Rahim Er

Mayıs 2001 Dışişleri Bakanı İsmail Cem'le birlikte Kasa uçağındayız, hedef Kosova ve Makedonya. Uçakta üst düzey dışişleri bürokratlarıyla haberciler var. Cem'le yan yana koltuklarda konuşuyoruz. Bir eski başbakan hakkında olduğu gibi mevcut başbakan hakkında da toplumda yoğun bir şekilde fıkralar anlatılmakta. İki kişi bir araya gelse biri diğerine yeni bir başbakan fıkrası nakletmekte.

Standart and Poors's, haziran ayında Türkiye'nin notunu pozitiften durağana çevirmişti. Sebep başbakanın hastalığından doğan siyasi belirsizlik. Uluslararası kredi derecelendirme kuruluşu, aradan bir ay geçmeden bu defa da temmuzda durağandan negatife çevirdi.

DSP'den panik halinde kaçış var. Vekiller, bakanlar, arka arkaya istifa etmekteler. Şaşmaz mısınız? Millî Eğitim Bakanı Metin Bostancıoğlu bile istifa etti. Üstelik genel merkezini ağır bir şekilde suçlayarak. Dediğine göre DSP genel merkezi Bostancıoğlu'na engizisyon işkenceleri yapıyormuş.

Başbakan yardımcısı Devlet Bahçeli'nin konuşmasındaki anahtar kelime "madem ki"dir. Bu kelime, karşısındakinin mantığıyla fikrini çürütmek için kullanılır. Burada da öyle. MHP genel başkanı, siyasi belirsizlik olduğunu kabul etmemektedir. Seçimlerin de vaktinde yapılmasından yanadır ama 'madem ki büyük çoğunluk siyasi belirsizliğin varlığını kabul etmekte ve ekonomideki kötü gidişatı da buna bağlamaktadır.

Hüsamettin Özkan'ın Ankara politik arenalardaki lakabı "yapışık"tı. Daima Bülent Ecevit'le olması, ikizi gibi dolaşması, gölgesi gibi yanından ayrılmaması rakipleri tarafında böyle bir iğneli lakabın üretilmesine yol açmıştı. Tarif, çok da haksız değildi ve Ecevit-Özkan münasebeti ancak mübalağa edilmiş böyle bir yakıştırmayla izah edilebilirdi.

Yine bir buçuk milyon civarında genç üniversite imtihanına girdi. Bu gençlerin çok azı bir fakülte kapısından adım atabilecek. Bu çok azın da daha azı 4 veya 5 yıl sonra bir mesleğe başlayabilecekler. Her fırsatta herkes genç nüfusumuzun çokluğuyla övünüyor. Bu övünme 21. Asır Türk asrı olacak denebildiği dönemde yerindeydi.

Vatandaşlarla olan sohbetlerimizde Çavuşesku'yu hatırlattıklarına şahit oluyoruz. Üstelik gayet terbiyeli tonlarda seslendirilen "çekil" ricalarına bayatlamış bir nakaratla "bulun 276'yı düşürün beni" cevabıyla meydan okuyan anlayış, bakınız hangi çağrışımlara yol açıyor. Ne kadar tehlikeli olduğunu izaha gerek var mı? Korkarız bir adım sonra daha da tehlikeli mırıldanmalar başlar.

Önceki gün bazı yayın organlarında Sivas olayları yer alıyordu. Yine öfke vardı, kin vardı, lanet vardı. Ülkemizin böyle bir olay yaşamasına, o olayın her yıl tekrar tekrar gündeme taşınmasına bütün gün sessiz bir iç gündem halinde hayıflandık. Dış gündemimizde hükümeti, Ecevitlerin ibretlik sonlarını, başbakan yardımcılarının istifa etmemekteki veballerini, AB'yi, Milli Takım futbolcularına sorumsuzca bağış yapılmasındaki sakatlığı konuşuyorduk ama içten içe diğer gündemimiz Sivas'tı.

Kısaltılmış adı UCM olan Uluslararası Ceza Mahkemesi, önceki gün çalışmaya başladı. Yeni kurulan bu mahkemeyle ikinci dünya savaşından bu yana yaşanan milletlerarası yasal sistemin bir eksikliğinin telafisi derpiş edilmekte. Mahkeme, soykırım, harp suçları, işkence, seks köleliği, tecavüz ve saldırganlık gibi suçlara bakmaya yetkili. UCM'de bu fiilleri ika emrini veren devlet adamlarından askerlere, emri uygulayanlara kadar herkes yargılanabilecek.

