Kemal Belgin

Geçtiğimiz Cumartesi 40 yıllık arkadaşım, F.Bahçe kongre üyesi Güner Yürüden'i toprağa verdim. Güner'i tanımazsınız. Ama ben, 50 yılı aşkın süren futbol meraklarımın içinde Güner kadar futbol topuyla alay edebilen bir tek Beşiktaşlı rahmetli Arap Yusuf'u (Tunaoğlu) bilirim. Şimdi öbür tarafta bir top buldularsa, vay o topa ayak sürmeye niyetlenenlere... Güner'le 1961'de Türkiye'de düzenlenen ilk gece minyatür futbol şampiyonasında şampiyon olup göğsümüze altın madalya taktık. O zaman Türkiye'nin ekonomik derdi pek yoktu da...

Hep söylerim, hep yazarım, yine de öyle yapacağım... Elli yılı aşkın bir süredir futbol izleyiciliğimiz, tutkunluğumuz var. Gerek Türkiye sınırları içindeki rekabette, gerekse yurt dışı futbol gezintilerimizde Fatih Terim hoca, formayı çıkarıp, eşofmanı giyene kadar, özellikle de Milli Takım'a ve Galatasaray'a gelene kadar, heyecanlarımız, keyiflerimiz yerli barometre içinde yükselip inmişti.

Dünkü F.Bahçe-D.Bakır maçının ne futbolu, ne de skoru ligin zirvesinde veya dibinde yeni bir oluşum ortaya çıkarmayacaktı. Ununu eleyen elemiş, eleğini duvara asmıştı çoktan... Maça nasıl konsantre olup bu takvim gereği oynanması gereken 90 dakika için ne yazacağımı düşünürken; gözlerimin önüne dökümanlar kendiliğinden dökülüverdi.

Çarşamba günü "Kemal Abi'nin Haftalığı"nda Can Dündar'ın, "Bahçedeki Fener" adlı sözüm ona Fenerbahçe belgeselini ağır bir biçimde eleştirmiştim.

İşte Reha Muhtar ve onun anlayışının açık kanıtı... Show Ana Haber Bülteni, pardon Ana Tulûat bülteni Magazin Gazetecileri Derneği'nden ödül alamadığı için, başka iki dalda kazanılan ödülleri protesto ediyor. Ne yani, siz kanun musunuz? Bu derneğe de iyi oldu... Haber bülteni diye İsmail Dümbüllü'yü bile aratan biçimde tulûat yapanlara düne kadar verdikleriniz zaten mesleğe ihanetti. Şimdi inşallah akıllanmışsınızdır.

Sağolsunlar F.Bahçe'yle ilgili haberleri en erken Show TV'den öğreniyoruz. Yeni bilgimiz de Gençlerli İsmail'le, Yozgatlı Cem'in F.Bahçe adına sözleşme imzalamış olmalarıdır. Hem de bomba diye sunuldu.

F.Bahçe geçen sezon sunulan şampiyonluğun gerçeklerini görüp, değerlendiremediğinden, Fatih Terim serilerini yakalayabilme şansını kaybetmiştir.

Ne ailemin Osmanlı Sarayı kökenli ve onlardan bana kalıtımsal yolla geçen terbiyesi, ne eğitimimde ana pay sahibi olan Fransız kültürü, ne de gazetecilikte ustalarımdan edindiğim meslek etiği, son günlerde futbol platformunda gelişen olayları yorumlamama, herhangi bir görüş belirtmeme izin veriyor.

F.Bahçe ikinci yarı fikstüründeki kağıt üzerinde en zor gözüken maçına lig ikinciliğini garanti altında tutabilecek bir saha dizilişi ve oyun anlayışıyla çıktı. Fatih ve Abdullah'ı kenarda oturtan Lorant, Mustafa Doğan ve Ali Güneş'i tercih etmişti.

Nisan yağmurları çok elzemdir. F.Bahçe için de öyleymiş meğerse.... Göztepe sahalarda görülmemiş bir ikramla, yani 7 kişi topu bir kişiye kaptırdığında, ilk golü yemiş, sonra da farkın beşe - altıya yükselmesi için aynı gayreti (!) göstermiş olmasına rağmen ilk yarı 1-0 bitmişti. İkinci yarıda F.Bahçe taraftarlarının yüreği ağzında idi...

