Anlat Derdini Feridun Ağabey'e

Evet, Körfez ölüyor. “Körfez ölür mü?” ölür işte. Artık dayanacak gücümüz kalmadı. Sesimin çıktığı, haykırabildiğim kadar bağırıyorum ki Körfez ölüyor. Yalnız insanlar, hayvanlar, canlılar mı ölür? Doğa, bitkiler, tabiat, denizler, nehirler topyekûn tabiat ölüyor. Yıllardan beridir yazıyoruz, çiziyoruz, söylüyor haykırıyoruz...

Feridun Ağabey, evde babanın rolü nedir diye soruyor danışanlarım. Diyorum ki: Baba evde çocuklar için belli bir yaşa kadar rol modeldir. Bu süreçte baba dünyanın en güçlü insanıdır. En bilgilisidir. En sevgi dolu olanıdır… Bütün “en”ler baba ve tabii ki kendi alanıyla ilgili olarak da anne içindir.

“Farkında mıyız?” acaba? Zincir marketlerin bu kadar yaygın olmasından mıdır bilmiyorum. Bir bakıma kolaylık tabii ne ararsan var. Adım atmana, çile çekmene gerek yok. Her mahallede ve hatta mahalleyi bırakın köylerde bile artık zincir marketler var. "Üç harfli" marketler dedikleri her yeri kapladı artık. Bırakın küçük esnafı, orta esnaf bile bitti. Üniversiteler gibi nereye varacak sonu acaba? Tabii eskisi gibi ucuz falan da değiller hani. Mantar gibiler, her yerdeler, su vermeye de gerek yok. Susuz yetişebiliyorlar!..

“Ebeveynlere çağrı: Okullar açılıyor, görmeyen çocuk öğrenemez. Her üç çocuktan birisinin gözleri bozuk ve görme testine ve muayeneye ihtiyacı var.

Sınavlar, sınavlar... Her yerde her yaşta her seviyede sınavlar var. Hatta sınavlar için dershaneler gibi ÖSYM gibi kökleşmiş kurumlarımız var. Ömrümüzün her safhasında sürekli sınav oluyoruz. ÖSYM’nin sınav takvimine bir baksanız ikrah getirirsiniz. Ben burada herkesi ilgilendiren birkaç tanesine değineceğim hepsini değerlendirmeye kalksak ömür yetmez.

Feridun Ağabey, sabah saat 09.00’da postacı kapımı çaldı. Sarı bir zarf tutuşturdu elime. “Bu nedir?” dedim. “Beyefendi 31’inci icra dairesinden” dedi. Zarfı açtım baktım: “İstanbulpark 53 Bornova Yediemin Otoparkı"... Adrese gittim. İstanbul’a taşınmış. Motosikletim 2006 senesinde kaybolmuştu. Polis bana teslim etmek yerine tutup yedimin oto parkına göndermiş. Yediemindeki kimse veya kimseler 2006’dan ta 2023 yılına kadar beklemiş, haber veren olmadı. Motosikletimi İstanbul’a götürmüş ismi sizde mahfuz "Park 53" otopark işletmecisinden şikâyetçiyim. 18 yıl bekleterek âdeta aracımı gasbetmiş gibi haber vermeyip sonra da yediemin sıfatıyla icraya vererek her an kapıma icra gelecek hâle getirmiştir...

Feridun Ağabey, ileride bize açacağı zararı ister bilerek olsun ister bilmeyerek ovalarımız, verimli tarlalarımız imara açılarak tarım alanlarımız her geçen gün daralıyor. Orman yangınları yetmezmiş gibi bir de kontrolsüz kesim ve bakımsızlık vb. ağaçlarımız kurutularak, dağlara HES’ler yapılarak ormanlık alanlarımız yok oluyor. Yer altı madenlerimiz büyük bir oranda yabancı işletmecilerce çıkartılır oldu. Hormon, GDO, NBŞ (nişasta bazlı şeker) MSG (monosodyum glutamat, Çin tuzu) hayvanlara zararlı yem içermeyen gıda neredeyse kalmadı. Evlerdeki otomatik makineler, taşıtlar nedeniyle sedanter (hareketsiz) yani fiziksel aktivitelerin neredeyse hiç olmadığı bir hayat formuna geçtik. O kadar ki tembellik denilen hâlin bile ne olduğunu unuttuk. Spor yapmayı ayrıcalıklı bir etkinlik diye düşünür olduk. Bağımlılık yapan maddeler, ilaçlar, haplar neredeyse her yerde serbestçe satılır oldu. Ülkenin dörtte biri neredeyse yabancı sigaralarla hem ekonomik olarak oralara kaynak aktarmak hem kendi sağlığını berbat etmek için içiyor da içiyor...

“Feridun Ağabey, son günlerde Diyanet İşlerimizle ilgili başkanından vaizine, imam hatibine kadar mütemadiyen yıkıcı eleştiriler, itibarsızlaştırma furyası sorumsuzca devam ediyor. Bu da biz Müslümanları derinden üzüyor. Burada maksat üzüm yemek mi bağcıyı dövmek mi siz okuyucularımın kanaatine bırakıyorum. Benim kanaatim doğrudan İslamiyet’e yapamadıkları saldırıyı, din adamları üzerinden yapıyorlar. Yani bağcıyı dövmek isteyen zavallılardır. Belki bir iki ferdî maksadı aşan konuşma olmuştur ama genel olarak verilen bilgiler ve fetvalarda fetvayı verenler kendi kişisel görüşlerini, fikirlerini değil dinimizin emir ve nehiylerini söylemektedir. Diyanet de bunu insanlara anlatmakla görevlidir ve yaptığı da kendi görevini icra etmektir. Bunda anormal olan ne vardır? Bu kurum zaten bunları müminler için anlatır ve müminler de bu bilgilendirmelerden rahatsızlık duymaz. Bunları kabul edip etmemek kişinin inancıyla alakalıdır ama eleştiri yapmış olmak için dinî bilgisi olmadan dine inanmadan, müminlerin inancını hiçe sayıp kendine göre eleştiri yapanlar ya cahilce eleştiri içindedir ya da art niyetli olarak eleştirmektedir. Bu benim sade Müslüman bir Türk vatandaşı olarak tamamen kendi fikrimdir. Değerlendirmemi kimse öteye beriye çekmesin diye şimdiden belirtiyorum. Saygılarımla.”

“Merhabalar. Köşe yazınızı okudum berberde sıra beklerken. Yeni altın yatırımı yapan bir yatırımcı olarak yazıyorum. Aslında okuyucunuz Ali Özdemir gibi düşünüp borsaya, belirlediğim 13 tane şirkete yatırım yaptım ancak %20 civarı bir kayıp ve kaybolan 1,5 sene oldu. Şirketler kâr açıklarken %100 üzerinde hisse sürekli düşüşte. Düşüncemiz, firma paramızı değerlendirsin firma da kazansın; ortağı olalım biz de kazanalım, faize bulaşmayalım. Ancak herkes faizde altında para kazanırken biz mevcuttan %20 kaybettik. Bence okuyucunuz yazısında bundan da bahsetmelidir. Borsada dönen oyunlardan ismini yazmaya gerek yok yabancı bir büyük bankanın yaptığı satışlar açığa yapılan satışlar kâr ettiği halde kârını paylaşmayan şirketler, yatırımcısını üzen bir Türk borsası. Sonuç borsadaki paramızı çektik ve güvenli bir liman olan altına yatırım yaptık. Bu arada asla başka bir ülkenin para birimine yatırım yapmadım yapmam da. Hiç dolarım olmadı avrom olmadı.

Feridun Ağabey, fıkra bu ya, bir adam maaşını çektikten sonra kalabalık bir otobüse binmiş. Bir hırsız da kalabalığı fırsat bilerek adamın maaşını çalmış. Otobüs muavini ücretleri istediğinde adamcağız elini cebine atmış ama parayı bulamamış.

Eline para geçiren çoğunluk kitle tamamen ölü yatırım; dövizlerimizin yurt dışına gitmesine sebep olan altına hücum ediyor. Çevrenizdeki kuyumcu dükkânlarına bir bakın her daim kalabalık olduğunu göreceksiniz. Son 1 hafta içinde artık çağ dışı kalmış bir geleneğimizden dolayı 10 kadar kuyumcu dükkânına girdim. Her yerde aşırı süslenmiş, kişisel bakımını zirveye çıkarmış yapmacık samimiyet tavırları içinde olan nicelerine rastladım. 10 – 15 metrekarelik dükkânlarda bile 5-10 personel çalışıyordu (?) Buralarda altın, gümüş, pırlanta alım - satımı yapan kişilere asla fiş, fatura verilmedi. Oralarda tomar tomar paralar el değiştiriyordu. Bu işin ayrı bir boyutu. Öte yandan her eve kilo kilo altın koysak zerre kalkınamayız. Bir ülke gıda, tarım, endüstri, yazılım, otomotiv, gemi, uçak, elektronik ile ilgili mallar üreten fabrikaların üzerinde yükselir. Altından vazgeçersek ekonomiye 500 milyar dolarlık bir kaynak girişi olacaktır. Aşırı süslü, pahalı avizeli kuyumcu dükkânlarında çantalar içinde avuç avuç döviz alış-satış işlemleri olduğunu da gözlemledim. Hâl ve tavırlarından gelir düzeyi yüksek ve şehirli orta yaşlı tipler âdeta ülkeyi batırmak için habire altın ve döviz almakla meşguldüler.