Aynı kabinede üç parti lideri; biri, başbakan ikisi yardımcıları; vazifeleri, hükümet etmek; yani bulundukları memleketin refah ve huzurunu temin. Hani nerede o refah? İş başındaki koalisyonun liderleri 41 günde ancak biraraya gelebiliyorlar. Bu toplantının ismi zirve; fakat ikisine göre zirve birine göre doruk.

Yakışanı Avrupa Birliği ile eşit şartlarda müzakereler yapabilmemizdi. O havadan çok uzaklardayız. AB ısrarı iki temel sebebe dayanıyor. Servet ve hürriyet. İkisinin tek bir kelimede özetlenmesinin adı adalet...

Milli Takımın dünya kupasına iştiraki sebebiyle çıkılan seyahate bakan eşlerine varıncaya kadar bir sürü alakasız kimseyi para krizindeki bir memleketin fakir-fukara kesesinden Seul'e götüren federasyonu kınıyoruz.

"Sanal ortamda bahis oynatılmasına yönelik sistemin kurulması"na dair ihale. Bu ihale, 24 Haziranda yapılacak. İhaleyi açan, Spor Toto Genel Müdürlüğü. Kazanan şirket, 8 ay içinde terminaller kuracak. "Terminal" denen kompüterler, herhalde kahvehane yahut kafelere konacak.

AB Zirvesine Başbakan Bülent Ecevit katılamadı, o katılamayınca anamuhalefet lideri Tansu Çiller de katılmadı. Böyle bir başlangıç, tabii ki istenmedik bir manzaraydı, moral bozabilir, toplantı başlamadan bitebilirdi. Cumhurbaşkanı Ahmet Necdet Sezer, kötü başlangıca rağmen zirveden başarılı bir sonuç elde etti.

Bugün günlerden 7 Haziran 2002. Bu perşembe ileride çok konuşulacaktır. Türk tarihinin zaferleri daima yaz aylarında olmuştur.AB'ye girmek bazılarına göre zaferdir. Bazılarıysa bunu felaket saymaktalar. Birinciler toplumun kahir ekseriyeti.

Oy vereceği partiyi belirlememiş olanlar 54.6, muhtemel bir seçimde mevcut siyasi tablo değişsin diyenler 61.2, seçimlerden önce Siyasi Partiler Kanunu ve Seçim Kanunu değişsin diyenler 84.8... Bunlar bir anketin sonuçları.

Her ân her şey olabilir. Bülent Ecevit, şayet 7 Haziran toplantısına da katılamazsa artık Devlet Bahçeli de Başbakanın vazifesi başında olduğunu savunamaz. Katılsa ne olur? Katılsa da çok şey değişmeyecektir. Politik suni hayat bir süre daha devam eder. Döviz yükselişi devam eder. İşler iyice ağırlaşır.

Elazığ, vilayet nüfusu 600 bine yaklaşan bir şehrimiz. Doğu-batı yollarının kavşak noktası. Bu yıl, "Elazığ Ticaret ve Sanayi Fuarı"nın ikincisini yaşıyor. Fuar alanı tıklım tıklım. Katılımcılar fevkalade memnunlar. Ayrıca Elazığ, Elazığspor'un Süper Lig'e çıkması dolayısıyla da sevinçli, Elazığ, Türkiye'yi aydınlatan şehir. Yurdumuz büyük ölçüde Keban barajından gelen elektrikle aydınlanmakta.

Mevsimler değişmedi; değişiklik insanlarda. Şehirleşme kültürü arttıkça ağaç, yeşilin güzelliği ve temiz çevre daha bir fark ediliyor. Şehirlerimizde arzu edilen miktarda olmasa bile 10 yıl önceye göre ağaç sayısı çok daha fazla.

Semt pazarlarını bilirsiniz. Pazar kalkıp, pazarcı esnafı, oradan ayrıldığında bazı fakir hanımların, döküntüleri karıştırıp nafakalarını arama sıkıntısına düştükleri hep görüldü. 'Milenyum' diye girilen yeni bin yılda onlar, kalmayacağına, hiç değilse azalacağına arttı.