Seçkin Başkan

Arzu akşam yemeği için hazırladığı mercimek çorbasını bir kez daha karıştırdıktan sonra altını kapattı. Sofrayı aceleyle hazırlamaya başladı. Babası Kadim Efendi biraz sonra yemeğini yiyip evden çıkacaktı. Yıllardır Arif Sıtkı Karaman'ın şirketinde gece bekçiliği yapıyordu. Sabaha kadar şirkette kalıyor, sabah saat yedide gündüz vardiyasına görevi teslim edip evine dönüyordu. Kahvaltısını edip yatıyor, öğleye kadar uyuyordu. Sakin bir adamdı. Evinden ve işinden başka bir şey düşünmezdi. Hayattaki tek varlığı kızıydı. Onu okutabilmek için çalışmıştı...

Ömer sinirlenmişti. Ters bir şekilde baktı ablasına: - Bu işten en memnun olan sensin herhalde, ama hiç heveslenme. Ben Arzu ile evleneceğim. Kim ne derse desin, ne yaparsa yapsın. Gerekirse bu evden giderim. Kimse engel olamayacak.

Ömer küçük çocuğu kucakladığı gibi havaya kaldırdı:

Konakta yıllardır çalışan emektar yardımcı Hatice kapıyı açar açmaz Ömer neşeyle daldı içeriye. Oldukça keyifli görünüyordu:

Son günlerde ailenin yaşadığı sıkıntılı bir konu vardı.

Çakıl taşlarıyla kaplı patika yolda hızlı adımlarla ilerleyen Ömer, güllerin yanında duran bahçıvan Hasan Efendiyi selamladı:

Nalân bir daha Hakan'ı hiç görmedi. Sadece onun cezaevine gittiğini, işlediği suçtan ötürü yargılanacağını ve mutlaka cezalandırılacağını biliyordu.

Kaan'ın arkasından odaya giren Nalân büyük bir cam bölmenin arkasında bir sandalyede oturan Hakan'ı görünce iliklerine kadar titredi. Korkuyla fısıldadı:

Olayın üzerinden dört gün geçmişti. Tarık hemen her gün birkaç saatliğine de olsa uğruyordu Ferit Beylere.

Emniyette devam eden soruşturma ilk iki gün boyunca tatmin edici bir sonuç çıkartmamıştı ortaya.

Polis amiri telefonunu kapattıktan sonra Ferit Beye döndü: - Bu araba da çalıntıymış. Parmak izi falan bulursak belki ulaşırız faile ama...

Ferit Bey kahvaltısını bitirip tekrar odasına çekilmiş, kahvesini yudumlarken bir yandan da gazetelerini okumaya devam ediyordu.

Hakan köşkün kapısının açıldığını görünce arabasının motorunu çalıştırdı. Biraz sonra Nalân'ın kullandığı cip süzülerek köşkün kapısından çıktı. Hakan da hemen arkasından hareket etti.

Nalân o sabah erken kalkmıştı. Kahvaltıdan sonra okula gidecek ve mezuniyet işlemlerini yapacaktı.

İki genç kahveden çıkar çıkmaz bir taksiye bindiler. Sahil boyunca ilerledikten sonra Hakan şoföre döndü: - Sağda bir yerde bırak bizi aslanım.

Uzun boylu iki genç dikkatli bakışlarla etrafı süzerek kahveden içeri girdiler. Dip masalardan birine oturdular.

Hikmet Kemal Bey kahvaltısını ederken iki kadının konuştukları evlilik konusuyla hemen ilgilendi. Kaan'ın bir an önce bir yuva kurmasını en çok isteyenlerden birisi de oydu.

Kaan gittikten sonra Münevver Hanımla Hacer birer keyif çayı doldurdular bardaklarına.

Salonda yapılan kahvaltıdan sonra Kaan üniformasını giyip sokak kapısına doğru yürüdü. Hacer de oğlunu geçirmek için kalkmıştı. Yavaşça fısıldadı oğluna:

Betül Tıp Fakültesinde öğretim üyesi olarak işe başladıktan sonra ayrı eve çıkmıştı ama yine de haftada bir veya iki defa anne ve babasının evine gelip kalıyordu.