Ümit Aktan

İkinci yarı bize şunu gösterdi ki; bu takımın kulübesi, yukarıdaki locaları, sahadaki oyuncuları ve tabii ki taraftarı ile 'KİMYASI' tamamen bozulmuş...

Çok değil daha bir ay önce demiştim ki; 'Mart bitmeden elinizde bir tek Türkiye kupası kalacak ve siz de bunun altında kalacaksınız...' Şimdi yaşanan budur. İki hocasını da çekip elinden alanlara karşı 'kurumsallık' destanı yazanların hesap verme zamanıdır artık...

Bir kere şunu kabul edelim ki; dün gece biraz etine buduna bir rakip olsaydı bu Galatasaray'ı paramparça ederdi.

Ruhunu yitirmiş oyuncular topluluğu Chelsea karşısında ilk yarının iki golüne şükrediyorsa; burada ciddi bir arıza var demektir...

Ben, Mancini'ye inanmayanlardanım. Ondan bir beklentisi olmayanlardanım. Bunun adı 'Terimizm' ise evet sapına kadar doğru olduğuna inandığım adamdan yanayım. Benim verilerim genelden farklı olabilir ama sonunda üzülerek haklı çıkacağımı hissediyorum ve üzülüyorum...

Galatasaray, Karüabükspor karşısında mutlaka kazanması gereken ve beraberliğin kaybetmek anlamına geldiğinin bilincinde bir mücadele veremedi...

Yarıda kalan maçlar rutin, kafa kırmak olağan, taş, sopa çakmak ve bıçak sıradan, küfür gündelik, saldırılar adi olay, yönetemeyip durumu idare etmek normal, sporun içine siyaseti çekmek ise kalkan.

"Akhiser Belediye, Galatasaray deplasmanına gelip bu kadar 'yenmeye' ve 'açık' oyuna teşebbüs etmenin bedelini ödedi"

Devir "Madem ki topu içeri sokamıyorsun, madem ki golü atamıyorsun, madem ki top girmek istemiyor, eh iyi de mücadele ediyorsun, rakibinin de oyuna pek katkısı yok, o zaman veririm birkaç penaltı, maç da maça benzer" devridir.

İkinci bölgede basan Antalyaspor daha kalabalık ve daha iştahlı olunca üç defansif orta alan kurgusuna sahip Beşiktaş'ı kilitlemeyi başardı.

Tarihinin en sıkı defans kurgusuyla koca Premier Lig'in uzak ara en az gol yiyen takımı haline gelmişken yakaladık Chelsea'yi...

Bütün ve ne kadar varsa tüm çirkinliklerin söylendiği ve sergilendiği bir dünyada; bulduk bir centilmen ve abartıyoruz, "canım siz de amma abartıyorsunuz" diyenler bile çıkıyor. Semih Kaya, bize insan olduğumuzu hatırlattı henüz 22 yaşında bir çocuk olarak...

İkinci yarıda oynayan hep Beşiktaş'tı. Galatasaray ise üstün oynamanın avantajıyla gereğinden fazla yaslandı.

Geçen haftayı 'ne biçim penaltıydı ama hakem vermedi' diyerek geçirenler, şimdi 'ne biçim kırmızı vardı ama vermedi, küfrü bile duymazdan geldi' diyemiyor. Yine getirdik koca dünyayı bir küçücük düdüğün içindeki nohut tanesinin içine koyduk...

15 dakika pres yapan ve ileride marifetlerini çoğalarak sunan Galatasaray; 30 dakika pres yiyip iki pasın belini doğrultamazsa zaten maç kazanamazdı.

Evet, bana göre de penaltıyı vermedi. Görmedi değil ama vermedi. Evet, sarı kartı yanlıştı Egemen'in ama kırmızısı doğruydu. Sarı olmasa ve öyle koşarak saldırmasa hakem kırmızıya gerek kalır mıydı? Meireles'i eyyam nedeniyle atamadı. Evet Fenerbahçe hakem mağduru olmuştur...

"Galatasaray'da bütün takım boğuşuyor ve presi okşayarak ve iş olsun diye değil, işleri buymuş gibi coşkuyla yapıyorlardı"

Birinin kaybedip diğerinin kazanması üzerine birden farklı lig finali yazıları çıktı ortaya. Oysa daha bir hafta önce diğeri kayıp yaşadığında ve biri kazandığında ligin çoktan bittiğini belirten yazılar okumuş ve sözler duymuştum. Galiba haftalık lig manzarasına göre ahkâm kesiyoruz biz...

Henüz ilk yarım saatinde Burak biraz özenli olsa 7-8 gole ulaşılabilecek bir maç oynayan bu takımın karşısında sanmayın ki Bursaspor çok kötüydü...

Ortalıkta eleştirilebilecek en sağlamından iki malzememiz var çok şükür. Biri; Türkiye Futbol Federasyonu'nun uygulamaları, standart dışı adalet anlayışı, terminolojisini seçerken sirkatini arz etmesi, diğeri de Galatasaray Kulübü'nün üç hafta sonrası için çekilebilecek vahim fotoğrafı...