Mehmet Oruç

Resûlullah Efendimiz bir hadîs-i şerifte buyurdular ki, "Allahü teâlâ Mûsâ aleyhisselama Tevrât'ta vahyetti. Muhakkak hatâların anası üçtür. Kibir, hırs ve haset. Onlardan altı hatâ dahâ doğdu. Tamamı dokuz oldu. O altı hatâ; Tokluk, uyku, rahatlık, mal sevgisi, övünme sevgisi ve reîs olma sevgisidir."

Bir defasında Hazret-i Osman İslâmiyeti tanımakla yeni şereflenmiş bir topluluğa şu nasîhatta bulundu: "Ey insanlar! İçki içmekten sakının. Çünkü, şüphesiz ki içki, bütün kötülüklerin anasıdır.

Ebû Hureyre hazretleri rivâyet etmiştir. Resûlullah Efendimiz buyurdular ki: "Allahü teâlâ, yedi kimseyi, Arş-ı azîmin gölgesinde o günde gölgelendirir. O gün Arş-ı azîmin gölgesinden başka gölgelenecek yer olmaz. Yalnız Arş-ı azîmin gölgesi olur. Bunlar:

Resûlullah Efendimiz buyurdular ki: "Altı şey, altı mahalde garîbdir. Mescidler, içinde namaz kılmayan kavim arasından garîbdir. Okumayanlar arasında Kur'ân-ı kerîm garîbdir. Kur'ân-ı kerîm, fısk işleyenler yanında garîbdir. Kötü huylu, zâlim kocanın elindeki sâliha kadın garîbdir. Kendini dinlemeyen kavmin arasındaki âlim garîbdir. Kötü huylu kadının elindeki sâlih zevc garîbdir."

Ülkemizde gösterilen bazı tepkileri ve tepkisizlikleri, duyarsızlıkları anlamak mümkün değil. Örneğin toplum için zararı tartışılmayacak kadar açak olan içkiyi, zinayı bırakın yasaklamayı sınırlama getirilmeye kalkışıldığında bile fevkalade bir tepki ile karşı karşıya kalınıyor.

Resûlullah Efendimiz buyurdu ki: "Eğer böyle olmasa idi, yani Allahü âlem, bu şehâdete mağrûr olup, ibâdete ve tâate tembellik edip, gevşek davranmasalardı, beş kimseye şehâdet ederdim ki, muhakkak onlar Cennet ehlindendir.

Resûlullah Efendimiz, bir hadîs-i şerifte buyurdular ki: "Her kim beş nesneyi hakîr ve hor görse, beş nesneden mahrûm olur. Bir kimse ulemâyı hakîr görse, dinden mahrûm olur ve dinine ziyân eder. Bir kimse ümerâyı [âmirleri] hakîr görse, dünyadan mahrûm olur.

Resûlullah Efendimiz bir hadîs-i şerifte buyurdular ki: "İki haslet [özellik] vardır ki, o ikisinden efdal birşey yoktur. Allahü teâlâya îmân getirmek. Müslümanlara faydalı olmak." Hazreti Ebû Bekir'den rivâyet olunmuştur: "Bir kimsenin azıksız kabire girmesi, gemisiz denize girmesi gibidir." Hazreti Ömer buyurdu ki: "Dünyanın izzeti mal iledir. Âhiretin izzeti amel iledir." Hazreti Osman buyurdu ki: "Dünya gammı kalbe zulmettir. Âhiret gammı kalbe nûrdur." Hazreti Ali buyurdu ki: "Bir kimse ilim talebinde olsa, Cennet de onu taleb eder. Bir kimse ma'siyyet talebinde olsa, Cehennem de onu taleb eder."

Dört Büyük Halife'nin Cenab-ı Hakkın nezdindeki kıymeti Ma'lûmdur. Alemin yaratılışında da bu dört sayısının ayrı bir önemi vardır. Her ikbâl her salâh ve seadet, çok ve az, Allahü teâlâ âlemde halk etmiştir. Cenab-ı Hak, ikbâl ve saadetin aslınını ve beyanını dört şeyde koymuştur. O cümlenin hudûdunu ve sayısını Allahü teâlâdan gayri kimse bilmez. Lâkin bilinen, meşhur olan bazılarını sayacak olursak:

Dört Büyük Halife'nin Cenab-ı Hakkın nezdindeki kıymeti malûmdur. Âlemin yaratılışında da bu dört sayısının ayrı bir önemi vardır. Her ikbâl her salâh ve saadet, çok ve az, Allahü teâlâ âlemde halk etmiştir. Cenab-ı Hak, ikbâl ve saadetin aslını ve beyanını dört şeyde koymuştur. O cümlenin hudûdunu ve sayısını Allahü teâlândan gayri kimse bilmez. Lâkin bilinen, meşhur olan bazılarını sayacak olursak:

Dört Büyük Halife'nin Cenab-ı Hakkın nezdindeki kıymeti Ma'lûmdur. Âlemin yaratılışında da bu dört sayısının ayrı bir önemi vardır. Her ikbâl her salâh ve saadet, çok ve az, Allahü teâlâ âlemde halk etmiştir. Cenab-ı Hak, ikbâl ve salâh ve saadetin aslını ve beyanını dört şeyde koymuştur. O cümlenin hudûdunu ve sayısını Allahü teâlâdan gayri kimse bilmez. Lâkin bilinen, meşhur olan bazılarını sayacak olursak:

Her sene, bu gece sokaklarda sızıp kalan sarhoşları toplamak için zabıta alarma geçer. Bu sene başka bir teşkilat daha alarma geçmiş bir haftadır.

Süleymân bin Zekvân adında, zâhid, derecesi çok yüksek, tatlı bir kimse var idi. O der ki: Benim bir komşum var idi. Müfsid ve aşağı bir kimse idi. Gündüz pazarda olurdu. Gece gelir şarap içerdi. Bana çok cefâ verirdi. Âciz oldum. Oğluma dedim, gel; bu mahalleden bir başka mahalleye gidelim. Bunu görmeyelim. Kalktık, bir başka mahalleye gittik. Orada oturduk.

Geçen hafta, bir haber kanalında art arda yorumlu olarak verlen iki haberi seyredince şoke oldum; yorumlara, görüntülere bir türlü inanamadım. Birinci haber verilirken "üzücü bir haber" diye başlandı. Habere konu olan kişiler açıkça gericilikle, çağ dışılıkla suçlanıyordu. Haberin özeti şuydu:

Bir gün Resûlullah Efendimizin Sahâbe-i güzîni toplanmışlar idi. Kendi hâllerinden söz söylüyorlar idi. Birisi aralarından kalkıp, dedi ki: Yâ Ebâ Bekr! Allahü teâlânın izzet ve azameti için söyle, bu mertebeye ne ile eriştin? Buyurdu ki: Yemin verdiğiniz için söylemek lâzımdır. Dünyaya karşı, dîni ihtiyâr ettim, seçtim. Âhiretten, Allahü teâlânın rızâsını seçtim. Hiçbir gün önüme bir hâl gelmedi ki, o hususta, Allahü teâlânın hakkını, kendi hakkım üzerine üstün tutmayayım. Yani Allahü teâlânın hakkını üstün tuttum.

Resûlullah Efendimiz buyurdu ki: Allahü teâlâ beni güzîde kıldı, seçti. Benim için Eshâbımı güzîde kıldı. Onların bazısını kayınbabam etti. Bazısını benim dâmâdım yaptı. Hepsi benim Eshâbımdandır. Bana nusret edicidirler.

Abdullah ibni Abbâs'ın rivâyet ettiği bir hadîs-i şerifte, Resûlullah Efendimiz buyurdular ki: "Cebrâîl aleyhisselâmdan işittim, dedi ki: Rabbil'âlemîn, Muhammed'in (aleyhisselâm) nûrunu yarattıktan sonra bir kandil halk etti. O kandili Arş-ı azîmin altına asdılar. Muhammed Mustafâ Efendimizin nûru o kandilin etrâfında iki bin sene ibâdet etti. Ondan sonra dört katre su o kandilden damladı. Medîne-i münevvereye düştü. Emir geldi ki, yâ Cebrâîl o toprağı kaldır. Bir şemâme yap. Ben de yaptım.

Resûlullah Efendimiz buyurdular ki: Nûh aleyhisselâm, kavminden, haddinden ziyâde eziyet ve müşkilât çekip, Müslüman olmalarından ümîdini kesip, dua edip, [Nûh sûresi 26'ncı âyet-i kerîmesinde meâlen buyurulduğu gibi], "Yâ Rabbî! Yeryüzünde dolaşan hiçbir kâfiri bırakma" dedi.

Abdullah bin Abbâs ve Ebû Hüreyre dediler ki: Resûlullah Efendimizin huzur-ı şerîflerine vardık. Ebû Zer-i Gıfârî huzurlarında oturmuş idi.

Dün, anne babasının sık sık evlerine gelmeleri, evlerinden çıkmamaları sebebi ile evliliğinin yıkılma noktasına geldiğini bildiren bir bayanın mektubuna yer vermiştim. Bugün de evlilikleri biten bir erkeğin mektubuna yer vermek istiyorm. Bitiş sebebini şöyle anlatıyordu: