Yılmaz Öztuna

Koalisyon devam edecektir. Farklı felsefelerden gelen 3 partinin lideri, hükümeti bozmamak için bugüne kadar dikkate değer bir özen gösterdiler. Bundan sonra da göstereceklerdir.

En büyük dinî bayramımızın ilk gününde okuyucularımın keyfini kaçıracak şeyler yazmak istemem. Toz pembe şeylerden de bahsedemem. Zira vatandaşlarımın yüzde doksan dokuzunun, ekonomik krizin ağır baskıları altında bulunduğunu biliyorum.

Reformlar sancılı olur. Eğer vaktiyle ıslahı gereken ve artık dejenere hâle gelmiş kurumlar reforma sokulursa, sancı, acıya dönüşür. Reformdan hoşlanan bir toplum değiliz. Aksine, değişimi ne kadar geciktirirsek, rahat ve rehavetimizi o kadar uzatabileceğimize inanırız. Yönetenlerimize gelince, halkımızdan beterdir. Zira her değişimin, kendileri için risk taşıdığını bilirler.

İçinde yaşadığımız büyük ekonomik krizin 1. yıldönümü üzerinde konuşuluyor, yazılıyor. Biz de bugün bu konuyu ele aldık. Türkiye Cumhuriyeti tarihinin muhtemelen en hacimli finans (para) krizidir. Ülkemizin en büyük yargıcı ile ülkemizin fiili politikada bulunan en deneyimli siyasetçisi arasında -elden gönderilmesi gereken- küçük Anayasa kitabının hava yolu ile teatisi, krizi patlattı! Dünkü gazeteler bu olayın bize 50 milyar dolara mal olduğunu yazdılar.

50 yıl önce Yunanistan'la birlikte NATO'ya üye olduk. Tarihin gördüğü en büyük askerî ittifaktır. 1949'da kurulan teşkilâtın üyeleri ABD, Kanada, İngiltere, Fransa, İtalya, Portekiz, Hollanda, Belçika, Lüksemburg, Norveç, Danimarka ve İzlanda idi. 1955'te Almanya, 1982'de İspanya ile üye sayısı 16'ya yükseldi. 1999'da -eski Varşova Paktı üyeleri- Polonya, Macaristan ve Çek Cumhuriyeti alındı.

Bir sakarlık yapmadığımız takdirde Mart ayında Avrupa Birliği bizimle tam üyelik müzakerelerine başlama kararı alabilir. 2007 yılında Romanya ve Bulgaristan'la birlikte tam üye olabiliriz.

Avrupa Birliği İslâm Konferansı Örgütü'nün ortaklaşa İstanbul Forumu, Birleşik Amerika'nın Avrupa Birliği üzerindeki baskısını bir nebze olsun hafifletti. Avrupa Birliği'nin böylesine kapsamlı ikili bir foruma ihtiyacı bulunduğu ve bu ihtiyacın İslâm devletleri için de geçerliliği, taraflardan büyük sayıda dışişleri bakanının, Ankara'nın davetini kabûl etmesinden bellidir.

İstanbul Forumu'ndan güzel şeyler çıktı. Hem Türkiye, hem İslâm âlemi, hem Batı için... Sayın İsmail Cem ve ona tam destek veren Sayın Bülent Ecevit, tam puan aldılar. 10 üzerinden 10 diyebiliriz...

Birleşik Amerika, Avrupa Birliği ile İslâm Konferansı'nı bir araya getiren İstanbul Forumu'nu nasıl algılar? Washington'ın İsrail ve Irak politikalarına tepki şeklinde anlar mı? Hattâ Pax Americana'ya karşı bir Avrupa-İslâm ortak tavrı manasını çıkarır mı?

Bugün başlayan İstanbul Konferansı, önemli bir teşebbüstür. İslâm Konferansı'na üye ve Avrupa Birliği'ne üye yahut aday 71 devlet katılıyor. 40'tan fazlası dışişleri bakanı, diğerleri devlet bakanı ve aynı seviyede kişilerle iştirak ediyor. Fikir adamları da var. Türkiye, her iki örgüte mensup tek ülkedir.

Amerika bastırıyor. Saddam direniyor. Türkiye Başbakanı'nın mektubuna fiyakalı cevaplar veriyor. Muhtemel bir savaşta halkının uğrayacağı musibetler umurunda bile değil. Klasik diktatör tipinin olanca özelliklerini sergiliyor.

Olasılık kelimesi tehlike olarak değiştirildi. Ve Türkiye geniş bir nefes aldı. Olasılık denen musibet uydurmayı halkımız anlamıyor. Türkçe'si 'ihtimal'dir. İhtimal, halkımız için Arapça falan değil, Türkçe'nin Türkçesi'dir.

Bölücüler de, dini parti politikalarında kullanmak itiyadındakiler de uyum yasalarından faydalanmak istiyorlar. Bu gibi devlete ve demokrasiye zarar veren akımların demokratik hürriyetleri sömürmelerini önliyecek tedbirleri almak, her devlet gibi bizim de hakkımızdır.

Küreselleşme döneminde devletlerin politik ve ekonomik menfaat ve ilişkilerinin iç içe girmesindeki yoğunluk dikkat çekicidir. Hızlı olduğu derecede karmaşık, karmaşık olduğu kadar çok yönlü işleyen bu mekanizmanın içinde yer alamayan, bu yetenekten mahrum ülkeler, kendi hallerince yaşamaya devam ediyorlar.

Fikir hayatımızın kısırlığı malûmdur. Kitap, dergi, gazete satışları per capita (kişi başına) hesaplanırsa Türkiyemiz, Afrika ülkeleri düzeyindedir. Sebebi TV ile açıklanamaz. Zira Batı'da da TV çok yaygınlaştı. Ama gazete ve kitap tirajları düşmedi, yükselmeye devam ediyor. Okumayan millet şöhreti kazanmanın eşiğindeyiz. Muazzam bir geçmişe sahip Türk kültürü bocalıyor, geriliyor, üstelik gittikçe dejenere oluyor.

Deprem maalesef gene azîz vatanımızı vurdu. Karakışın ortasında... Bolvadin merkezli 6.0 büyüklüğündeki deprem, dün sabah saat 9.11'de yöreyi perişan etti. Konya'ya, Yalova'ya kadar duyuldu. Bir tatil gününün derin rehaveti içinde uyuyan, henüz uyanan, çayını yudumlayan vatandaşlarımız, felâketle yüz yüze geldi.

Bitmek üzere bulunan haftanın ağırlıklı gündemi, bankalar hakkında 3 maddesi Çankaya'dan dönen yasa ile, Türk Ceza Kanunu'nun mahut 159. ve 312. maddelerinin yeni şekli idi. Sonuncusu, bir müddet önce yapılan Anayasa değişikliklerine uyum sağlamak iddiasıyle yapılıyordu. Dolayısıyle asıl uyum, AB'nin Kopenhag kriterleri ile tesis edilecekti.

Başbakan Sayın Bülent Ecevit, bugün Bulgaristan'dan dönüyor. Kuzeybatı komşumuzun 10 yıl içinde nereden nereye geldiği bizi uyarması gereken bir oluşumdur. Bulgaristan, 1362'den 1908'e kadar Osmanlı imparatorluğunun bir parçasıdır. 1908'de bizden ayrıldı, bağımsız krallık hâline geldi. İlk kral Ferdinand, şimdi Bulgaristan başbakanı olan 3. ve sonuncu kral Simeon'un büyükbabasıdır. Meşrutiyet Türkiyesi genç devlete kurmay subaylarımızdan Ali Fethi Bey'i (Başbakan Fethi Okyar) orta elçi atamıştı. Onun yakın arkadaşı Kurmay Binbaşı Mustafa Kemal Bey de askerî ataşe idi.

Başkan Bush, yeni bütçede millî savunma için Kongre'den 379 milyar dolar istedi. Sanıyorum bu, tarih boyunca tek bir devletin en yüksek savunma bütçesidir. Tam bir savaş hâli bütçesi... Kiminle savaş? Milletlerarası terörle savaş... Halbuki bildiğimiz savaşlar, devletler arasında geçerdi.

Yunanistan 1 Ocak 1981 günü Avrupa Birliği'nin tam üyesi oldu. İspanya ile Portekiz'den (1 Ocak 1986) ve Avusturya, İsveç, Finlandiya'dan (bunlar 1 Ocak 1995) bile önce... Türkiye, daha birliğin çekirdek oluşumunda, 1959'da resmen adaylık temaslarına başladı.