Sayın Feridun Ağabey, öncelikle bu sütunlarda halkın dertlerini dile getirdiğiniz için çok teşekkürler gönderiyorum. Ben 40 senedir Türkiye gazetesi abonesiyim. Bu gazetenin halkın düşünce, duygu, dert ve sorunlarına ilgi duyması beni gazetenin tiryakisi yapan önemli etkendir.

“Feridun Ağabey merhaba. Erzincan'ın Refahiye ilçesinde sözleşmeli öğretmen olarak görev yapmaktayım. Ek dersler konusunda sürekli sıkıntı yaşıyoruz. Öyle ki sıkıntı yaşamadığımız ay olmadı diyebilirim. İlçe Millî Eğitimle irtibata geçtiğimizde aklımızla alay edilen açıklamalar alıyoruz. Ağabey ek derslerimiz hiçbir zaman düzenli ödenmiyor. Ay sonu geldiği hâlde düşünün ki bu ay hâlâ ek dersimiz yatırılmadı (ayın ikinci yarısı olmuş) ve bu durum her ay tekerrür ediyor. Aradığımızda 'bugün, yarın' şeklinde oyalama cümleleri alıyoruz. Bunun sebebiyle ilgili edindiğim duyumları bir devlet kurumu olduğu için buradan yazmayacağım. Ayrıca ek derslerimiz bazı aylar eksik yatıyor. Bu durumla ilgili yasal yollara başvurduğumuzda tehditvari bir üslupla karşılaşıyoruz. CİMER, dilekçe gibi durumlar çözüm olmuyor. İş yine onlarda kilitleniyor. Buradan Millî Eğitim Bakanlığına seslenmek istiyorum: 

Merhaba Feridun Ağabey... Köşenizde yazısı yayınlanan Sn. Özdemir'in eğitime dair yazdıklarını hiç tutarlı bulmadığımı belirterek başlamak ve verdiği örnek isimlerin dediklerine tamamen karşı olduğumuzu söylemek için yazıyorum:

“Sayın Hocam, son zamanlarda doktor intiharlarını sık duymaya başladık en son Dokuz Eylül Üniversitesi ve geçtiğimiz aylarda 18 Mart Üniversitesinde ismi sizde mahfuz asistan hekimlerimiz canına kıymıştı. Daha gerilere baksam nice hekim sayabiliriz.

Feridun Ağabey, her gün dünya genelinde binlerce küçükbaş ve büyükbaş hayvan insanların beslenmek için kesiliyor. Bir ticari sektör için binlerce kelebek öldürülüyor. Hastalık yayılmasın diye sivrisinekler öldürülüyor. Doğada ticaret için, kurt, ayı, yaban keçisi, tilki, sansar, aslan, kaplan vb. öldürülüyor. Denizde milyonlarca balığın her çeşidi öldürülüyor. Bu hayvanların yaşama hakkı yok ama başıboş sokak köpeklerinin var öyle mi? Veya şunu mu diyelim, bir hayvan diğerinden çok daha değerli veya biri diğerinden daha az mı değerli?..

Mütevazı yerli aracımın hararet göstergesi 1-2 km yol gitsem bile en yüksek değeri gösteriyordu. Web üzerinden hararet müşiri (sıcaklık algılayıcı) fiyatlarına baktım. 200-350 TL arası fiyatlarla satış yapan yerler buldum.

İslam tarihinde ezan ve minarenin ayrı bir yeri vardır. Ezan da minare de İslam’ın en mühim sembolüdür. Yabancı bir beldeye ilk gidildiğinde hemen o beldenin minaresine bakılır eğer minare varsa işte burası bir Müslüman belde olduğu kolayca anlaşılır. Minareye, Müslüman Türk tarihinde, diğer Müslüman milletlerden daha çok önem verilmiştir. Tarihimizde bugüne kadar yapılan minareler ortadadır. Mesela Sultan Ahmet Camii, Süleymaniye, Selimiye camilerinin üç şerefeli minareleri hâlâ da turistlerinin hayranlıkla gezip ziyaret ettikleri yerlerdir. Minarede müezzinin o yüksek küçük yuvarlak balkona çıkıp ezan-ı şerifi okuduğu için oraya "şerefe" ismini vermişler, yani ezanla şereflendi bunun adı "şerefe" oldu.

Feridun Ağabey, yakında yaşadığımız bir vakayı sizin aracılığınızla başta devlet yetkililerimiz olmak üzere ilgili birimlerin ve vatandaşlarımızın bilgi sahibi olması için paylaşıyorum...

Feridun Ağabey, bir arkadaşımın gönderdiği paylaşımı sizin aracılığınızla okuyucularımıza sunmak istiyorum. Dünyada hâlen iyi insanların var olduğunu görüp sevindiğim bu güzelliklerin ne kadar çok kimse tarafından öğrenilirse o kadar iyi olduğunu düşünüyorum. Diyor ki Balat’ta dükkân sahibi olan Necibe Hanım: