Öcal Uluç

Neymiş, "Anadolu İhtilâli" imiş; hadi canım siz de!..

Çok enteresan bir tablo var, Türk sporunda!.. Hangi spor dalı biraz palazlansa, biraz ön plâna çıksa, ulusal bazda da, uluslararası bazda da "başarılar" elde edilse, "o spor dalında" gruplar, hizipler çoğalmaya, dolaplar dönmeye, kavgalar çıkmaya, karşılıklı iddia ve hatta iftiralarla karalamalar yapılmaya, ortalık "söz bazında" kan gölüne dönmeye, dahası hatta tekmeli, yumruklu kavgalara kadar varan, mahkemelere kadar giden "çirkin ve kötü şeyler" olmaya başlıyor; sonrası tufan!..

Günü kurtar Hagi", kısa zamanda oldu; "Kendini kurtar Hagi!.." Dün bir, bugün iki, ne denmeye getiriyor Hagi; "Bu takımı ben kurmadım, 6 ay bekleyin ben kendi takımımı kurayım, 1 yıl sonra da görün Galatasaray'ı; bugünkü sonuçlardan ben sorumlu değilim!.."

Sevgili Adnan Polat, sevgili Sadık Söztutan'dan "birazcık" insanlık ve yöneticilik tedrisi alabilseydin; Pazar gecesi Beşiktaş maçından sonra, hamile eşi ile yanına yaklaşarak ve de ağlayarak senden, "Galatasaray Başkanı'ndan medet uman" bir Galatasaray taraftarına "o hiç hak etmediği" çirkin muameleyi yapmaz, sonra da "bir suçlu gibi" arabana binerek kaçmazdın!..

Neden "bazı" oyuncular "Milli Takıma çağrılmamalı" ve de onlara "milli forma giydirilmemelidir", ortada; örnekleri de çok!..

Türkiye'de 1960'ların futbolu oynanıyor" diyen Schuster "çok ama çok haklı"; dahası, centilmenlik etti, "az bile söyledi"; zira ve "asıl" Türkiye'de "futbolumuzu yöneten zihniyet" ve "bu zihniyetin uygulamaları" çağın çok gerisine düşmüş bulunuyor; "oynanan futbol" onun ürünü!..

Galatasaray Genel Kurulları, Faruk Süren ve Adnan Polat örneklerini gördükten sonra, çok uzun bir süre "mektepli olmayan" bir başkanı kulübün başına getirirse şaşarım!..

Tablo 1: Beşiktaş - Kasımpaşa maçı sonrası İstiklâl Caddesi'nde, "hiçbir şeyden haberi olmayan" ve de "bir albüm kayıt çalışmasından" dönen "biri kadın" üç müzisyeni (Model adlı genç pop-rock grubu), "Beşiktaş aleyhine küfürlü sloganlar atarak" yürüyen ve "muhtemelen" müzisyenlerden birinin giydiği siyah - beyaz eşofman altını görerek, tam bir "linç" zihniyeti ile "Bunlar bilmem ne (Aslını yazamam) Beşiktaşlılar" diye çığlıklar atarak hücum ve kadın - erkek ayırt etmeden ve de "Biz Beşiktaşlı değiliz" feryatlarına aldırmadan tekme - yumruk darp eden 40 - 50 kişilik taraftar pardon "barbar" grubu!.. "Bir hamburgercinin kapısı açılıp, içeriye çekilmesek, bizi öldüreceklerdi" diyen gencecik sanatçılar!..

Galatasaray Kulübü, "Dernekler Kanunu'na uygunluğu onaylanmış" bir tüzükle yönetilir; "Galatasaray Kulübü'nün anayasası" bu tüzüktür; bunun dışında "Galatasaray Kulübü'nün yönetilmesiyle ilgili olarak söylenen, yazılan" her şey "hukuken 'yok' hü kmündedir"; açıkçası palavradır!.. Hemen altını çizeyim; 162 madde artı (10 artı 3) geçici maddeden olu şan bu tüzükte "Galatasaray Kulübü'nde Başkan'ın dediği olur" anlamına gelen tek satır yoktur!..

Mübarek Kurban Bayramı'nın ikinci günü okuyucularımın keyfini kaçırmak istemedim; onun için "Galatasaray'ın içine düşürüldüğü utanç kuyusu" ile ilgili görüşlerimi cumaya bıraktım!..

Haksız olmadığımı" iyi biliyorum; onun için "gene" yazıyorum ve yazmaya da devam edeceğim!..

Bugün "santrforun mumla arandığı" Türk futbolunda Mehmet Batdal, "zor bulunan Hind kumaşı gibi" ama, Galatasaray'ın "art arda gelen" anlı şanlı iki hocasından ilki, "çakma santrfor" ile şampiyonluk kovalamanın gayreti ve gülünçlüğü içine düştü; "yeni" geleni de "aynı" komediyi oynamaya devam ediyor!..

Hagi, "büyük bir fırsatı"heba etti; "kendisini ve Galatasaray'ı değil", Adnan Polat'ın "hem günü, hem de Adnan Sezgin'i kurtarmak için" yazdığı senaryoyu "oynamayı kabul etti";bu "bile bile lâdes" idi ve daha üçüncü haftada, sahneye konan oyun Trabzon turnesinde iflâs etti!..

Fenerbahçe maçında Neill'i atamayan, çok maçta Emre'ye "ikinci sarı kartı gösteremeyen", Ankaragücü maçında "Sapara'yı kovalayıp, arkadan tekmeleyen" Ayhan'ı oyunda bırakan, Beşiktaş maçında Mehmet Yıldız'a ve Keita'ya "hak ettikleri"cezayı kesemeyen hakemlerdir, İbrahim Toraman'ın Porto maçında "Beşiktaş'ı 10 kişi bırakmasındaki" pervasızlığın sorumlusu!.. Futbolcumuz zannediyor ki, "her" hakem "bizimkiler" gibidir!..

Bursaspor'un "Süper Lig Şampiyonluğu" Türk Futbolu için mutluluk ve keyif veren bir gelişmedir ve önemli bir duraktır; ama bundan sonrası?.. İşte o, abartıdır, "kendi kendimize gelin güveyi olmaktır"; Bursaspor'un Avrupa maçları "bu durumu" çok iyi göstermektedir; "tecrübesizlikti, acemilikti" falan filan "mazeretleri", mazeret değil, başarısızlığın "bahanesidir!.."

Rijkaard gitti; arkasında "hâlâ" tartışmalar bırakarak gitti; "Çok düzgün, doğru ve güzel bir ilişkimiz vardı" dediği Adnan Polat'lar, Adnan Sezgin'ler tarafından "havaalanında yapayalnız bırakılarak ve sadece tercümanı tarafından uğurlanarak" gitti; ama "5 milyon euroluk teminat mektuplu ayrılış bedelini cebine koymanın mutluluğu içinde", genç eşinin elini tutarak ve "güle oynaya" gitti!..

Türk Futbolu'nun marka değerinin "yükselip yükselmediği" konusundaki tartışmalara gülüyorum!.. En büyüklerimizin, şampiyonlarımızın, kupa galiplerimizin sadece "Avrupa Kupaları'nda aldıkları sonuçlara bakmak"bile "neyin ne olduğunu"ortaya koyuyor!..

İnanılmaz" maç yorumları okuyorum; "bazılarına" kahkahalarla gülmek mi, yoksa "mesleğimiz" adına ağlamak mı lâzım, ayıramıyorum!..

Çok açıktır ki, "Galatasaraylı futbolcular Rijkaard'ı değil, Rijkaard Galatasaraylı futbolcuları sabote etti"; hem de "geçen yılın Fenerbahçe maçındaki mağlûbiyetten başlayarak", gönderildiği güne kadar, futbolculara karşı uyguladığı insafsız "asimetrik psikolojik harekat" ile!..

Ben, "Galatasaray TV yorumcusu" ve yılların "Galatasaray yazarı" sevgili Osman Tanburacı'nın yalancısıyım; zira o yazıyor; hem de "Adnan Polat ile Rijkaard'ın ayrıldığının açıklanmasından bir saat önce bizzat konuştum" diyerek!..