Fuat Bol

Dünyanın çeşitli ülkelerinde "halka rağmen" siyaset yapılmaktadır. Bizde, "halka rağmen" siyasetin yegane temsilcisi CHP'dir.

Bir insanın, bir cemiyetin veya bir devletin kendine yapabileceği kötülüğü hiçbir yabancı güç bunlara yapamaz. Hasbelkader, toplumun önünde bulunan insanların (gazeteci, siyasetçi, sanatçı, iş adamı vb.) hata yapma lüksleri yoktur. Bunlar, kendi işlerinde başarısız olsalar, öyle ziyadesiyle eleştirilip yerden yere vurulmazlar. Hatta çoğu kez, onların bu halleri görülmeyebilir de. Ama, hata yaptıkları zaman, bu durumları derhal fark edilir ve hiçbir zaman bedelsiz bırakılmazlar. Yani, hatalarının bedelini mutlaka öderler.

Bir siyasi lider veya onun yönettiği hareket, bütün kesimlerin eleştiri oklarına hedef oluyorsa, bu siyasi liderin ve aynı hareket içinde yer alan diğer insanları bütün bu kesimleri suçlayacaklarına; bir an olsun durup kendilerine (söylem ve eylemlerine) bir bakmaları gerekmez mi?

Elbette demokrasilerde muhalefetsiz olmaz. Ama hangi muhalefet? Bizdeki muhalefet anlayışı, tek kelime ile "yıkıcı" olup, iktidarın her ak dediğine kara demeyi marifet bilir. Bununla yetinse, muhalefet görevini yapıyor dersiniz. Bizde hiç de öyle değil; muhalefet, tek parti devrinin dayatmalarına alıştığından, aynı alışkanlıklarını 2008 Türkiye'sinde de sürdürmek ister.

Tuzla'da, tek bir tersanede bile toplu iş sözleşme yetkisi bulunmayan mahut sendika 16 Haziranda genel grev (!) ilan ediyor. Bir kısım medyamız da buna, maalesef çanak tutuyor!

On bir aydır TBMM'nin çatısı altındayız. Geceli gündüzlü çalışarak onlarca kanun çıkardık. Bunlardan birçoğu Anayasa Mahkemesi tarafından ya tamamen veya kısmen iptal edildi. Anayasa Mahkemesi'nin hiç yetkisi olmadığı halde bazı kanunların yürürlüğünü durdurdu.

Bir vakitler (1950 öncesi-İnönü devri), Meclis'in duvarında; "Egemenlik kayıtsız, şartsız milletindir" asmamıza karşın, yapmış olduğumuz seçimlerde (1946 seçimleri), "Açık oy; gizli tasnif!" kararı alabiliyorduk. Böylesine anti demokratik bir ortamda yapılan ve buna rağmen kaçırılan ve imha edilen sandıklar sonucunda bile seçimi Demokrat Parti kazandı ama, kazanan CHP diye ilan edildi! Öyle ya; gizli tasnif vardı! Kim, neye itiraz edebilirdi ki?

AB ile maceramız üzerinden neredeyse yarım asır geçti. Geçen bu süreç, çoğu inişli çok azı (Özal devri) çıkışlı bir manzara arz etti. Öyle zamanlar oldu ki, bazen, sağdaki, soldaki ve ortadaki partilerin hemen hepsi bir ağızdan AB için "tu-kaka!" dediler.

Güneydoğu insanımız, çeyrek asırdır normal yönetime susamıştır. Terörün azdığı 1983 senesinden bugüne zecri tedbirler altında çetin bir hayat mücadelesi veriyor.

CHP, yalnızca Türk siyaseti için değil dünya siyaset tarihi için derin bir laboratuvardır. Kendisine "Milli Şef" sıfatını takan müteveffa İsmet İnönü'ye, "... Çok partili siyasi hayata geçeceksin!" dış telkini yapılınca, 1946 seçimlerini bu şekilde yapmak zorunda kaldı.

Türkiye, ne vakit ayaklarının üzerine doğrulmaya yeltense darbelere maruz kalır! Dün, böyle oldu; bugün de aynı şey gerçekleşmekte!

İçeride ve dışarıda Türk'ün (Türk'ten kasıt, Cihan Devletimizin, ardında bıraktığı tüm topluluklardır. Bu kavram, asla ırkî manada düşünülmemelidir!) yükselmesinden ürken ve bu yüzden uykuları kaçan uslanmaz düşmanının "Türk"e biçmiş olduğu kefeni onu ne oldurmak ve ne de öldürmektir!

Demokrasilerde muhalefet, en az iktidar kadar önemlidir. Demokrasiye geçtiğimiz 1950 yılından beri ne çektiysek sorumsuz muhalefetten çekmekteyiz!

Siyasi partiler, demokrasinin vazgeçilmez unsurlarıdır. Yani, olmazsa olmazlarıdır.

Kutlu fethin 555. yıl dönümünü idrak ediyoruz. Fatih Sultan Mehmed Han, İstanbul'u (Doğu Roma'yı) fethettikten sonra "Roma Kayseri" unvanını almıştı. Zaten kendisi, şarkla garbın büyüklerini bir araya getiren ve her iki kesimin takdir ve teveccühlerine mazhar olan ender devlet ve siyaset adamlarımızdandır.

Elli seneyi aşkın olan demokratik hayatımıza bir bakın, devamlı surette siyasetçiyi biçtik ve siyaseti akamete uğrattık.

Tuzla Tersanelerinde 9 ayda 23 kişi iş kazası sonunda hayatını kaybetti.

Tuzla Tersanelerindeki ölümlü iş kazaları, maalesef artarak devam etmektedir.

Biliyorsunuz sevgili okuyucularım; AK Parti hakkında açılan kapatma davasından sonra ortalık toz-duman oldu! Bir kısım açgözlüler yüzünden bir gecede pirincin fiyatı 3, 4 misline çıktı.

Başbakan Tayyip Erdoğan'ın şahsında; onun başında bulunduğu hükümete ve genel başkanı olduğu AK Parti'ye karşı, âdeta batarya ile ateş edercesine ne denli kesif, acımasız ve imha etmeye yönelik bir muhalefet yapıldığı cümle âlemin malumudur...