Metiner Sezer

Geçen hafta sonu İzmir'de Tariş'in tertiplediği "Zeytin ve Zeytinyağında Evrensel Kooperatifçilik Sempozyumu"nu takip ettim. Esasa girmeden önce bir detaya dikkatinizi çekmek istiyorum; önemli çünkü.

Adam mirasyedi. Atasından kalan servetin üzerinde oturuyor. İsterse, en büyük şirketin sahibi olsun; onu övmek bana zül gelir. Övmem!.. Ama dişiyle, tırnağıyla kazıya kazıya gelmiş... Ülkenin gururu olan şirketler kurmuş... profesyonel yöneticilerle çalışıp işletmesini kurumsallaştırmış...

Deniz Baykal, bugünlerde sık sık "toprak reformu"ndan bahsetmeye başladı; 50-60 senedir bahsettikleri yetmiyormuş gibi. CHP'nin "toprak reformu" çıkışları bu ülkenin başına sadece siyasi değil, sosyo-ekonomik problemler de açmıştır. "Toprak reformu yapacağız" diye bayrak açıp arkalarına taktıkları cahil cühela insanları dağ bayır dolaştırdılar... Sonunda da o kişilerin kimini hastane, kimini de hapishane müdavimi yapıp bıraktılar!..

Önceki yazımda, mayınlı arazilerin temizlenmesi gerektiğine vurgu yapıp; temizlenen bu arazilerin temizleyen firmaya kullandırılmasında hiçbir beis görmediğimi yazmıştım. Talip olan firma İsrailli olsa dahi. Sen misin, yazan? Sen misin, çizen? Ziraat mühendisleri... yazarlar... çizerler... tarımla uğraşanlar... doktorlar... gölgede yatanlar... hasılı, aklına esen aradı.

Hükümet, son 50 yılda 5 bin cana mal olan mayınları temizleme kararı aldı.

Ah be Resul İzmirli! Ne diyeyim ben sana şimdi? Resmen kızdım. Kızmakta haksız da değilim hani. Resul İzmirli bu kadar sene Alaşehir'i yazdı. Da... Alaşehir'i hiç tanıma imkanımız olmadı! Öyle bir yazdı ki, sanki Alaşehir bir marangoz dükkanı ve o dükkan da babasının yeri. "Babamın marangozhanesi" dedi başka bir şey demedi.

Geçen haftanın son üç gününü İstanbul Sanayi Odası (İSO) Meclis üyeleriyle birlikte Mardin ve Şanlıurfa'da geçirdim. Güneydoğu Anadolu'daydım yani. Hemen belirtmeliyim ki, bu şehirlerde terör merör yok. Yola çıkmadan önce eş dost "Aman ha. Dikkatli ol" diye tembihte bulundu. Sanki, savaş muhabiriyim ve ateşin içine gidiyorum. Mezralarda veya uzak köylerde bazen ufak tefek şeyler olmuyor değil, oluyor tabii ama bunlar lokal şeyler. Şehir merkezlerinde yok. Ahali işinde gücünde. Hayat İstanbul'dan daha sakin ve emniyetli oralarda.

Türkan Saylan "Görevimi tamamladım. Ölüme hazırım" dedi ve öyle de oldu. Kimi, onu "göklere" çıkardı; kimi de "yerin dibine" soktu. Bendenizin şahsen kendisi ile fazla teşriki mesaim olmadı. Bazen bir toplantıda, bazen de bir seyahatte birlikte bulundum, hepsi o. Saylan'ın "Başını örten kızlara burs vermeyin" dediği ileri sürüldü. Misyoner gibi davrandığı iddia edildi. Vs. Vs...

Trabzon halkı geçimini fındık, Rize ise çay ile sağlıyor. 3 aylık meşgale. Ondan sonrası yok! Boş yani! 9 ay da yatılmaz ki!.. Çay ve fındıktan elde edilen gelir koca senenin geçimine yetse, hadi dersin, "meşgale yoksa da gül gibi geçinip gidiyor adamlar" ama o da yok!..

İsteyip de bir türlü yapamadığım üç-dört şeyden biriydi; nihayet yaptım. Rize'de çay topladım. Hem de Ardeşen'in Elmalık Köyü'nde. Çay kesmek pek öyle kolay bir iş değil ha, onu da peşin peşin söyleyeyim. Hele, makası tutmasını bilmiyorsanız, hiç kolay değil ama övünmek gibi olmasın bendeniz becerdim bu işi.

