Mehmet Oruç

Dün, Güney Asya'daki üçbin Müslüman çocuğun misyonerler tarafından Hıristiyanlaştırılmak üzere himayelerine aldıklarından ve ülkemizdeki zenginlerin, duyarsızlığından nemelazımcılığından bahsetmiştik.

Bütün cinnîler Süleyman aleyhisselâmın emrindeydi. Ne zaman istese, kendisine, büyük büyük köşkler, çanaklar, sabit çömlekler, tencereler yaparlardı.

Dâvud aleyhisselâm, oğlu Hazreti Süleyman'a şöyle nasihatte bulundu: "İnsanlara karşı kıskançlıkta bulunma! Bu davranışın, insanlara suizan beslemene sebep olur. İnsanlardan bir şey bekleme! İşte bu, hakiki zenginliğin ta kendisidir.

Malezya Başbakanı, "Büyük bir felaket yaşadık, fakat el uzatan, yardım eden İslam ülkesi sayısı çok az" diye üzüntüsünü bildirdi, geçmiş olsun ziyaretinde bulunan Başbakanımız Sayın Erdoğan'a. Nasıl üzülmesin, Güney Asya felaketinden sonra, anne babası öldüğü için ortada kalan üç bin Müslüman çocuğuna Müslümanlar değil Hıristiyan misyonerler sahip çıktı!

Dâvud aleyhisselâm zamanında, bir gece, bir koyun sürüsü, bir tarlanın ekinlerini telef etti. Tarla sahibi, Dâvud aleyhisselâma gelip, koyunların sahibinden davacı oldu. Koyunların kıymeti, telef edilen ekine eşitti.

Süleyman aleyhisselâm, İsrailoğullarına gönderilen peygamberlerdendir. Dâvud aleyhisselâmın oğludur. Yâkub aleyhisselâmın neslindendir. Kudüs yakınlarındaki Gazze şehrinde doğdu. Çocukluğundan beri bilgili, iyilik ve adaleti seven biri olarak tanınmıştı.

Allahü teâlâ Davud aleyhisselama buyurdu: "Ya Davud! Dostlarımı sev! Dostlarımla samimi dostluk kur, dünya halkı ile de zaruri olarak bir arada bulun. Dinde ancak benim uygun bulduğuma sarıl! Şüpheli gördüğün şeylerden uzaklaş. Seni korumak bana aittir.

Lübnan dağındaki on dört kişi Allahü tealanın kendilerine selam göndermelerine çok sevindiler. Gözyaşı döktüler ve en yaşlıları; "Ya Rabbi! Seni tesbih eder ve noksan sıfatlardan tenzih ederiz.

Allahü teâlâ buyurdu: "Ey Davud! Arzularını sevgim üzerine tercih eden âlime vereceğim cezanın en küçüğü, bana yalvarmasının tadını ona haram etmektir.

Dün, Hıristiyan misyonerlerle en iyi mücadelenin, dinimizi öğrenmek ve öğretmekle olacağını söylemiştik. Kısacası tek çare; dinimizi yaymak. Dinimizde buna Emr-i maruf ve nehy-i münker denir. Maruf, dinimizin emrettiği hususlardır. Münker ise, dinimizin yasakladığı, yani Allahü teâlânın razı olmadığı işlerdir.

Davud aleyhisselamın yanına iki kişi gelip, birbirinden şikayet etti. Dinleyip karar verip giderken, Azrail aleyhisselam gelip; "Bu iki kişiden birincisinin eceline bir hafta kaldı. İkincisinin ömrü de, bir hafta önce bitmişti. Fakat ölmedi" dedi.

Son aylarda yoğunlaşan misyonerlik faaliyetlerinden herkes şikayetçi. Aslında misyoner faaliyetleri yeni değildir. 150 yılı aşkın süredir devam ediyor. Fakat bazı tarihi dönüm noktalarında doz artırıldığı için daha çok fark ediliyor. Geçmişte de, Tanzimat ve Gülhane Fermanı ile bu faaliyetler yoğunlaştırılmıştı. Şimdi ise, AB süreci ile yine dozaj artırıldı.

Allahü teâlâ Davud aleyhisselama buyurdu: "Kim diğer yaratıklara bakmaz ve bana, güvenir bana dayanırsa; yer, gök ona hileye kalksa da, ben ona çıkacak yol bulurum."

Allahu teâlâ, Hazreti Davud'a vahyetti ki: Ya Davud! Sevdiğinden bir şey saklayan sevgili hiç görülmüş müdür? İyi kimselerin, bana muhabbeti artar. Benim de onlara her an artmaktadır. Beni arayan bulur. Başkasını arayan, beni kaybeder. Kulumun en büyük işi, benim muhabbetim olursa, onu kendi zikrimle rahatlatırım.

Allahü teala, Hazreti Davud'a vahyetti ki: "Ey Davud! Kullarımdan herhangi biri, yaratmış olduklarımı bir yana atıp bana sığınırsa, bu halinden dolayı, yedi kat sema ve içindekiler, yedi kat yer ile içindekiler o kimseye düşman olsalar, yine onun için bir kurtuluş yolu açarım. İzzetime ve celalime yemin ederim ki, bu böyledir.

Kur'an-ı kerimde, Hazreti Dâvud'un daima Allahü teâlâdan çok korktuğu, kendisine ilim ve hakkı batıldan ayıran kuvvet verildiği bildirilmiştir.

Dâvud aleyhisselâm bir gün oruç tutar, bir gün tutmazdı. Onun bu davranışı Muhammed aleyhisselâmın ümmeti için de bir ölçü olmuştur.

Hazreti Dâvud fakir ve düşkünlere sadaka verir, malının üçte birini Müminlerin işleri için sarf ederdi. Resûlullah efendimiz buyuruyor ki:

Dün Osmanlının yıkılışından sonra idaresi altındaki ülkelerdeki sıkıntılardan, terör ve anarşiden bahsetmiştik. Osmanlılar, çeşit çeşit dillerde, dinlerde; başka başka âdet ve ananelere bağlı olan milyonlarca insana, aralarındaki farkları bıraktırarak, onları bir ideal veya fikir etrafında toplayıp, üç kıtaya uzanan muazzam bir imparatorluk kurmuşlar.

Cenab-ı Hak, Dâvud aleyhisselâma büyük teveccüh gösterip, pek çok mucize ve hususiyetler vermiştir.