Ünal Bolat

"Cenazesine gittiğim Abidin Abi'yi mezarının başında bana bakarken gördüm. Göz göze geldik. Ama bir kelime bile konuşamadan kaçarcasına uzaklaştım oradan..."

"Bir hafta ömrü var, denilen bendim. Evlatlarıma ‘Beni evime götürün' dedim. Ve, evime iki ay süreyle yanıma gelenlerden biri de Mustafa Usta'mdı..."

"İki çay söyledi. Konuştuk, kısa ve tanımaya yönelik cümlelerle. İşe başlamış olduk. Kendisinden iyi bir fotoğraf nasıl çekilir onu öğrenmek istiyordum."

"Baş ucumda dua eden bir ses beynimdeki uğultuyu dağıtan pervane gibiydi. Öyle içten dua ediyordu ki âdeta ruhuma işliyor, sanki ağrılarımı kesiyordu..."

"Bana sonsuz sevgi ve emek veren sevgili ailemi terk etmeyi düşündükçe vicdanım kahroluyordu. Ama öz annemi görmeyi de o kadar çok istiyordum..."

"Hayat pencereme örtülen sır perdesini nihayet yaşlı bir teyze aralamıştı. İşittiklerim aklımın kıyısına vurdukça, gerçekler bir şekilde açığa çıkıyordu."

"Kumral tenimi ve yeşil gözlerimi onların gözleri ve tenleriyle karşılaştırıyor, kendimde ebeveynime ait bir iz arıyor, göremedikçe de sık sık soruyordum!.."

"Eğer kulağınızın arkasındaki o şişlik olmasaydı tahlil yapılmaz ve kanser vakanız erken teşhis edilmezdi. Tedavinize başlanacak ve inşallah kurtulacaksınız!.."

"Başlayan koğuş kavgasında canını zor kurtaracağı bir dayak yiyor. Eli yüzü mosmor oluyor... Hele bir de kulağına aldığı bir darbeyle kulağı uğulduyor!.."

"Özkan Ağabey anlıyor meseleyi ama polislere ne anlatacak? Çünkü dışarıdan bakan hiç kimse inanmaz ‘arkadaşlara güvendim anahtar verdim' sözüne..."

"Habipler Mezarlığına kadar takip ettiğim halde dalgınlığım sonucu cenazemiz diyerek başka bir cenaze konvoyuna katılınca günüm kâbusa dönmüştü!.."

"Muhakeme yapabilen insan olmalı ki beni o göz hapsine alan kimse koluma girdi. ‘Madem cenazeyi karıştırdın. Gel senin cenazen kim onu bulalım' dedi..."

"Geçmişlerin ruhuna fatiha, derken ‘bugün defnettiğimiz filanca hanımefendinin ruhuna' deyince bir tuhaf oldum. Başımdan aşağı kaynar sular döküldü!.."

"Habipler mezarlığına giden var mı bilmiyorum, o kadar büyük bir mezarlık ki uçsuz bucaksız. Abartmıyorum 20-25 tane cenaze arabası vardı o gün..."

"Dikkatlice baktım. Sakal bıraktığı için tanıyamamıştım. O cep telefonuyla hemen benim Konya'daki Belediye Tahsilât Müdürü olan Zeki yeğenimi aradı. "

"Evime aldım. Soframa oturttum. Çocuklarımla arkadaş olmasını sağladım. Kemal, rahatlamaya ve öz güvenini tekrar kazanmaya başlamıştı şükür..."

"Ben de şükrümün bir parçası olarak, gazeteme olan muhabbetimi bildirmek ve teşekkür etmek için bu yazıyı yazdım... İki cihanda yüzünüz ak olsun..."

"Sabah uyandığımda içimde bir ferahlık vardı... Babamın rüyamda da olsa benim bu niyetimden razı olduğunu ve onay verdiğini düşündüm. Rahatladım..."

"İş neredeyse durdu duracaktı. Şimdiki gibi uçaklar işlemiyor. Şimdi olsa bir günde parça gelir yerine takarsın. Mühendislere dokunsan ağlayacaklar!.."

"Oğluyla beraber dik bir yokuşu tırmanarak ağaçtan yapılmış, altı taştan olan eski üç katlı bir binanın önünde durduk. İçeriden çekiç sesleri geliyordu..."