Kendimi ayıpladım, "Böylesine muazzam bir kampüsü neden şimdiye kadar görmedim?" diye. Kadir Has Üniversitesi'nden bahsediyorum. Malum, bu üniversite; Haliç'in kıyısındaki eski Cibali Tütün Fabrikası. O eski bina modern çizgilerle öyle zenginleştirilmiş ki, görenleri hayran bırakıyor.

Türkiye'de her şeyin ama her şeyin yeni baştan elden geçirilmesi lazım. Anayasa başta olmak üzere. Dünya öyle süratli dönüyor ki artık, onun hızına yetişebilmek için kendini yeniledin yeniledin; yenileyemedin bittin!.. Hele siyasi partiler. Her partinin kendini yenilemesi gerekiyor. Şart bu. Türkiye'de "Ben seçmenin gönlündeki aslanım" diyebilen bir parti yok çünkü. Hepsi defolu. Hepsi yamalı. Hepsi eğreti!..

Şöyle geriye dönüp baktığınız oluyor mu hiç? Bendeniz bakıyorum mesela. Görüntüler hoş değilse bile, ibret verici. Tavsiye ederim, siz de bakın. Bir zamanlar başta medya olmak üzere bütün toplum "Denize haşema ile giren vatandaş"la yatıp onunla kalkıyordu! Haşema ne mene bir şeyse?!.

Bir meselenin sahibi varsa, dert etmemek lazım. Ne kadar çetrefil olursa olsun o problem bugün olmazsa yarın çözülür. Çözülüyor da zaten. Türkiye onlarca defa şahit oldu bunun böyle olduğuna. Ülke krizde; bu doğru. Sancılı bir dönem; o da doğru ama kimse moralini kaybetmiyor. Aksine, daha bir diri.

Bu kabine başarılı olabilir mi? Ah be canımın içi! Doğmamış çocuğa don biçildiğini nerede gördün sen? Hele bir meydana çıksınlar.

2 Mayıs 2009 Cumartesi günü TOBB Genel Kurulu yapıldı: Bu kez seçim vardı. Bin 552 delegenin, bin 551'i "Rifat Hisarcıklıoğlu olsun" diye dilekçe vermişse, o seçimin bir heyecanı kalır mı? Kalmaz tabii ama bendeniz de zaten "Başkan kim olacak" merakıyla gitmedim Ankara'ya. TOBB Genel Kurulu benim için en iyi nabız yoklama yeri. Bir yöntem buldum. Kaç senedir hem uyguluyor, hem eğleniyorum.

Kuyumcukent hemen yanı başımızda. Dip dibeyiz. Bu devasa tesis dünyanın ilk üç kompleksinden biri. Havalimanına yakın. Arıtma tesisleri ve binaları mükemmel. Bunların her birisi ayrı bir avantaj tabii. Hasılı, modern bir kompleks. Daha doğrusu düne kadar öyleydi. Nazar mı değdi, nedir? Son birkaç aydır müthiş bir bozulma yaşanıyor bu komplekste!

Havalar ısınmaya başladı ya; hemen herkes yazı, daha doğrusu tatili düşünür oldu. Malum, yaz geldi mi Anadolu Akdeniz'e, İstanbul ise Marmara ve Ege'ye sarkar. Akdeniz de öyle oldu ama Bodrum hepten tatil beldesi olmaktan çıktı. Gürültü kirliliği burasını yaşanmaz hale getirdi. Ahali alternatif arayışı içinde.

Antalya'da gerçekleştirilen XVIII. Ulusal Kongresi'ni izledim. Hemen söyleyeyim ki, çok etkileyiciydi. Etkileyiciydi çünkü, 5 gün boyunca onları dinledikten sonra, Türk doktorlarının hem dünyadaki gelişmeleri günü gününe takip ettiklerini ve hem de Türkiye'nin teknoloji kullanımı açısından hiç de geri olmadığını gördüm. Kanser bu; asrın hastalığı. Fakat, o ne kadar inatçı ise tıp da o kadar inatçı ve kararlı; üstüne üstüne gidiyor. Hemen her gün bu alanda yeni bir ilaç veya tedavi yöntemi bulunuyor. Baş döndürücü gelişmeler bunların hepsi de.

Baktım, çevremde herkes Bilim İlaç'ın yaptığı yatırımı konuşuyor. Merak duygum depreşti. Görmezsem uyuyamazdım. Dile kolay, tam 120 milyon euro tutarında bir yatırım.