Halime Gürbüz

Tüm annelerin, anneannelerin, babaannelerin, ninelerin, kendi anne olan, vicdanını anne olan tüm koca yürekli kadınların ve anne şefkatiyle evlatlarını bir başına büyüten babaların Anneler Günü kutlu olsun.

Seçimlere beş gün kaldı ancak hâlâ kararsız seçmen yüzdesi azımsanamayacak kadar yüksek. Belki onlara faydası olur diye bir iki anekdot eklesek… mi?

Her şeyi bilmemize gerek yok, kadir kıymet bilelim yeter. Öncelikle de kendi kıymetimizi…

Çok az süre kaldığı hâlde seçimle ilgili yazmadığım, kakara kikiri yaptığım yönünde eleştiriler geliyor.

Cumhurbaşkanlığı İletişim Başkanlığı tarafından düzenlenen “Türk Dünyası Köşe Yazarları Sempozyumu” için Kazakistan, Kırgızistan ve Özbekistan ile üç gözlemci devletten (Macaristan, Türkmenistan ve Kuzey Kıbrıs Türk Cumhuriyeti) 35 basın mensubu İstanbul’da bir araya geldi. 

“Dürüstlük pahalı bir mülktür, ucuz insanlarda bulunmaz.” Hazreti Ömer 

Şükür bir bayrama daha erdik. Biraz buruk bir sevinçle. Ne şekerin tadı, ne baklavanın şerbeti aynı… Biraz mahzun, öncekilere göre daha suskun ve durgun bir bayram…

On bir ay boyunca kimseye “Aç mısın tok musun?” diye sorma şimdi ramazanda gel “oruçlu musun?” diye sor… Cık, cık, cık!..

Dervişe sormuşlar; “Hayat nicedir?”

Bazen, otobüse binerken sessizce besmele çeken teyzeler gibi söylemeye çalışırken yakalıyorum kendimi.

“Hakkı gel sırrını eyleme zahir, Olmak ister isen bu yolda mahir, Harabat ehlini hor görme  Zakir , Defineye malik viraneler var…”

Biraz düşünmek gerek… Biraz da eylem. Okuyalım bakalım ne ders çıkaracağız bu hikâyeden…

Vakti zamanında âlimlerden biri, talebesi ile gezerken, bir tarlada ağaçlardan birinin altında eski bir çift ayakkabı gördüler. Belli ki civarda çalışan birisinin ayakkabısıydı.

Hangimiz normaliz ki? Şaka şaka, sakin. Hepimizin arada nedensizce yaptığımız, yaparken keyif de aldığımız şeyleri derledim.

Şükür bir ramazana daha kavuştuk. Evinizde huzur, yüreğinizde dua, sofranızda bereket, yüzünüzde tebessüm eksik olmasın…

Ne demiş Yunus Emre; “Girdim ilim meclisine, eyledim kıldım talep. Dediler; ilim geride, illa edep illa edep…”

Neden insanlar, ufacık şeylerden mutlu olanlardan ufacık şeyleri esirgerken, tatminsizlerin önüne dünyalar serer?

“Yalan dünya pıtraklı memleket, kimine kavun yedirir kimine kelek" derdi ninem. Büyükler kitabın tam ortasından konuşur ya.

Zamanın birinde bir padişah kendisine vezir bulmaya karar vermiş ve kocaman bir kapı yaptırmış.

Artık hiçbir şey eskisi gibi değil.