Şirin Berber

Hocalar vardır, takımını sırtında taşır, örneği Fatih Terim. Hocalar vardır, takımın sırtına biner, örneği Mircea Lucescu... Çok detaylı anlatmaya gerek yok.

Hayırlı olsun yeni sezon. Futbol için atan kalpler mutlu olsun. Dostluk centilmenlik, spor kazansın. Ekonomik zorluklardan bunalan memleket, hiç olmazsa futbol stadlarında dertlerini unutsun. Sevgi, saygı, hoşgörü ortamında mücadelenin doruklarına çıksın...

Kadıköy'e kaldı iş. Turun zorunu aştı F.Bahçe. Süper bir hakemin yönetiminde, mükemmel mücadele etti Kanaryamız. Denizli ve ekibi geçen sezon bıraktıkları yerden başladılar. Hatta içe kapanık gizli çalışmalarla üstüne de koydular. Uluslararası tecrübesi yüksek futbolcularıyla "takım savunması nasıl yapılır"ın dersini verdiler.

Hiç biri yıldız futbolcu değil. Çok meziyetli, tek başına oyunun sonucuna etki edecek özellikte değil. Ne bir Rapaiç, ne Revivo, ne de Nouma...

Hazır değiller, lig için umut vermediler. Antrenmanların ağırlığına yorabiliriz, havanın sıcağına, oyunun özeline. Futbolcuların topa yön vermesi beklenen olgunlukta değil. Vücut dengeleri oturmamış, beyin başka söylüyor ayak başka oynuyor. Top ayağa yapışmıyor, paslar yerini bulmuyor...

Futbol topunun peşine koşmaya yasak koyan dedem, babam... Çocuğunun elinden tutup, kulüp kapılarına yığılan abim, arkadaşım... Terler hastalanırsın oğlum, üç günde bir çift ayakkabı eskittin oğlum... Adidas, puma ayakkabı, şort, forma, çanta, milyon liralara kayıt parası... Çocukla aynı heyecanı yaşayan aileler...

Orta sahanın sağında görev vermişler pek istekli değilmiş. Beş milyar ceza kesmişler çocuğa. Yönetenler her zaman haklıdır!

Okuyanlar hatırlar, senenin başında yazmıştım... Dayatılan Trabzonspor bitti, sanal alemden kurtuldu, kendi gerçeğine döndü Trabzonspor.

Bir daire düşünün, dış çizgiye futbol kulüpleri yapışık, içini de antrenörler doldurmuş olsun. Ekonomik imkanları yüksek 40 kadar kulüp ve onlarda nöbetleşe değişmeli olarak görev alan 30-35 teknik adam ve yabancı hocalar.

Amatör, profesyonel yıllarca top koşturdum, kimse fark etmedi. O gördü ve hayatım değişti. 20 yılı aşkın başkanlığında binleri geçmiştir elinden tuttuğu gençler... Başkana lâf söyletmem, vefa borcum var ona...

Amatör futbolculara yasak geldi. 27 yaşını dolduranlar yeni sezonda futbol oynayamayacak... Neresinden bakarsan bak, saçma bir karar. Ne amaçlanmış, hangi hedefler üzerine bu şekilde hareket edilmiş, anlamak mümkün değil...

Meseleyi karıştıranlar var. Kendilerine benzetiyorlar bizi. Hiç kimseci değiliz biz. Kurumun penceresinden bakarız. Gönül veren milyonların sesi olmaktır amacımız. İsimler, resimler ilgilendirmez, doğrunun peşinde, yanlışın karşısında dururuz. Şampiyonluktan başka bir dereceyle mutlu olmayacak bir topluluğa sesleniyoruz...

Şehir küçüktür, futbol oyununun içinde dolaşanı azdır. Olayı bilen, sorumluluk alacak insan sayısı 100'ü geçmez. Bitirilen sezonun derecesi ne olursa olsun her daim bir iskelet kadro vardır. Yıllık gelir 20 milyon doları bulur. Kulübü için her türlü fedakârlığı yapacak milyonlarca taraftarı peşindedir.

Bir Trabzon-Gençlerbirliği maçında tanımıştım onu. Benim için yazdığı övgü dolu paragraftan Orhan abim olmuştu. Sonrasında takılırdım köşesine.

Altyapıya takviye edilen Afrikalılar'a tepkimiz oldu. Aynı şekilde kadroda bulunan yabancılar dahil 49 futbolcunun tam anlamıyla değerlendirilemeyişine karşı çıktık. Yetkiyi elinde bulunduranların hareket şeklinin yanlış olduğunu belirttik. Bir hafta önce "Trabzon'un kökleri" başlıklı yazıyla bu köşede fikrimizi belirttik.

Memleketimin bordo-mavisine şampiyonluklar kazandırmasını alkışladım... Çizgilerin içinde rakip oldum, bir büyük futbolcuyla mücadele etmenin mutluluğunu tattım... Teknik adamlığında, beyefendiliğine şahit oldum, muhabbetinden zevk aldım. Futbolla dolu hayatının, kelimelere dökülüşünü saatlerce dinledim...

Felâket bir ilk yarı yaşadık. En ufak taktiksel becerimiz olmadı. Savunma, orta saha, forvet ilk defa bir araya gelmişler gibi, son derece kopuk, uyumsuz yönlendi...

Memleketin en akıllıları bir hareket şekli tespit etse, hatta uzak diyarlardan daha akıllılar yol gösterse, gene de sorun çözülmüyor.

Bu sefer kolay oldu. "Bir millet iki devlet"in futbol şöleninden, büyük olan kârlı çıktı. Kardeşler zayıf, becerileri sınırlı. Mümkün olduğu kadar görevleri paylaşmışlar. Kollektif uyumları üst seviyede, fakat oyunu renklendirecek, kilit noktalarda sonuç verecek hamleleri yapamıyorlar. Topa sahip olma oranları bize eşit, ancak yakaladıkları pozisyon sayısı bir...

34 haftayı bitiriyoruz. Oynaması zor, seyretmesi zor... Stres, baskı, heyecan, sevinenler, üzülenler... Müthiş bir futbol şöleni. Ligin tepesinde futbol kalitesi pek doyurucu olmadı. Kaliteli kadrolar, usta ayaklar çok az maçta tam kapasite kullandı. Hiç birinin taraftarı oynanan futboldan tam olarak memnun değil...