Fuat Bol

Bu memlekette yalnız Kürtlerin hakları mı ihlal edildi? Yıkılan imparatorluğun külleri üzerinde; yeni bir devlet, yeni bir rejimle kuruldu. Kurucu irade; kurulmadan önce, her kesimle hemfikir olarak ortak hareket etti ve müşterek düşmanı yendi!

Bilim ve teknolojideki baş döndürücü ilerlemeler hayatı, temelden etkiledi. Küreselleşmenin neticesi olarak; bütün bir dünya mega-köy hâlini aldı; fert ve cemiyet yaşantıları, derinden sarsılarak etkilendi.

Küfrün en karanlık devrinde; Üstad'ın yazıp sahneye konan ve Muhsin Ertuğrul tarafından oynanan "Bir Adam Yaratmak" adlı piyesinde Hüsrev (başrol oyuncu-kendisi); Allah'ı, ruhu ve ahireti inkâr edenlere; kendi tabiriyle:

Kendisini, bundan 29 sene evvel; yine böyle bir bahar günü (25 Mayıs 1983); yüz binleri bulan sevenlerinin elleri ucunda ebediyete uğurlamıştık. O:

Hemen her konuda olduğu gibi; demokratik bir yönetim şekli olan 'Başkanlık Sistemi'ni de tartışmasını beceremiyoruz. Herkes, konuya kendi oturduğu yerden; yani şartlanmış olarak bakıyor ve öylece değerlendiriyor.

Geçen hafta sonu, Başbakanımızla beraber doğduğum topraklarda idim. Karadeniz'i Doğu ve Güney-Doğu Anadolu'ya, oralardan da İran ve Orta Asya Türk Cumhuriyetleri'ne ve Çin'e bağlayacak; İkizdere-Ovit Dağı Tüneli'nin temel atma töreninde bulunduk.

28 Şubat 'Post modern darbe' sürecinde, Genelkurmay Başkanlığında çeşitli kurum ve kuruluşların temsilcilerine çeşitli brifingler verildi. Yüksek yargı temsilcilerinin, oraya bölük bölük arz-ı endam etmeleri ve askerin huzurunda alesta olmaları hukuk tarihimize kara leke olarak bir yenisini daha ekledi.

28 Şubat 'post modern' darbesini, elbette ki yalnızca askerler yapmadı. Tavuk mu yumurtadan çıkar; yumurta mı tavuktan çıkar? misali; asker ve sivil kesimler karşılıklı olarak birbirini besleyerek, destekleyerek ve tahrik ederek mahut darbeyi gerçekleştirdi.

Milletimiz kendisiyle kavga yapanları pek iyi tanıyor; her ferdiyle, otuz iki dişini sıkarak derin bir sessizlik içinde, kendisine ve değerlerine karşı yapılanları ibretle izliyordu. Bardağı taşıran son damla ise, Abdullah Gül'ün cumhurbaşkanlığı seçimlerinde; milli iradenin önüne konan akıl almaz engellemelerdi.

Demokrasi karşıtlarının asıl kavgaları; ne şu partiyle, ne bu iktidarla ve ne de şu veya bu siyasi oluşumla değildir; yalnızca ve yalnızca milletledir. 'Millete rağmen'ci mahut zihniyetin yegane hedefi, topyekûn milleti kendilerine benzetmektir.

Ecdadımız bizim gibi değildi; onlar akıllı insanlardı ve dünyaya dünyaya kalacakları kadar, ahirete de orada kalacakları kadar kıymet vermeye özen gösterirlerdi.

Malum; bizim, kerameti kendinden menkul demokrasimiz, darbelerle maluldür. Demokrasiye karşı bu denli cinayetleri işleyen generallerin, gülünç iddiasına bakın ki; bu yaptıklarıyla 'demokrasiye balans ayarı' verdiklerini ileri sürerlerdi! Bütünüyle rafa kaldırılan demokrasinin neresine bu ayarın verildiği; herkes tarafından merak edilirdi ancak; ne hikmetse, hiç kimse tarafından da, bir türlü sorulmaz, sorulamazdı!

28 Şubat süreci bin yıl sürecek dendi; on beşinci yılında yargı karşısına çıktı! Demokrasi adına sevinilecek bu hâlin, darbeler tarihi boyunca gerçekleşmemiş olması; diğer bir ifade ile onca darbeden bir türlü hesap sorulmamış olması; yargının nasıl ağır bir vesayet altında tutulduğunun en açık göstergesidir.

Nihayet 28 Şubat süreciyle ile de soruşturma başlatıldı. Türkiye'nin demokrasi tarihi, maalesef darbeler tarihi ile eş anlamlıdır. Dolayısıyla mezkûr tarih, baştan başa utanç tabloları ile doludur. Öyle ki, her on yılda yapılan bir askerî müdahale; sonraki on yılda yapılacak darbeye zemin hazırlamış; milletçe, darbesiz demokrasi (!) düşünemez olmuştuk.

Bu asil millet, yaratılışı icabı; başa bağlıdır. Liderini bulduğu an; çok kısa sürede başı göğe erebilen ve bu üstün haliyle devamlı olarak mazlumların yanında yer alan ve onların kurtuluşu için çalışan; tarihin ender ve örnek milletlerinden biriyiz.

Türkiye'mizde hayali zor olan işler gerçekleşiyor. Bugün olanları, on sene önce söyleselerdi hiç kimse inanmazdı. 'Rabbim isterse sular, büklüm büklüm buruluyor ve sırtına Sakarya'nın Türk tarihi vuruluyor!' Demek ki, bazı şeylerin vakti, saati geldi!

Güney sınırımızın öte yakasında büyük bir insanlık dramı yaşanıyor. Suriye ordusu, tankların eşliğinde sivil yerleşim merkezlerini bombalıyor; keskin nişancılar marifetiyle; çoluk-çocuk, kadın, yaşlı demeden insanlar pırasa gibi doğranıyor. Şehirler harabeye döndü; insanlar kitleler halinde ülkeden kaçıyor.

Milletimizin başına çöreklenmiş; zorba zihniyetin izleri bir bir siliniyor.

Suriye süratle iç savaşa doğru sürükleniyor. Dünya efkar-ı umumiyesi, Beşar Esad'ın ve avanelerinin görevi bırakıp gitmelerini boşuna beklemektedir. Halkını katliama tabi tutan zalim ve zorba yönetimlerin başka seçenekleri yoktur.

Merhum Özal'la birlikte Türkiye'de bozulan onca ezberlerden biri de; sivil bir Cumhurbaşkanına alışabilmekti! Her ne kadar kendisinden sonra aynı makamı işgal eden S. Demirel, uygulamalarıyla askeri aratmadıysa da; o da netice itibariyle sivildi ve mahut kesimleri alıştırma konusunda onun da katkısı olmuştur!