Metiner Sezer

Eskiden Batı, yani Avrupa ve Amerika üretim üssüydü ve ürettiğini Doğu'ya satardı. Servet oradaydı yani. Para ürkektir; güvenli iklim ister! Yoksa bakmışsın, "pır" uçuvermiş! Amerika ve Avrupa bu güveni vermişti sermayeye.

Singapur Özel Temsilcisi Zainul Abidin Rasheed (Zeynel Abidin Raşid) ile birlikteydim önceki akşam. Rasheed 15 sene Singapur Dışişleri Bakanı olarak görev yaptı.

İnsanız... güzel şeyler görüp, duymak isteriz. Hele dert ve sıkıntının çok olduğu şu günlerde mutlaka isteriz. Sizleri bilmem ama bendeniz hayli şanslıyım aslında bu konuda.

Evet, soru bu. Türkiye nereye koşuyor? Aslında dünya ülkelerinin tamamı koşuyor. Kimi doğuya koşuyor, kimi batıya. Kimi enerji kaynaklarına koşuyor, kimi Ar-Ge'ye. Kimi sanayileşmeye koşuyor, kimi hizmet sektörüne... Herkes koşuyor! Türkiye de koşuyor?

Kış geldi ya; hasta olan olana! Bir nevi hastalıklar mevsimi bu mevsim Hastaneye taşınan taşınana. Adına "nadir hastalık" denilen hastalıklar var bir de.

Önceki gün toplanan İstanbul Sanayi Odası (İSO) Meclisi'nin gündeminde "cari açık" vardı.

Bugün 24 Kasım Öğretmenler Günü. Hazreti Ali, "Bana bir harf öğretenin 40 yıl kölesi olurum" diyerek ifade etmiş öğretmenin değerini.

Türkiye uzunluğu kilometreleri, ağırlığı tonları bulan ürün ihraç ediyor; karşılığında bir avuç döviz elde ediyor. Hani "yükte ağır, pahada hafif" derler ya; aynen öyle.

Harika; gerçekten harika! Böyle güzel şeylerin ülkemizde yapılıyor olması gurur verici. İnsanın göğsü kabarıyor. Ayrıca, şahit olunan bu güzel gelişmeler insanın geleceğe daha bir güvenli bakmasına da imkân veriyor.

Dünyaya şöyle, üstünkörü bir bakarsanız şayet; her şeyin toz duman olduğunu görürsünüz. Kriz üstüne kriz yaşıyor ülkeler! Kiminde iç isyanlar var, kiminde "işimi kaybetmekten korkuyorum" pankartı taşıyan gösteri yürüyüşleri yapılıyor, kiminde ise iktidarlar değişiyor! Dünyanın sonu mu geldi ne?

Sizleri rakama boğmak niyetinde değilim ama çaresiz vereceğim birkaç rakamı. İstanbul Sanayi Odası (İSO) malum, her sene "Türkiye'nin 500 Büyük Şirketi"ni açıklıyor. Ardından da "İkinci 500 Büyük Şirketi"ni. Rakamlar o rapordan.

Spor hayatımızın bir parçası olmalı, bu doğru ve mutlaka öyle olması lazım ama eksik! Eksik çünkü, kaidesine göre yapılmadığı takdirde spor, fayda yerine zarar da verebiliyor!

Şu sigara denen meret ne menem bir şey yahu! Hangi taşı kaldırsan o çıkıyor altından ve hem de sayısız hastalığın nedeni olarak çıkıyor. Kanser mesela. Kanserin en belirgin nedeni sigara. Sadece akciğer kanserinin de değil ha; bilumum kanserlerin nedeni!

Tam bir yumak! Sağlık sektöründen bahsediyorum. Daha doğrusu Sağlık Bakanlığı - Üniversite kavgasından! Düğümlenme bu noktada çünkü. Çözene aşk olsun! Şimdi yabancı doktor ve hemşire izni de çıktı ya; seyreyle gümbürtüyü!

Bu kaçıncı? Türkiye bir deprem daha yaşadı! Dikkat ettiniz mi, Van demedim de Türkiye dedim. Evet, fay hattı Van'daydı; can ve mal kaybı Van'da yaşandı ama bu felaketin sosyal ve psikolojik boyutu var bir de.

Sağlıkta gerçekleştirilen reformlar Tükiye'nin gururu olup çıktı! Nasıl çıkmasın ki? Hastaneye erişim kolaylaştı bir kere. Git, muayene ol, git! Muhteşem hastaneler açıldı.

Neydi o 90'lı yıllar?!. Sovyetler Birliği yıkılmış ve bavulunu kapan Rus İstanbul'a alışverişe gelmişti. Laleli Türkiye'nin ihracat kapısı oluvermişti birdenbire.

Depremzedelerin imdadına koşan halk âdeta birbiriyle yarıştı. Malıyla, parasıyla duasıyla herkes iştirak etti bu seferberliğe. 80 il Van'daydı. Takdire şayan bir davranış biçimi bu. Övünülecek bir durum, gurur verici. En başta da AKUT, Sivil Savunma, İtfaiye ve diğer kurtarma ekipleri tabii.

Avrupa Birliği Bakanı ve Başmüzakereci Egemen Bağış'ı ilk defa dinledim. Ne yalan söyleyeyim, beğendim. Mütevazı. Kendine güveni tam. Siyasi gailesi yok ve sakin.

Büyük imtihan! Çukurca'da şehit olan 24 askerin acısıyla perişan olmuşken, daha büyüğü Van'dan geldi; deprem! 25 saniyede yıkılan evler, enkaz altında kalan insanlar... yüzlerce ölü, binlerce yaralı!