25 Haziran 2007
Karnı tok, sırtı pek, kalbi boş
Asıl sermayemiz gençlik. Ancak, nesillerin varlık ifade etmesi kemiyetten, sayı çokluğundan ziyade keyfiyetle, evsafla alakalı. Babaları-dedeleri, yok-yoksul hayata başlamış olanlar, ne yapıp ederek büyük fedâkârlılarla evlat yetiştirdiler. O anne-babalar, yemedi yedirdi, giymedi giydirdi, "çoluk-çocuğum, ele-güne muhtaç olmasın" diye çırpınıp durdu. Onlar saçını süpürge yapmış ilk neslin şehirle tanışan evlatlarıydı. İşte bunlardı yemeyip yediren giymeyip giydiren ana-babalar.