdular!

Zaten netameli bir coğrafyada bulunuyoruz; bu da yetmemiş gibi, dünyanın bütün güçlerinin kirli elleri bölgemizi karıştırmakla meşgul. BM'nin Güvenlik Konseyi'nin kararları, 'kurt taksimi'ni sergiliyor. Hak ve adaletin yırtıcı hayvanların inlerine çekildiği bu demde, bütün güçler; ne koparabilirimin peşinde!

Dünyada, yegane süper güç olan bir ülkenin liderinden, yalnızca kendi ülkesinin halkı değil, bütün dünya ülkelerinin beklentilerinin olması doğaldır. Süper güç; ismi üzerinde; ister istemez dünyaya nizamat vermek ister. Elinde bulundurduğu güç, kendisini bu işleme zorlar.

Başta ABD olmak üzere, dünya kamuoyunun beklentileri doğrultusunda Obama ikinci kez; dünyanın yegane süper gücüne başkan seçildi. Afrika kökenli, siyahi ve Müslüman bir babanın çocuğu olan Obama'nın ırkdaşları; daha 40-50 sene öncesine kadar, aynı ABD'de beyazlarla birlikte aynı otobüse binemiyordu bile...

Devletimiz; 30 yıldır, dünyanın eli en kanlı terör örgütü ile karşı karşıyadır. 83 senesinde, yapılan ilk önemli eylemler; 'üç-beş çapulcunun işi' dendiğinde yöneticilerin ne denli gaflet içinde bulundukları daha sonraları anlaşıldı ama, iş işten çoktan geçmişti.

Siyaset (insan idaresi) en zor zenaattir. Siyaset ilmi de bütün ilimlerin fevkinde olup en zor ilimdir. Çünkü; muhatabınız olan insan denilen varlığın her birisi küçük bir kâinattır.

Milletin değerleriyle taban tabana zıt ve hatta onlara düşman olarak yetiştirilen bir aydınımız var. Bu aydın tipi Tanzimat'tan beri milletimizin başına musallat olmuş, o gün bugündür, milletin ensesinde boza pişirmeyi iş edinip, marifet bilmişlerdir.

Şu veya bu şekilde, 28 Şubat sürecine karışanların Meclis Araştırma Komisyonu'ndaki ifadelerini ve daha sonra da medyada çıkıp yaptıkları açıklamaları ibretle izliyoruz. İfadelere bakınca, böyle bir süreç yaşanmamış gibi!..

Sevgili okuyucularımın Kurban Bayramlarını tebrik ederek; dünkü makalemize kaldığımız yerden devam ediyoruz...

Mübarek Kurban Bayramı günlerini idrak ediyoruz; sevgili okuyucularım. Bir asra yakın bir zamandır; bizim ülkemizde, din ve diyanet adına âdeta samyeli estirilmiş olup, meydan yeri kelimenin tam anlamıyla hokkabazlara kalmıştır.

Dünyada adalet, yırtıcı hayvanların inlerine çekildi ve hiçbir yerde kalmadı. Dolayısıyla; dünyada adalet arayan, boşuna aramasın!

İslam coğrafyasındaki siyasi gelişmelerden ziyadesiyle memnun olan, yalnızca, dünyadaki silah tacirleridir. Zira onlara göre; oluk oluk da aksa, akan kan Müslüman kanı olduğundan herhangi bir kıymeti harbiyesi yoktur. Hatta bu kan, insan kanı bile sayılmaz!

Meclis, Darbe ve Muhtıraları Araştırma Komisyonu, şu veya bu şekilde darbeye bulaşanları dinliyor. Demokrasi tarihimiz darbe ve muhtıralarla dolu olduğundan, Komisyon'un işinin zor v e hayli uzun olacağını bilelim. Eksiği ile gediği ile bugünleri görmek, demokrasimiz adına elbette bir merhale ve kazanç.

Halkın önüne; seçim sandığını gerçekten koyduğumuz 1950 yılından beri CHP, tek başına iktidar yüzü görememektedir. Halkın CHP'ye karşı bu öfkesi; onun 27 yıllık tek başına sürdürdüğü yönetiminden kaynaklanmaktadır.

Davalar, mahkemeler; ölümüne kadar, Üstad'ın peşini bırakmadı. 1968 yılında yazıp Bugün Gazetesinde tefrika ettiği 'Vatan Haini Değil Büyük Vatan Dostu Vahiduddin Han' kitabından dolayı 1.5 yıl hapse mahkûm oldu. 73 Affı ile kurtuldu derken, 76 senesinde, kitabın yeni baskısı yapılınca aynı cezaya tekrar çarptırıldı.

Felsefede 'sezgicilik'in kurucucu olan Bergson, Sorbonne Üniversitesi'nde Necip Fazıl'ın hocasıdır. Bergson'a, kendisinden sonra ekolünü devam ettirecek kim ya da kimler var diye sorulunca şu cevabı verir: 'Felsefeyi bilen Necip Fazıl adında bir Türk vardı. O da derbeder bir yaşantı içindeydi!'

Üstad Necip Fazıl'ın konferansından çıkan kişi; tahsil kademesi ne olursa olsun; iman, aşk, vecd, bilgi ve heyecanla dolardı. Korkulan, teğet dahi geçilip dillendirilmeyen en netameli konuları, fütursuzca dile getiriyor; yarım asrı aşkındır yalan-dolan ve iftiralarla bezeli Türk insanının ufkunu örten simsiyah karanlıkları, şimşek parıldaması ile aydınlatıyordu.

44 senesi... Küfür, tüm şubeleri ile cemiyetin ufkunu tutmuş; hak ve hakikat namına tek bir yaprak olsun kıpırdamamaktadır. Necip Fazıl'a da işten el çektirildiği gibi, dergisi de kapatılır ve hakkında; 'rejimi devirmek yolunda propaganda' suçundan dava açılır.

'Çile' şairi, yeni ve çileli bir hayatın eşiğindeydi artık. Muhsin Ertuğrul'un isteği üzerine ilk tiyatro eseri olan 'Tohum'u yazdı. Hemen akabinde yazdığı 'Bir Adam Yaratmak' adlı piyes, yine Muhsin Ertuğrul tarafından İst. Şehir Tiyatrolarında sahnelendi. Hemen her kesim tarafından müthiş ilgi gören eser; yazarını takdir ve iltifat yağmuruna tutturdu.

Şöhretin ve bunalımın zirvesindeki Necip Fazıl; krizini yenebilmek için, sürekli mekân değiştirir; ama ne mümkün.. Her şeye ve herkese yeten Necip Fazıl, ne çare ki, kendine yetemiyor ve bir türlü buhranını yenemiyor. Her adım atışında nefsi, dünyalar büyüklüğünde önüne dikiliyor ve onu, tutulduğu illetlerle alt ediyor.