Ünal Bolat

“Bu hikâyeyi babam bize anlattığında ağabeyimle ben bile babama şüphe ile bakmıştık...”

“Babam çok akıllı bir adamdı. Okumayı yazmayı öğrenmiş, elinden her zanaat gelirdi.”

“Amcanın elindeki poşet içinde resmî makamlardan gelmiş mektup ve dosyalar vardı...”

Onları ardından “âmin” diyerek yolcu ettikten sonra baktım ki rahatsızlığımdan da eser kalmamış...

“Zeynep’in gitmesi ailesini çok kızdırır bir türlü içlerine sindiremezler fırsat gözlerler...”

“Hanım Abla Zeynep’i göremeyince telaşa kapılır. Kadınlarsa görmediklerini söylerler...”

“Ama o sırada beklenmedik bir şey olur... Zeynep’in küçük kaynı Ahmet ayağa kalkar!..”

“O yıllarda bir kadının yalnız yola çıkması hem büyük ayıp sayılır hem çok tehlikelidir!..”

“Zeynep dağları görünce bir ah çeker. Gözyaşları billur taneleri gibi yuvarlanıp düşer.”

“Zeynep dışarı çıkarken biri koluna girer, öylelikle ayakta durabilir hale gelmiştir.”

“Sizde hiç mi merhamet yok. Ben koca istemiyorum, beni çocuklarımdan ayırmayın!..”

Ömer, “Eğer Bekir’in kızı Gülsüm olursa kabul ederim yoksa bu barışma olmaz” der.

“Zeynep kızı Gülizar ve oğlu Hayrettin’i giydirir. Atlara biner kayınbabayla yola çıkarlar”

“Yıl 1947. Araç yok, telefon yok, en yakın hastane Erzurum’da, o da 200 km mesafede...”

“Kocasının ardından Zeynep’in içinde bir şeyler kopar, iki damla gözyaşı döker.”

“Methedilmeyi her ne kadar sevmesem de herkese teşekkürler, Allah razı olsun...”

“Yaşar Abi’nin lokmaları boğazına diziliyor. Çayından son yudum alıyor, tadı kaçmış...”

“Buğday ve ona dayalı ihtiyacımız bedava karşılandı. Başka olumsuzluğunu görmedim...”

“İzzet amca yaşına rağmen dinçti. Zekâsı yerindeydi ve dolaşırken hareketleri canlıydı...”

“Ağustos başında gittiğimiz Zeytinburnu Millet Camii, sabah namazı tıklım tıklımdı...”