M.Ali Özbudun

Haber şöyle: -Berlin Duvarı'nın yıkılışının yıldönümü dolayısıyla çeşitli etkinlikler düzenlenecek. Hatırlayalım..

Sütten ağzı yanan, yoğurdu üflüyor.

Geçen hafta, İstanbul'da düzenlenen IMF ve Dünya Bankası seminerlerinin bazılarına katıldım. Toplantılar, akademik fantezilerimizi tatmin etmek açısından fevkalade yararlı oldu.

IMF ve Dünya Bankası, "Bretton Woods İkizleri" diye anılıyor. İkisi de Bretton Woods Konferansı'nın ürünü. Doğum, 1944 yılında ABD'nin New Hampshire eyaletinin Bretton Woods kasabasında, sezaryenle gerçekleşmiş. Önümüzdeki hafta, yıllık toplantıları için İstanbul'a geliyorlar. IMF'nin gündemi belli. Ağırlıklı olarak, "küresel resesyonun sebepleri, etkileri ve sonrası" tartışılacak.

Düştük yollara.. Önümüzdeki kamyonun arkasında, silinmeye yüz tutmuş bir yazı dikkatimi çekiyor. Heceleyerek okuyorum: -Suskunluğum cehaletimden değil, asaletimdendir Ah, diyorum..

Hayretle ve dehşetle izliyorum. Helikopterler uçuşuyor. Çok önemli ve çok stratejik(!) bir açıklama yapılıyor: -Metrekareye şu kadar yağmur düştü...

Cevap mı? Bu sorunun her zaman doğru ve geçerli bir tek cevabı yok, elbette. Madalyonun iki yüzü var. Bir yüzünü, Üzeyir Garih'ten dinlemiştim.

Geçenlerde, alternatif iktisat politikalarını tartışmayı amaçlayan bir toplantıya katıldım. Toplantı, iş âleminin seçkin temsilcileri tarafından bir "yakınma ve ağlama" seansına dönüştürüldü. Ne mi yaptılar? Bol bol eleştirdiler, garibanizmin cazibesinden yararlanmayı da ihmal etmediler.

1990'lı yılların başları.. Bir öğretim üyesi, dönemin başbakanına kapsamlı bir rapor sunar. Raporda, ülkedeki sosyal sınıflardan dem vurur. Dahası, "anayasal devlet" ile "anayasalı devlet" arasındaki farka dikkat çeker. Bir takım resmi tabuları, tartaklamak ve sorgulamak cüretinde bulunur. Gün gelir, beklenen görüşme gerçekleşir.

Sıkıntılı bir günün akşamında eve dönüyorum. Yolumun üzerindeki internet kafenin camında bir yazı: -FORMAT ATILIR Hani derler ya, cuk oturdu. Aynen öyle.. Bir an gülümsedim. Galiba benim de formatlanmaya ihtiyacım var, diye düşündüm. Hayat, hepimizi törpülüyor. Formatlanmak elzem. Bireysel planda durum böyle.

Dolar düştü. Şikayet başladı. Farkında mısınız? Biz bu filmi çok gördük.

2009'un ilk çeyreğinde, yüzde 13.8 küçüldük. Doğrusu, sürpriz olmadı. Olup biteni defalarca yazdık. Küresel resesyonla birlikte, iç ve dış talep daraldı. Kredi ve portföy kanalından gelen olumsuzlukların da etkisiyle, büyüme negatife döndü. Özellikle sanayi sektöründe, üretim ve istihdam kayıpları oluştu.

Ne oluyor? Ne olup bittiği, son derece açık. Kavganın hedefi belli. Taraflar, dümeni ele geçirmeye odaklanmış durumda. Bizim gibi ülkelerde iktidar mücadelesi, dümeni ele geçirmek ve başkasına kaptırmamak anlamına geliyor.

Eskiden işler farklıydı. Yasama, yürütme ve yargıdan başka, bir şey daha vardı. Adıyla sanıyla..

Öğrendiğimize göre, IMF'ye lâf anlatmak mümkün değilmiş. IMF ne diyormuş?

-Mücessem bir ahmak! Rahmetli Necip Fazıl birine öfkesi kabardığında, böyle derdi. Öfkesi arttığında, ilave ederdi: -Mücessem ve müşekkel bir ahmak! Sevmediği bazı insanlardan, "hamakat numunesi" diye bahsederdi. Necip Fazıl, sadece bireysel tozutmalara değil, her türlü "jakoben ve vesayetçi" ahmaklıklara da tepki verirdi. Nasıl mı?

Duydunuz mu? Finansal kapitalizmi kurtaracak bir "adam" aranıyormuş.. (Feministlerin kulağı çınlasın!) Bakalım bulabilecekler mi?

Adam, akıl hastanesini geziyormuş. Kafeteryada oturan hastalardan birine sormuş: -İçeride kaç kişisiniz?

Yakıştırmak önemlidir. Becerebilene, ne mutlu.. Kapitalizmi nitelemek için, pek çok şey yakıştırılmıştır.

Yaz, hasat mevsimi.