Naci Arkan

Belki vakitsiz... Belki havanın, Ramazan ayının etkisiyle koca bir Alman takımını boş tribünlerin önüne çıkardık...

Adam olmak kolay değil... Aslı var, kopyası var, bir de, ikisinin arası bir şey var... Saygı duyulacaklarla, saygı duyulmak zorunda bırakılanların arasındaki dağlar kadar farkı anlayabilmek, o kadar zor değil aslında...

UEFA kupasında kendisine çeki düzen veren Beşiktaş, ligde de hasret kaldığı 3 puanı kapıp sazlı-sözlü saldırıları başından defetti.

Hele şükür... Hele şükür... Adam gibi sahaya çıkıp, takım gibi oynarsan işte ancak o zaman alkışı, övgüyü ve turu alırsın.

Bildiklerini, başkalarıyla paylaşmayan insanlarla, bilmediklerini bilenlere sormayanlar arasında pek fark yoktur... İkisi de, bencildir...

Basını "Kelle avcısı" yapan Beşiktaş yönetimi elle tutulur tek pozisyonu olmayan bu takımla mı gurur duyuyor? Kaybedilen üç puan ve şampiyonluk potasından uzaklaşmanın dezavantajı ile her geçen gün bu Beşiktaş'ta neyi niçin savunur yönetim.

"Hayatta şans bana bir defa olsun gülmedi!" diyenler, acaba gerçekten şanssız mı? Ayağını taşa toslatanın "Fesüphanallah" diyerek kaderine küsmesi her zaman doğru mu? Hayır...

Futbol bu kadar mı kötü oynanır? Zevksizlik böylesine kalın bir örtü gibi mi serilir İnönü Stadı'nın üzerine? Ve de taraftar bu kadar mı fıtık edilir? İşte bu Beşiktaş, bunların hepsini becerdi. Ve taraftarının boynunu yine büktü.

Yeni bir devir başladı... Yeni bir çığır açıldı... Artık, spor sahalarında disiplini sağlamak için çırpınışlar boşunadır... "Bırakınız yapsınlar" idare-i maslahatı, yasaların yerini almıştır artık... Ağlayana meme verenlerin, koltuklarında bir süre daha - o da çok uzun olmamak üzere - oturmalarının ardından, popolarına batacak diken, öyle küçük müçük olmayacaktır... O diken bundan böyle "eşek dikenidir"

Rize'de sadece yaz mevsiminin değil, tribün ilgisinin de bittiği bir günde, bir biten de Beşiktaş oldu... Futbolunu bugüne kadar sadece hocası Rıza Çalımbay'ın beğendiği siyah-beyazlılar kolay gördükleri bir maçtan ucuz kurtuldu...

"Bütün çocuklar eşit doğar... Ama yaşam, kimine iyi davranır, daha çok şans tanır... Eşitlik bozulur..."

"Olmayacak hacıyı, deve üstünde yılan sokarmış" ya... Bu Milli Takımımız'ın yakasına yapışan sakatlık illeti de bizim daha işin başında hevesimizi kırmıştı.

Savaşlarda kahramanlar; canını verenler değil, onlara canını vermesini emredenlerdir... Bir ideal uğruna, sevdiklerinden ayrılacağını bile bile, cesaretinden taviz vermeyen yiğitler, her dönemde, sadece dualarla anılır... Onlar sayesinde yıldızı parlayanlar ise omuzlarına takılan apoletlerin, göğüslerinde parlayan madalyaların ışıltılarıyla, gerçek kahramanları pek düşünemez, o zaferlere ortaklıklarını kabul edemezler... Giden gittiğiyle kalır her zaman...

Beşiktaş bu sezon her maçına sıkıntılı başlamayı adet haline getirdi... Üstelik İnönü'nün tribünleri tüm güzellikleri yakalamışken, coşku doruğa erişmişken sahadakilerin uyuşukluğu adeta siyahla beyazın tezatı kadar açık ve seçikti....

Top - tüfekle değil, üfleseniz yıkılacak bir takımı deviren Beşiktaş'ta şimdi yine kahramanlık türküleri söylenecek. Vaduz yedekleriyle çıktığı maçta bile bu kadar kafa tutabiliyorsa ve o kafa tuttuğu Beşiktaş, bu kadar zor durumlara düşüyorsa işte orada durmak lâzım biraz.

Rahat, insana batar mı? Batar... Doyumsuzluğun doruğuna erişmişlerin, bol bol kaşınıp, huzursuzluğu yaldızlı davetiye ile çağırdıklarını her dönemde gördük...

F.Bahçe bomboş otobanda rahat rahat giderken, birden karşı şeride geçip trafiği karıştıran lüks araba gibi sanki.

Rumlar'ın groki durumuna soktuğu Trabzonspor, nihayet kendine geldi. A.Gücü'yle kedi yumakla oynar misali dalga geçen bordo-mavililer, şık golleriyle tribün - yönetim barışını da sağlamış oldu.

Ne kadar basit! İnsan hayatını özetlemek; evet, çok basit! "Tüm çizgi ekipleri 23. Dünya Üniversite Yaz Oyunları için İzmir'de yoğun çalışma içine girdiğinden Uşak'taki işler yarım kaldı."

Vaduz karşısında sevenlerini uyuz eden Beşiktaş, dün İnönü'de golleriyle ve yeni yıldızlarıyla bembeyaz bir sayfa açtı...