F.Bahçe kâh şampiyon olduğu geçen sezon, kâh bugün aynı hedefe koşmaya gayret ederken; dün akşamki Göztepe yumuşaklığında bir rakip bulmamıştı. Hele hele ön liberosuyla savunmasının göbeğinde pas yapma beceriksizliği şampiyonlarının bulunduğu bir takım oradan beceremeyeceği bu işle oyuna çıkmaya çalışarak, rakibine neredeyse yarım düzineden fazla "al, at" ikramında bulunuyorsa, bu galibiyet F.Bahçe'yi aldatmamalıdır.

Sevgili Öcal Uluç ağabey nesli tükenmekte olan gerçek spor yazarı türündendir. Çok kısa bir süre için müdürlüğümü yapmış olmasından değil, şık kaleminden, sağlıklı fikir üretişindendir yakıştırmam... Haaa bazen fikirlerimiz taban tabana zıt olabiliyor ama, zaten tek tip düşünsek ne işe yararız ki?.. Şimdi gelelim sadede...

Çocukluk ve gençlikte 15 yılı aşkın bir süre, meslekte de 35 yıldır futbol izliyorum. Dünya Kupaları, Avrupa Futbol Şampiyonaları ve sayıları 150'yi aşan Avrupa'daki oyunlar; 50 yıldan fazla olan uzun süreç içindeki en büyük meslek ve tutku zenginliklerimizdir.

Aykut Kocaman, bildiğim, tanıdığım kadarıyla bu ülkenin en kaliteli, en insan sporcusudur. Şayet bu Aykut, bir maç sonrası böyle bir demeç veriyorsa, bu, çok düşünülmesi gereken bir durumdur. Dokuz kişi kalındığı sırada futbolcularına "Adamların olmadığı yerde adam gibi oynayın" biçiminde bir teknik adam talimat veriyorsa ve bu da Aykut ise, beş dakika değil beş saat düşünmek gerekir. Bugün Aykut Kocaman, sadece bir golcü değil, bir teknik adam değil, tekrar ediyorum, bu ülkedeki büyük bir çoğunluğa adamlık dersi verecek bir kişiliktir.

Lorant, Mustafa Denizli'den kalma alışkanlığı ve kendi ülke insanının tipik inadını Samandra'da bırakınca; daha doğru bir deyişle, ileri ucundaki tipik hücumcu indirimini yapınca; F.Bahçe kolay galibiyete gitti. Gerçi, ilk yarıda iki ölü top sonucu galibiyetin temelleri atıldı ama, yine de bu bölümde orta saha elemanlarına ve de kanatlardan çıkanlara koridorlar sunuldu.

R.Madrid'le Barcelona'nın müthiş maçını sanırım herkes izlemiştir. R.Madrid sadece Raul'le, Barcelona da Kluivert'le tek santrfor oynadı... Deportivo, Arsenal'i yenerken sadece Tristan'la oynadı...

Avrupa'nın çağdaş dörtlü alan savunmasına dayalı sistemini en yüksek pas yüzdesiyle kullanan bir numaralı takımı Barcelona, G.Saray'dan o kadar çok korkmuştu ki, belki de yıllar sonra ilk defa adeta çakılı beşli savunmaya başvurmuştu.

Maçın sonucunu bir kenara bırakalım. F.Bahçe, demode ve yanlış sistemin yanı sıra bunun için de yanlış oyuncu kullanışı sebebiyle şampiyonluğa oynayan bir takım değil; orta sıralarda gezinen sıradan bir takım kılığı içine giriyor.

G.Saray'ın, Türkiye'nin futbolun üzerinden en ciddi, en görkemli, en sağlıklı tanıtım ünitesi olduğu gerçeği Roma Olimpiyat Stadı'nda bir kere daha şekillendi. Sistem gerçeği üzerine ayaklarını yere sağlam basma doğrusu ve gerçeğiyle Şampiyonlar Ligi'nde ikinci kez çeyrek final oynayabilmek için bir beraberliğe ihtiyacı olan G.Saray, bunu da hakkıyla elde etti.

Beşiktaş'ın altyapı ürünü genç yıldızı, takımının hayati derbide G.Saray'a kaybetmesinden hemen sonra sahaya inmiş, çıkış tüneline yönelmiş G.Saraylı meslekdaşlarının yanına gitmiş, tebrik edip, Arif'ten forma istemiş, Arif de başka birine sözü olduğu için özür dilemiş ve Hasan Şaş'tan formasını Yasin'e vermesini istemiş...