Fuat Bol

Evet... Ahbap-çavuş ilişkisine ne olmuştu da; işler eskisi gibi 'emir-komuta' dahilinde gitmedi; gitmiyordu ve evet; öyle anlaşılıyor ki, bundan böyle de gitmeyecektir?!.

Demokrasi, halkın idaresi değil miydi? Peki, bu 'vesayet' neyin nesidir; demokrasi ile bağdaşır bir tarafı var mıdır? Bir ülkede demokrasi ya vardır ya da yoktur. Demokrasi varsa, orada 'vesayetten' bahsedilemez. Bahsedilirse; bizdeki gibi olur ve o demokrasi değil; demokrasicilik oyunu olur.

Dünkü makalemizde bir kısım medyamızın; olay ve hadiseleri veriş ve değerlendirmesindeki sorumsuzluğuna değinmiş ve bu durumun topluma nelere mal olacağına işaret etmiştik. Medya mensubu olarak, öncelikle iğneyi kendimize batırmıştık.

Çok önemli bir kamu görevi olan gazetecilik; en az önemi kadar sorumluluk gerektiren bir meslektir. Demokratik idarelerde; gazeteciliğin iki ana unsuru olan haberin kutsallığı ve yorumun hürlüğü esas alınmıştır. Dikkat edilirse habere kutsallık izafe edilmiştir. Dolayısıyla; haberin olmazsa olmazı gerçekliğidir ve yalanla taban tabana zıttır.

Bugün; içeride ve dışarıda haklı-haksız ne tür ithamlara maruz kalıyorsak, bilmeliyiz ki, bu durum başımıza gerçekleri gizlemekten geliyor.

Menderes Ailesi, Türk demokrasi tarihinin kilometre taşlarından başlangıç hanesini teşkil eder. Milletçe; bu zeybek aileye çok şey borçluyuz. Zira onlar aile boyu, milletimizin hürriyet ve kalkınması için canlarını feda etmişlerdir.

AK Parti kurulduğu günden beri birileri onun parçalanmasını dört gözle bekliyor; bunun için de akla hayale gelmedik senaryolar üretiyorlar. Bu birilerinin kimler olduğunu sormayın. Kimler ülkede kaos ve karanlık istiyorsa onlar.. Zira, bu tipler; AK Parti iktidarlarına kadar hep kaostan ve karanlıktan istifade edip köşe oldu!

Her millet kendi büyüklüğü ile övünür. Gerçekte, bu büyüklüğü hak ediyor mu; işte, bunun kararını kendisi değil başkalarının vermesi lazım. Tıpkı; ben şerefliyim demekle, şerefli olunmayacağı gibi... Onu da başkalarının tespit edip söylemesi gerekir.

İstiklal Mahkemeleri deyince burada bir parantez açmak lazım. Bu mahkemelerde yargıçlık yapan Ali'lerden birinin oğlu olan Altemur Kılıç'a; babasının hukuk nosyonu olup olmadığını sorduğumda şu tipik cevabı vermişti:

Üstad Necip Fazıl'ın yerinde tespiti ile Atıf Hoca, son devrin din mazlumlarından; onların onlarcasından, yüzlercesinden sadece bir tanesi.. Atıf Hoca aydın din adamı kişiliği ile; başta İstanbul'daki Padişah olmak üzere yerli ve yabancı ilim ve devlet adamlarının dikkat ve hürmetini celbetmiş abide şahsiyetlerden.

Türkiye'mizin hudutlarında, birinin yangını bitmeden diğerinde başlıyor. Irak müdahalesine fiilen katılmamamıza rağmen, başta terör belası olmak üzere, hâlâ zararlarını ağır şekilde görmekteyiz. Onun sıkıntıları bitmeden bu kez; en uzun kara sınırına sahip olduğumuz Suriye'de iç kargaşa ve kalkışma hareketleri baş gösterdi.

Teknolojinin baş döndürücü bir hızla gelişmesi sonucu, son model iletişim araçları dünyanın dört bir yanında en ücra köşelere kadar yayıldı. Artık, insanın insana; başkalarından habersiz zulüm yapmasının imkânı kalmamıştır.

Başbakan Tayyip Erdoğan'ın özür dileyen bu onurlu çıkışını Dersimli Kemal Kılıçdaroğlu; Ermeni diasporası ağzıyla konuşmak ve milletin arasında kin ve nefret tohumları ekmek olarak nitelendirdi. Kılıçdaroğlu'nun bu yaklaşımını başta Dersimliler olmak üzere, aklı başında olan herkes yadırgadı ve doğrusu herkese pes dedirtti.

Özrü kim diler; kimden ya da kimlerden diler? Özrü, kabahat işleyen suçlular, mağdur ettiklerinden ya da onların kanuni temsilcilerinden diler. Peki, tüzel kişilik olan devletler de özür diler mi; yahut dilemeli mi? Suçu işleyen devletse, elbette dilemelidir. Geçmişte işlenmiş devlet suçlarının özrünü de, devletlerin devamlılık arz etmeleri hasebi ile bugünkü yöneticiler diler.

Eğitim sistemimizi yalan söyleyen tarih üzerine bina ettik ve oluşturduğumuz zulmetten hayırlar umuyoruz! Dünya üzerinde okulları ile kütüphaneleri birbirini nakzeden; nesillerini, sokağı ile okulu ayrı istikametlere yönlendiren bizden başka bir ülke var mıdır?

CHP, isminde halk sözcüğü olmasına karşın, oldu olası; halka karşı olmayı ve 'halka rağmen'ciliği ısrarla sürdürmeyi maharet bilmiştir. 'Kırk yıllık Yani, olun mu Kani?' kabilinden aynı aymazlığı; çok şeyler vehmedip sükût-u hayale uğradığı 'Dersim' asıllı genel başkanı döneminde de sürdürüyor. Halbuki Kılıçdaroğlu 'yeni CHP' vadederek gelmişti.

Kürtlerin yabancılara taşeronluk yapması yeni değil; Osmanlı gününden beri Türklüğün düşmanları tarafından kullanılıyorlar. Her seferinde; limon gibi sıkılıp sıkılıp bir kenara bırakıldılar. Hiçbirisinden ibret alınmamış olacak ki, hiçbir şey olmamış gibi yeniden başladılar. Ve, bu manasız savaşı 30 yıla yakın aralıksız sürdürmekteler.

Ülkemiz deprem kuşağında bulunuyor. Kısa aralıklarla irili ufaklı depremlere şahit oluyoruz. Sadece Cumhuriyet devrine göz attığımızda bile; deprem fay hattı üzerinde olup da ülkemizde yıkılmadık yer kalmadı. Hepsinin ardından yalnızca, ahlanıp vahlanıp sızlandık. Ateş, daima düştüğü yeri yaktı; ülke çapındaki bu büyük probleme hep seyirci kaldık.

Dünya coğrafyasına bakıldığında, İslam âleminin işgal etmiş olduğu toprakların insanlığın iştihasını kabartacak yerler olduğu görülür. Zira en mümbit araziler buralardadır ve bu topraklar ziyadesiyle dünya enerji kaynaklarını barındırmaktadır.

Terör ve depremin gölgesinde buruk bir bayram daha idrak ettik... Mübarek Kurban Bayramınızı tebrik ederken, sizlere; Kuss bin Saide'nin Peygamberimizin geleceğini müjdelediği, beşer kelamının şahika noktalarından olan meşhur hutbesini, Cevdet Paşa'nın kaleminden sunuyorum: