Ünal Bolat

“Gece geç saatlerde belki de en sevdiğim şey oldu. Şimşekler, göğün öfkeli gürültüsü ve yağmur...”

“Arabadan inip durumu anlattım ve ben öğretmenim oğlum da polis memuru, dedim.”

“Artık yüzüğün kaybolduğuna kanaat getirmiştim de bundan sonra ne yapacaktım?”

“Belediyenin tek olan otobüsüne bindim. Baktım, okulda hizmetli birisi de otobüste...”

“O yüzbaşıdan şunu anladım ki Anadolu insanı ne olursa olsun özünde kalbi çok temizdir...”

Başka taburun komutanı yüzbaşı vardı. Adını "atom karınca" koymuşlardı. Disiplinli biriydi!

“Babam o ara Malazgirt’e gitmişti. İki ay memlekette kalıp mahsulü kaldırıp dönecekti...”

“Oradaki otelin mutfağına bizi sokmadılar. Çalışanlar gelip kendileri aldı ekmeklerini.”

“Fırından çıkan ekmek kasalarını kamyonete birer ikişer derken ağzına kadar doldurduk...”

“Yorgun ve biraz bitkin gözüküyordu. Elindeki güllere baktım, bir hayli de fazlaydı...”

“Annesi, ikinci evliliğini yaptığı adama bu çocuğunu kabul ettirememişti, dayısında kalıyordu...”

“Sevdiklerimiz bir anı olarak kalmadan, gidip ellerini öpelim, yüreklerine dokunalım...”

Yine kıralım iki lafın belini, saatler aksın muhabbet demlensin, gönüllerimiz şenlensin...”

“Evin en samimi sohbetleri orada döner, en tatlı kahvaltılar soba başında olurdu...”

“Bazen 10 dakikaya yakın erken varır ve tanıdıklarla kısa sohbet bile yapardım...”

“Kadim İstanbul evlerinin o loş odalarında atılan kahkahalar, dökülen gözyaşları arasında dolandım...”

“Treni kaçırmayıp Gökçebey’e gelseymişim %300’lere varan faiz ödemem gerekecekmiş!..”

“O tokat, beni şoke etmişti. Neden dayak yemiştim? Bir öğretmen yalan söyler miydi?..”

“Aklıma yakında kaybettiğimiz sanatçımız Cüneyt Arkın’ın ekmek hikâyesi geliyor...”

“Bir kez olsun mezarlarını görmediğin annenin babanın mezarı başında dua ediyorum.”