Metiner Sezer

Hani bazen insan istemese de, "delik büyük fakat yama küçük" durumuyla karşı karşıya gelir ya. Batı'nın durumu da o misal; ne yapsa deliği kapatamıyor.

Türkiye değişiyor. İktisadi performansı iyileşiyor. Milli gelir artıyor ve haliyle refah seviyesi yükseliyor. Sosyal ve siyasî alanda da takdire şayan gelişmeler oluyor tabii. Bürokrasi engel olmaktan çıkıyor bir kere. Köstek değil destek olma yolunda hızlı bir değişim yaşanıyor. Hele askerî kanatta yaşananlar; müthiş! De... yeter mi?

Bazı tabir ve terimler yerinde kullanılmadığı taktirde aldatıcı olur. "Arap Baharı" bunun en canlı örneği. Ne baharı be kardeşim. Kış, kış! Düpedüz kış. Kan, barut, füze, katliam... bunun nesi bahar?

Araya başka şeyler girince yazmak nasip olmadı bir türlü. "Adam sen de" cinsi bir şey de değildi ki, dert etmeyeyim. Yazmazsam, "çat" diye çatlarım. Boğaz Vapuru'nda gerçekleştirdiğimiz bir iftar yemeği bu sözünü ettiğim.

Kenan Akın, eski genel yayın müdürlerimizden. Haberi iyi koklar. Geçenlerde "Seni Türkiye'nin yüz akı birisiyle tanıştırmak istiyorum" deyince hemen dikkat kesildim.

Zamanın Ankara Valisi Nevzat Tandoğan'ın yakalanan solcu gençlere söylediği o veciz söz hâlâ hatırlarda: "Memlekete komünizm lazımsa biz getiririz.

Sanki 1990'lı yıllardayız! 45 günde 42 şehit! Günde 10-12 şehit verdiği oldu son günlerde ülkenin! Günde 10-12 cenaze ve tabii milyonlarca feryat, figan, ağıt! Ateş düştüğü yeri yakar. Yakıyor da! Cenaze evinde söylenenler de farklı oluyor tabii. Beddua..

Gözlerim aradı doğrusu. Somali heyet listesinde muhalefetten de bir isim var mı diye baktım ama yok! Başbakan Erdoğan ve Dışişleri Bakanı Davutoğlu'nun eşleri dahi var ama muhalefetten kimse yok!

Türkiye Somali halkı için çırpınıyor. Can-u gönülden bir çırpınma bu. Nasıl çırpınmasın ki? Açlık, hastalık ve ölüm! Dördüncü bir alternatif yok sanki.

Türkiye herkesi şaşırtıyor. Sadece (+)artılarıyla değil, (-) eksileriyle de şaşırtıyor dünya âlemi.

Dünyanın gözü ABD'de. Nasıl olmasın ki? Bağımlılık durumu var. Ya ABD hisse senedi almış, ya da yatırımını dolarla yapmış.

Tedbir ve güvenlik!.. Bu kavramların içini doldurmak için kitap yazılsa azdır. Fakat öyle bir niyetim yok. Türk usulü gidip "eşeğini sağlam kazığa bağla" tarifiyle tarif edeceğim diyeceğimi.

Diğer illerde de aynıdır mutlaka ama Malatya'da durum açıklığa kavuştu. Üniversiteye giden gençlerin yüzde 70'inin tahsilini kendi ya da ailesinin imkânıyla tamamlama imkânı yok. Burs ya da kredi desteğine ihtiyaç duyuyor yani bu gençler. Rakama döküldüğünde şöyle bir tablo çıkıyor ortaya: Üniversiteye giden 19 bin 600 Malatyalı öğrencinin bursa ihtiyacı var.

MTSO Meclis Başkanı Faik Burakgazi'nin "Uzun vadede 'santral' ya da 'turizm'in Türkiye'ye ne kazandıracağına iyi bakmak lazım" sözünde kalmıştı önceki yazım.

İzinden döndüm. Harika bir tatil yapıp döndüm hem de. Şimdi sıra verdiğim sözü tutmaya geldi. Mersin tarafında görüp duyduklarımı anlatacaktım. Önce Akkuyu Nükleer Santrali. En önemlisi o çünkü!

Malatya İnönü Üniversitesi Turgut Özal Tıp Merkezi senede gerçekleştirdiği 200'ü aşan karaciğer transplantasyonu ile dünya ikincisi oldu.

Bir önceki yazımda Malatya'yı, daha doğrusu Malatya'da gördüğüm değişimi anlatmış ve iş adamlarının cevvaliyetinden bahsetmiştim.

Malatya kalkınma stratejileri arasına turizmi de ilave etti. Nemrut Yolu yenilendiği gibi artık Nemrut'a barajlardan da ulaşım sağlanıyor.

657 Sayılı Devlet Memurları Kanunu. Adı üstünde devlet memurlarının bağlı olduğu kanun.

Şu manzara, Türkiye'ye yakışan bir manzara mı? Sıfır kilometre bir "Parlamento" var ama işlemiyor! Motor bir tarafta, şanzıman diğer bir tarafta. Kaos!