Abdüllatif Uyan

Abdürrahim-i Merzifonî "rahmetullahi aleyh", 1300'lü yıllarda Merzifon'da yaşadı. Kabri oradadır. O devirde bir genç, ata binip köyünden çıktı bir kış günü.

Eshaptan "İbni Tîhâ" adında biri vardı. Efendimiz, birkaç sahabi ile bu zatın ziyaretine gittiler bir gün. İbni Tîhâ, Resulullahı görünce çok sevindi.

Bir gün, Mekke'ye bir yabancı gelmiş ve bir deve satmıştı Ebû Cehil'e. Ama bir türlü parasını alamıyordu. Kâbe yanına gidip, yalvardı müşriklere.

Liman Baba "rahmetullahi aleyh", Anadolu'daki Hak dostlarından. Kabri Lüleburgaz'dadır. Bu zat, sevdikleriyle bir ağaç altında oturuyordu bir gün.

Hacım Sultan "rahmetullahi aleyh", Anadolu'da yetişen Velilerden. Kabri, Afyon'un Sandıklı ilçesinde, "Susuz" denen yerdedir.

Abdülhakîm Arvasi "rahmetullahi aleyh" "Bu dünya bir hayaldir" derdi sık sık.

Efendimizin doğduğu tarihlerde görülmemiş bir kıtlık vardı Benî Sa'd kabilesinde.

Rebiül evvel'in onikinci Pazartesi gecesiydi. Yer yüzü ve yedi kat gökler, büyük sevinç içinde bir şeyi bekliyordu.

Hacı Keçeci Efendi "rahmetullahi aleyh", kalp gözü açık bir veliydi. Kerametleri anlatılıyor hâlâ.

Fikirli Sinan Efendi, halis Allah dostuydu. Kendi fakir ise de zengindi gönlü. Rabbinden isterdi her ihtiyacını. Kullardan mı? Asla.

Fikirli Sinan Efendi "rahmetullahi aleyh", halis Allah adamıydı. Zahirde koyun çobanlığı yapıyorsa da, Rabbini unutmazdı bir an. Bu zatı vesile ederek dua edenler, kavuşurdu muratlarına.

Zâhid-i İsfehânî "rahmetullahi aleyh", Basra'da yetişen âlimlerdendir. O zamanlar bir "Tâun" illeti kasıp kavuruyordu ortalığı. Yakalanan, kurtulamıyordu.

Abdurrahmân bin Avf "radıyallahü anh", eshabın büyüklerindendir. Uzun boylu, beyaz, yakışıklı bir zâttı.

Hanzala "radıyallahü anh", Medîneli bir sahabî. "Gasîl-ül melâike" lakabıyla meşhurdur. Uhud cenginden bir hafta önce nikâhlandı.

Abdülmuttalib'in yıllar önce bir nezri vardı: - Yâ Rabbî! Bana on oğul verirsen, birini senin için kurban edeceğim.

Abdülmuttalip, bir gece rüyada ses işitti: - Kalk! Zemzem kuyusunu çıkar!

Şaban Dede "rahmetullahi aleyh", Denizli evliyasından gönül ehli bir zattı. Dünyaya rağbet etmez, ahiretini düşünürdü devamlı. Sevdikleriyle tek mevzu üzerinde sohbet ederdi ekseri: Ölüm ve ahiret...

Hasan Feyzî Efendi "rahmetullahi aleyh", Denizli toprağını nurlandıran bir Hak dostu. Her velî gibi keramet göstermekten kaçınırdı. Bu, zihnine takılırdı talebenin.

Zeynel Arab Efendi, âlim ve velî bir zattı. Kendisini çok seven biri, yemeğe davet etti bu Velîyi. İki piliçleri vardı bahçede. Birini kesip kızarttırdı hanımına.

Peygamberimizin mucizeleri çoktur. Bin kadar olduğu meşhurdur. Ağaçla taşla konuşur, cinle melekle söyleşirdi.