Gürbüz Azak

KİMDİ o, "Bu dünya deli dünya. Deli olmasa döner mi?" diyen şair? Hep deliler mi döner? Deli olmayanların da zaman zaman dört döndüğü olmaz mı? Baksanıza, Kemal Derviş o uçak senin bu uçak benim, dönüp duruyor.

'ULUSLARARASI Kadın Filmleri Festivali'nde son kırk yılın fedakâr ünlüleri; Türkân Şoray, Fatma Girik, Hülya Koçyiğit ve Filiz Akın bir araya gelmiş. Gazeteler, elele tutuşmuş, hâlâ alımlı ve güleryüzlü bu dört aktrisimizi "Yeşilçam'ın Dört Efsânesi" başlığı ile ilk sayfalardan verdi.

Kimbilir kaç defa yazdım... "Şu okullara görgü ve iz'an dersleri koyun" demekten artık usanır haldeyim.Israrımın sebebi var. Sadece tarih ve matematik öğretmek yetmez. Çocuklarımıza görgüyü, insânî münâsebetleri özümsetmeden "Pırıltılı ve seviyeli" gençlere ulaşamazsınız.

EN yaramaz durumlarda bile gülmeğe hazırızdır. Bazen tuhaflardan tuhaf olaylar bizi bulur, bazen de biz olayları telli duvaklı gezdirip gülünçleştiririz. Sebebi yok...

HANİ ne derler?... Ticaret; dededen toruna geçer... Hayrettir ama, ülkemizde kimsenin ikinci üçüncü dedesi tüccar değildir. Alıp satma, kâr etme, paradan para kazanma hünerini yeni yeni ediniyoruz. Yani, şu para konusunda acemîliğimiz var.

HER köşebaşından sesler geliyor: DSP nereye, Refah nereye? ANAP, DYP, MHP nereye, CHP nereye?

RADYOLARDA, ekranlarda gene aynı öfke kumkuması, bol hasetli, merhametsiz türküler... Her duyuşta körpecik çocuklara acıyorum. Küçük yaştan itibaren; yakma, yıkma, öldürme böbürlenmesiyle doluyor, hayatı vurup kırmak zannediyorlar.

Sanatta fayda aranmaz. İlle de "Faydacılık" diye tutturan saf zihniyet; sanatı incitme, kirletme ve sanatı arkadan vurma alçaklığı içinde değilse bile onu ticâri kaygılara aracı kılma hünerbazlığına yakalanmış ilkel bir açıkgözdür.

AKADEMİ yıllarımda kırık dökük öğrenci yurtları; dertleşme, hattâ ülke kurtarma mekânlarıydı. Masa üstlerine çıkıp, bağıra çağıra çözüm üretirdik.

ÖNCE ölümden korkanlar ölür. Sonra, yarından korkanlar. Ama insan, tükenmek için yaratılmamıştır.

MÂLÛM zevat, hani o alkış ve âferin meraklısı kadro gene ekranlarda boy gösteriyor. Hayır, döne kıvrıla şarkı söylemiyorlar. Ya ne yapıyorlar?

SON günlerde İstanbul Emniyet Müdürü Sayın Kâzım Abanoz'u yıpratma ve tehdit kampanyaları başlatıldı.

&lt2;b&gt2;17 Temmuz 2000, Şener Levent:&lt2;/b&gt2; "Biz yıllardır apoletli bir dinozorun kirli nefesi altında yaşıyoruz. Dinozor inine gizlenmiş, ortada gözükmüyor. Ancak nefesinden bize çok hastalıklar bulaştı."

MİLLET kendini sınıflandırıyor, birbirine bakıp imreniyor, ferahlıyor. Neymiş? Bu devirde evi olan yaşadı.

KAÇACAK yer yok. Herşeye rağmen Nisan'la koklaşıp sarılışan taze dal ve yaprakları görüyor; dalca, yaprakça seviniyorsunuz.

ARGO tâbirle "Accayip bir millet" olduk. Eğriyle doğru, çürük ile sağlam yanyana ve kardeşçe geçinip gidiyor.

TAMAM, dört koldan öfkelendik, her renkte ve şiddette tenkidlerimizi yaptık. Yöneticilere demediğimizi komadık.

Rahmetli ninem; evi çekip çeviren, mutfağı yöneten ve 10'a kadar saymasını bilen müthiş bir ekonomistti. "İşten artmaz dişten artar" sözünü ilk ondan işittim. Buğdayı tarlamızdan, her tür sebzeyi bahçemizden elde ederdik. Süt, yağ, peynir konusu ineğimizin göreviydi. Yumurtaları ise kümeste hazır bulurduk.

MİLLETİ yönetmek öyle kolaylaştı, öyle basitleşti ki sormayın. Çünki her sıkıntının çâresi, can sıkıcı her sualin cevabı hazır.

SIRTINI devlete daya hemşehrim. Ya beceremezsem? O zaman kuvvete daya!