Metiner Sezer

TÜSİAD'ın da üyesi olduğu TÜRKONFED Başkanlar Konseyi geçen hafta sonu İskenderun'da toplandı. TÜRKONFED malum, işadamları ve sanayicileri çatısı altında barındıran bir konfederasyon. Türkiye'deki gönüllü kuruluşların en büyüklerinden birisi ayrıca. DASİFED ise federasyon ve bu konfederasyonun Doğu Akdeniz ayağını teşkil ediyor. İSSİAD da DASİFED'in İskenderun kolu. İSSİAD'ın ev sahipliğinde toplanan konseyin gündeminde "Doğu Akdeniz Bölgesi" vardı. Bölgenin üstünlükleri ve zayıf yönleri masaya yatırılıp karşılaştığı problemlerin çözümü için neler yapmak gerektiği tartışılacaktı.

Mardin Türk'ün, Arap'ın, Kürt'ün, Süryani'nin yan yana yaşadığı güzide bir şehir... Öyle güzel komşuluk ilişkileri yaşanmış ve hâlâ da yaşanıyor bu kentte ki, anlatamam. Hakeza ortaklıklar. Güven ve itimadın zirve yaptığı bu iş birlikleri, beraberinde kâr ve de kadim dostluklar getirmiş tabii. İyi günde, kötü günde dayanışma gösterilir de bunun bir anlamı olmaz mı? Mardin bu nedenden dolayı "hoşgörü şehri" olup çıkmış.

Sene 1980 veya o yılların başı. Daha Türkiye gazetesinde görev almış değilim o vakitler fakat iyi bir okuyucusuyum. O gün şimdiki gibi popüler olmadığı gibi yaygın da değil Türkiye gazetesi. O da ne? Bir röportaj çıkmaya başladı gazetede ki, tadına doyum olmuyor. Sorular zeka dolu, cevaplar mükemmel... Akıcı bir üslup... Hepsinden önemlisi güzel bir Türkçe!..

Şanlıurfa, 500'e yakın belediye başkanı ve mimara ev sahipliği yaptı. Hem "şan"ına yakışır bir misafirperverlik gösterdi, hem de taşıdığı anlam bakımından çok önemliydi bu ziyaret. Belediye başkanları, Türkiye'nin dört bir bucağından geliyorlardı çünkü ve ayrıca, hepsinin Tarihi Kentler Birliği (TKB) üyesi olmak gibi bir hususiyeti vardı. Hakeza mimarlar. Onlar da turist olarak değil, bir misyon için gelmişlerdi. Her birisinin "Tarihi Kentler Birliği" ile teması vardı ve "Birlik" üyesi belediyelere mimari danışmanlık yapıyorlar.

Türk toplumu önce Cumhurbaşkanı seçimine, sonra Hükümet'in kurulmasına sevindi. Ertesi gün de 30 Ağustos Zafer Bayramı'nı kutladı coşkuyla.

Kapadokya'nın harika bir yer olduğunu bilmeyen mi var? O kadar çok hususiyeti var ki, hangisini sayayım. Medeniyetin beşiği bir kere. Mısır Fravunu II. Ramses ile Kadeş Barış Anlaşması'nı imzalayan Hitit Kralı III. Hattuşili bu topraklar üzerinde yaşadı. Ki, dünyanın ilk uluslararası barış antlaşmasıdır bu. Hristiyanlığın Avrupa'ya yayılması da buradan oldu. Tarih ve kültür yönü muhteşem yani. Eşi benzeri yok! UNESCO tarafından dünya mirası kabul edilen bu muazzam bölgeyi dünyanın dört bir bucağından gelip görenler de kabul ediyor zaten bunu.

Türkiye bu. Planla, programla, stratejiyle ne işi olur ki? Varsa yoksa polemik! "Abdullah Gül benim cumhurbaşkanım olamaz" diyor aklı evvelin biri. Koskocaman Başbakan, boş duracak değildi ya; patlatıverdi cevabı: "Vatandaşlıktan çık git."

Tarih: 20 Ağustos 2007 Pazartesi Yer: Türkiye Büyük Millet Meclisi Saat: 15.00 Oturum: Cumhurbaşkanı Seçimi Oturum açılıyor:

MHP bir, aydın iki! Bu iki mevhum Türkiye'nin en fazla spekülasyon yapılan konusu ve aynı zamanda kahir ekseriyeti yanlış bu spekülasyonların! Her ikisinin de hiç vakit kaybetmeden vuzuha kavuşturulması gerekiyor. Şart bu. Yapılmazsa şayet, Türkiye'nin geleceğini karanlıkta gölge avlamakla geçireceğinden endişe ediyorum.

Türkiye'ye yeni bir çimento devi daha girdi: Cimpor (Cimentos de Portugal). Cimpor Portekiz'in en büyük çimento üreticisi. Hikâyesi de enteresan. 1976'da Portekiz'de devlet şirketi olarak kurulan Cimpor, 1992'den itibaren denizaşırı ülkelerde yatırımlara başladı. İlk halka arzını 1994'te gerçekleştirdi ve yüzde 20 hissesini halka sattı. 2001 yılında ise kalan son yüzde 10 hissesini de satıp devlet kurumu niteliğinden tamamen çıktı. Şimdi 4 kıta 11 ülkede faaliyet gösteriyor. Cimpor 2006 yılında 1.6 milyar dolarlık bir ciroya ulaştı ve dünyanın 9'uncu, Avrupa'nın 6'ncı büyük çimento üreticisi oldu.

Bir konuyu iki kez yazma adetim yok pek. Ama önemine binaen "Cumhurbaşkanlığı Seçimi"ni yazdım yine de. Şartları bile bile yazdım hem de. Her iki makalemin özü "Abdullah Gül'ün adaylıktan feragat etmesi" şeklindeydi. Abdullah Gül'ün aday olmamasını talep ederken onun karizmasını yeterli bulmadığımdan, vizyonunda bir eksiklik gördüğümden veya liyakatsizliğinden endişe ettiğimden dolayı istemedim tabii bunu. Tam aksine, kariyeri ve tecrübesi en uygun adaylardan biri Gül'dü; hatta en iyisi. Çıkma ihtimali yüksek olan gerginlikten ve o gerginliğin ortaya çıkaracağı krizden korktuğum için istemedim ben sadece.

Rehinelerin, kendilerini rehin alanlara aşık olduğunu duymuş muydunuz? Duymadıysanız, duyun; sık rastlanan bir vaka çünkü bu. Hatta, kendini kurtarmaya gelen polisle çatışmaya giren rehineciye bir şey olmasın diye kendi bedenini siper etmeye kadar vardırıyor rehine bu salaklık halini. Daha da ileri gidip polise taş ve sopayla saldıranlar bile var.

AK Parti'nin adayı Köksal Toptan daha birinci oturumda Meclis Başkanı seçildi, hem de 450 oy alarak. Toptan böylece Refik Koraltan'ın 385 oyluk rekorunu da kırmış oldu. Kritik bir dönemde elde edilen bu sonuç başarı değil de nedir?

Alışkanlıklarınızın hayatınızda ne kadar önemli bir yer tuttuğunu hiç düşündünüz mü? Azıcık ipucu vereyim size de ondan sonra bir düşünün isterseniz.

Acaba' diyorum. Ahmet Necdet Sezer değil de Bülent Arınç veya bir başka AK Parti'li olsaydı Çankaya'da oturan, ne olurdu acaba?

Türkiye'nin son senelerdeki en önemli meselesi ne acaba? Evet, enflasyon ciddi bir konu idi, hâlâ da öyle ama o değil benim sorumun cevabı. İhracat ve döviz hiç değil. İstihdam çok çetin bir mevzu olmasına rağmen o da değil. Türkiye'nin en önemli meselesi şeksiz şüphesiz enerjidir bence.

Bazen insan bir yakıştırmaya muhatap olur ve ondan sonra ne yaparsa yapsın bir türlü kurtulamaz ondan!.. MHP'ye yakıştırılan "kavgacı" yaftası da öyle midir acaba?

Çanakkale'nin Çan ilçesi... Herkesi imrendirecek bir hikâyesi var oranın. Her şeyden önce Çan ahalisi tam bir aile görüntüsü veriyor. Yanlış anlaşılmasın, Anadolu'nun her bir ilçesi de ailedir; bu kesin. Orada da hemen herkes birbirini tanır, birinin sevinci diğerinin de sevincidir. Üzüntü de öyle ama Çan yine de çok farklı. Örnek olacak o kadar çok hususiyeti var ki, hangisini söyleyeyim?!.

Atalarımızın hangi sözünde hikmet yok da; "Tekdir ile uslanmayanın hakkı kötektir" sözünde olmasın. Yahut da "Bir musibet bin nasihatten evladır" da. Veya "Sen seni bil sen seni, sen seni bilmezsen patlatırlar enseni" tekerlemesinde.

AK Parti'nin zaferiyle sonuçlanan bir seçimden geçti Türkiye! Hemen belirteyim ki, bu seçim, sadece AK Parti'nin zaferi olarak görüp geçilecek bir seçim değil. Çok fazla boyutu var ve bir o kadar da derinliği.